“คุณหนู! คุณหนู! สำเร็จแล้วเจ้าค่ะ!” น้ำเสียงที่บ่งบอกความตื่นเต้นดังมาก่อนเจ้าตัวจะมาถึง
เว่ยซือหงละสายตาจากตำราโบราณในมือ เงยหน้ามองป้าหม่าที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม “ใจเย็น ๆ ก่อนเจ้าค่ะป้าหม่า ค่อย ๆ พูดนะเจ้าคะ อาหงฟังไม่รู้เรื่อง”
ป้าหม่าปรับลมหายใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยรายงานด้วยอาการตื่นเต้นยินดี “ถั่วงอกเจ้าค่ะคุณหนู! ถั่วงอกที่คุณหนูสั่งให้ป้าปลูกมันขึ้นมาแล้วเจ้าค่ะ”
“จริงหรือเจ้าคะ” เจ้าตัวไม่ได้ตื่นเต้นมากนัก ผิดกับป้าหม่าที่ตื่นเต้นจนดูลนลาน
“เจ้าค่ะคุณหนู!” หญิงวัยกลางคนพยักหน้ารัว ๆ จะไม่ให้นางตื่นเต้นได้อย่างไร นี่คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของนางเลยนะ พืชผักใบเขียวที่คุณหนูน้อยสั่งให้ปลูกมันก็เจริญเติบโตด้วยดีอยู่หรอก แต่กว่าจะได้กินได้ขายต้องใช้เวลา ผิดกับถั่วงอกที่คุณหนูสั่งให้นางปลูกและดูแลคนเดียว ไม่น่าเชื่อว่าใช้เวลาปลูกแค่ 4-5 วันจะสามารถเก็บเกี่ยวได้
