“อื้อ” ฉันตาเหลือกโผลนเมื่อซาดีนส์ประกบริมฝีปากหนานุ่มนั้นลงบนริมฝีปากฉัน ความนุ่มหยุ่นของริมฝีปากเขากำลังเรียกเลือดในหัวใจฉันสูบฉีดมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
“อื้อๆ” ซาดีนส์ไม่ยอมปล่อยริมฝีปากออกจากกัน
เขาพยายามบดจูบมันอยู่อย่างนั้น ทั้งดูดเม้มกลีบปากล่างของฉันเล่น หยอกเย้าด้วยการไล้ลิ้นร้อนชื้นไปตามรอยแยกของริมฝีปาก ร่างกายฉันแข็งทื่อไปหมด
ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกแล้ว สมองสั่งให้ฉันผลักเขาออก แต่มือไม้เหมือนเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ
“อืม” เสียงครางเหมือนพอใจของซาดีนส์ดังขึ้น ฉันเห็นเขายิ้มผ่านนัตย์ตาสีดำขลับน่าหลงใหล
เฮือก แฮ่กๆ เมื่อซาดีนส์ยอมปล่อยจูบที่แสนธรรมดานั้นออกแล้ว ฉันถึงกับหอบหายใจเข้าออกราวกับคนกำลังจะตาย
“หวานดีนะ” เสียงทะเล้นดังลอดออกมาจากริมฝีปากที่เพิ่งจะจูบฉัน
ฉันได้แต่ยกมือชี้หน้าเขาเพราะตอนนี้กำลังหอบและเรียกสติคืนไม่ครบดี
“อยากลองข้างในอะ คงจะหวานกว่านี้พิลึก”
ไอ้!!! เดี๋ย
