สะใภ้ม่ายกระดังงา

9

สายการบินน้องใหม่ที่กำลังผงาด นั่นยิ่งทำให้นุชนาฏยิ่งเฉิดฉายในแวดวงสังคม นางเก่ง...ไม่มีใครปฏิเสธข้อนี้

นางเหมือนสีสันของหน้าซุบซิบสังคมชั้นสูง เป็นตัวแม่คนหนึ่งเหมือนกับหญิงเก่งหญิงแกร่งหลาย ๆ คน

ส่วนรณภพ ยังคงเหมือนเดิม ราวกับว่ายิ่งนุชนาฏมีแสงออร่าในตัวเอง เขาก็เหมือนกับถูกบดบังจนไม่เหลือแสงสว่างใด ๆ

ไม่มีชื่อของรณภพ ไม่มีอะไรทั้งนั้น

ทว่า...ในฐานะสามีคนหนึ่ง เขายังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ยังไม่คิดที่จะนอกลู่นอกรอย แม้ว่าจะไม่เคยได้แตะต้องสาวใหญ่ผู้งดงามสะพรั่งสมวัย เรือนร่างงดงามที่ใคร ๆ แอบถวิลถึง

ความรู้สึกทางเพศของรณภพยังคงมีเหลือเฟือ วัยขนาดนี้แล้ว แม้จะสามารถระงับยับยั้งเอาไว้ได้โดยการไม่ออกไปเที่ยวนอกลู่นอกรอย ซึ่งเอาเข้าจริงแล้วคนอย่างเขาสามารถทำได้ไม่ยากเย็นอะไร รูปร่างหน้าตาบุคลิกสามารถปลุกเร้าอารมณ์ของเพศตรงข้ามได้ไม่ยาก

ค่ำคืนนี้...เป็นอีกค่ำคืนที่สุดแสนทรมาน

ลุกออกมาจากห้อง แกนกายที่แข็งผงาดหลังจากพยายามเข้าไปสวมกอดนุชนาฏ แต่ถูกปฏิเสธ ค่อย ๆ สงบลง ทว่าก็ยังแลเห็นได้ชัดว่า หน้าขาของกางเกงชุดนอนยังเป็นดุ้นแกว่งไปมา

นึกน้อยใจอยู่เหมือนกัน มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไร เขายังเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง แถมยังมีความต้องการเหลือล้นอีกด้วย อารมณ์ความคิดย่อมเป็นเช่นคนธรรมดาคนหนึ่ง

นุชนาฏอาจจะเหน็ดเหนื่อยนั่นแหละ... รณภพพยายามจะเข้าใจ ทว่าอารมณ์ความต้องการทางเพศของเขายังคุกรุ่นไม่หาย

เหลือบมองไปที่ห้องหอ...

คืนนี้ คู่ผัวเมียข้าวใหม่ปลามันไม่ได้กลับมา

รณภพอดนึกถึงสะใภ้สาวไม่ได้ แววตาของคีตกานต์ที่มองมายังเขา คำพูดของหล่อนแสดงความเข้าอกเข้าใจ

คีตกานต์จะเหมือนกับนุชนาฏเมื่อครั้งยังเป็นหญิงสาวละอ่อนหรือเปล่านะ

ยามนั้น ต้องการเมื่อใดก็ได้เมื่อนั้น

สะโพกของคีตกานต์แน่นเปรี๊ยะ เช่นเดียวกับสะโพกของนุชนาฏ

รณภพมาถึงห้องหอของหนุ่มสาว แต่มีอันต้องชะงัก เรียกสติกลับคืนมา เพราะ...มีคนอยู่

คีตกานต์อยู่ในห้อง ไม่ทันได้สังเกตว่าหล่อนกลับมา อาจจะกลับในช่วงที่เขายังอยู่ในห้องนอนกับนุชนาฏก็เป็นได้

คีตกานต์กลับมาเพียงลำพัง ปาพจน์น่าจะไม่ได้กลับมาด้วย เพราะไม่เห็นรถยนต์ส่วนตัวของลูกชาย