เกริ่น

577 Words
ในคืนที่ณภัทรปวดหัวจากงานข้างนอกเขาต้องมาเจอสภาพคนเมาในบ้านมองหาชะนีเด็กที่เขาต้องรับผิดชอบดูแลตามคำสั่งของคุณแม่และแม่นมแต่ก็ไร้วี่แวว โทรหาก็ไม่รับสาย เห็นครั้งสุดท้ายตอนกระโดดเด้าท้องฟ้ากลิ้งไปเด้าต้นมะละกอ "น้าเสกครับพะแพงไปไหนครับ" "เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอนสิบสี่~ ตอนที่ฉันมีแฟนคนแรก~" "น้าเสกครับพะแพงไปไหนครับ" เขาถามอีกครั้งเพราะคนเมาทำเหมือนกวนประสาทเขาทุกครั้งที่เจอกัน "เธอยังอยู่ตรงนั้น~ เธอยังอยากอยู่กับฉัน~" "นั่นเพลงของมนัสวีร์ครับไม่ใช่พี่เสกโลโซ -_-" ให้ตายเถอะอะไรวะเนี่ย "ผมถามว่าพะแพงไปไหนถ้าไม่รู้ก็แค่บอกว่าไม่รู้ผมจะได้ไปนอน" "ไม่รู้" เออก็แค่เนี้ย! "ไปกินเลี้ยงบ้านผู้ใหญ่" คนเมากลับคำพูดอีกครั้ง "ครับ -_-" กลางดึกคืนนั้นณภัทรต้องข่มตานอนเพราะความเหนื่อยล้ารถแลมโบกินี่คู่ใจเกิดเสียโดยไม่ทราบสาเหตุเขาจึงต้องจำใจขี่ฟีโน่สีแดงเข้าไปในเมืองระยะทางกว่า30กิโล "โอ้ว่าสาว แม่ฮ้างนางมีด้าม มีดีอีหลีเด้อ สบผะการนานปี คือสิ่งที่พี่ต้องการพ้อ เคยถูกเจาะ ถูกเจ๊าะๆๆๆ~" เสียงโหยหวนดังมาจากนอกมุ้ง ณภัทรถอนหายใจครั้นจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่องไฟยังไม่มีแรง ใครจะไปคิดว่าเจ้าของเสียงจะมุดเข้ามาในมุ้งของเขา "เจ๊าะๆๆ~" พะแพงคลำหาที่นอนแต่มือเจ้ากรรมดันไปจับเข้าที่กล่องดวงใจของณภัทร เขากัดฟันกรอดอยากจะด่าให้เสียคน "ถ้ายังไม่หยุดคลำฉันจะเอาให้เสียศูนย์เลย!" "หืมมม อันเท่าหนอนแบบนี้หนูนอนติ้วหอยสนุกกว่าฮะๆ" "มันยังไม่แข็งต่างหากล่ะ จะบอกอะไรให้จู๋ฉันใหญ่กว่าสากบ้านเธออีก ถ้าเข้ารูร่านของเธอรับรองว่าฉีกจนเลือดสาดแน่ยัยชะนีเด็ก!!" "ฮ่าาาา ป๊าาาา มันใหญ่ขนาดนั้นเลยหรือ" "งั้นก็จับไปเรื่อยๆเดี๋ยวมันจะใหญ่ขึ้นอีก" พะแพงขมวดคิ้วเพ่งมองสิ่งตรงหน้านอกจากขนาดมันจะใหญ่ขึ้นจนกำไม่มิดแล้วมันยังกระตุกสู้มือเธออีก "อันใหญ่เท่าแขนเลยเหรอ" "จับออกมาดูสิจะได้เห็นว่าใหญ่จริงหรือเปล่า" พะแพงดึงกางเกงของณภัทรลงเธอมองลำยาวขนาดเท่าแขนแล้วกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ใหญ่จริงไม่เถียงแถมยังมีน้ำวาววับอยู่ตรงหัวบานด้วย "ลองจับรูดขึ้นรูดลงสิ อืม~ แบบนั้นแหละ" "ทำไมหนูต้องมาทำแบบนี้ด้วยอ่าา" "เป็นการรีดพิษไข้ไงล่ะ วิธีนี้ฉันชอบใช้เวลาอยู่เมืองนอก" "เหรอ" คนถามทำหน้าตาสงสัย "แล้วต้องทำนานไหมหนูเมื่อยแล้วนะ" "อีกนิด เร่งขึ้นอีกนิดแล้วก้มหัวลงมา อ่าา~ แบบนั้นเลยอ้าปากด้วย ซี๊ดด~ อ๊ะ~ อ้าปาก!!" "แค่กๆๆ แหวะ! อะไรเนี่ยไอ้ป๊า!!!" "อ่าา~ สะใจจริงโว้ยยยย ฮะๆๆ" กรี๊ดดดดด!!!! _______________ ณภัทรไม่ใช่คนดีแต่ก็พอคบได้ นิยายเรื่องนี้ไม่ต้องกลัวดราม่าน้ำตาแตกเต็มที่แค่ซึมๆเท่านั้น พะแพงค่อนข้างแข็งแกร่งมีภูมิต้านทานไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น คอมเมนต์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์บ้างนะคะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD