บทที่10
ปิ๊น้องบวมNC
ณภัทรปล่อยปากเล็กๆของพะแพงเป็นอิสระเธอรีบสูดอากาศหายใจเข้าปอด สายตาก็จดจ้องคนตรงหน้า เขามันคนหื่น
"คุณ!"
"อะไร"
"จูบหนูทำไมฮะ เดี๋ยวหนูขายไม่ออกนะ" เธอท้วงขึ้นแม้เสียงจะสั่นๆไปบ้าง
"แล้วทีเธอมาขโมยจูบฉันละ ฉันยังไม่โวยวายเลยปล่อยให้ฉันเบิร์นจนเสร็จก็สมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนี้"
"อี๋!! อะ ไอ้คนทุเรศ!!'
ครืดดดด
เสียงโทรศัพท์ของพะแพงดังขึ้นเธอจึงหยิบขึ้นมาดูเป็นป้ายของเธอที่โทรมาเป็นเวลานี้ประจำ
"ฮะ ฮัลโหลป้าาา" เธอรับสายก่อนจะพยายามลุกแต่ถูกณภัทรจับขาล็อกเอาไว้แล้วซุกใบหน้าลงไปบนเนินสาว
(ทำอะไรอยู่ลูกแล้วคุณณภัทรเป็นยังไงบ้างล่ะ)
"เอ่อ... คงจะสบายดีมั้งจ๊ะป้า" เธอกัดฟันพูดเพราะคนข้างล่างถอดกางเกงเธอออก เขาแกล้งเธอหนักเกินไปคนตัวเล็กรีบหนีบขาเข้าหากัน
(ฝากดูแลคุณณภัทรด้วยนะ แม่เขาจะส่งเสียงแกเรียนแล้วนี่หน้าแดงๆเป็นอะไร อย่าบอกว่าเมาอีกแล้วนะ)
"ก็นิด อื
