บทที่ 7
ช่องว่างของหัวใจ
9 ปีให้หลัง
สตรีในกระจกเงา ช่างดูปราดเปรียวแคล่วคล่องในชุดสูทอย่างสาววัยทำงาน ทว่าสองตาของเจ้าหล่อน กลับอ่อนโยนจนคนที่มองอยู่ อดเผยยิ้มไม่ได้ หนุ่มน้อยสไมล์ในวัยมัธยมต้น ยิ้มกว้างให้พี่ริษาคนดี ยามที่อีกฝ่ายป้ายเจลสีฟ้าใสมาช่วยจัดแต่งทรงผมให้ ตั้งแต่โตมาก็มีพี่ริษาที่เป็นเหมือนพี่เลี้ยง ดูแลเขาทุกสิ่งอย่างในขณะที่มารดาเอาแต่ชี้นิ้วบงการ
“นิวจะชอบไหมพี่”
หนุ่มน้อยถามไถ่อย่างไม่มั่นใจ กลัวว่าสาวที่แอบปลื้มจะไม่ชอบ วันนี้เขาปัดเจลแต่งผม ทั้งที่ปกติแค่หวีลวกๆ พอไม่ให้ยุ่งเหยิงเท่านั้น
“ชอบสิคะ เชื่อพี่สิ สาวๆ ชอบคนหล่อ คนเนี้ยบ”
“งั้นจะปัดเจลทุกวันเลย ดีปะ?”
ริษายิ้มให้คุณหนูคนเล็กของบ้านไกรวัลย์ ก่อนจะช่วยหยิบกระเป๋ามาใส่หลังให้หนุ่มน้อย เด็กชายสไมล์ตัวเล็กที่เธอเห็นมาตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยก บัดนี้กลายเป็นหนุ่มน้อยหน้ามนผู้หล่อเหลาไม่แพ้พี่ชายเลย
“เดี๋ยวพี่ซื้อเ
