บทที่ 1/3 แอบแซ่บในอุโมงค์เด็กเล่น NC++
899 Words
“พะ...พอ พอเถอะ พี่...ฉันเสียว มันเสียว...มาก อย่าแตะฉันได้ไหม!” เธอร้องสุดเสียงเมื่อเขาไม่ยอมผละออกเสียที รู้สึกว่าประสาทตรงส่วนนั้นมันไวกว่าปกติ ถ้าเป็นไปได้อย่ามาแตะตัวเธอเลยยิ่งดี
แทนไทหัวเราะเบาๆ พอใจที่เห็นสาวพรหมจรรย์เสร็จสมเพราะลิ้นของตัวเอง เขาไม่เสียเวลาถอดกางเกงด้วยซ้ำ แค่ปลดเข็มขัดออกแล้วรูดซิปไว้รอท่า ก่อนจะแลหาบางอย่างในกระเป๋าสตางค์
ยุริญดามองเพื่อนพี่ชายตาปริบๆ เขามุ่นคิ้วแรงเมื่อไม่เจอสิ่งที่ต้องการ
“เหี้ย! ไม่มีถุงยาง!”
พอได้ยินอย่างนั้นยุริญดาก็ได้ถอยหลังกรูด ถึงยังโสดและซิงแต่เธอเรียนมานะ การร่วมรักแบบไม่ป้องกันมันไม่ดีแน่ๆ เธอไม่ขอเสี่ยงเด็ดขาด แล้วไอ้พี่แทนน่ะ! มันไม่ใช่พระนะ! มันแรด!
“อย่าคิดหนีฉันนะ ถ้าเธอทิ้งฉันตอนนี้ ฉันจะแอบปีนขึ้นห้องเธอ ไม่เชื่อก็คอยดู”
ยุริญดาถลึงตาใส่ รีบดึงชายกระโปรงลงมา เป็นจังหวะเดียวกับที่แทนไทควักเอาของรักออกจากกางเกงชั้นใน
“โอ...น่าเกลียดชะมัด!”
“มานี่!” เขาสั่งเสียงขรมแต่ยุริญดาส่ายหน้าพรืด
“ไม่! ไม่มีถุงยาง ไม่ให้เอา!”
“บอกให้มาก็มาเถอะน่า ทนไม่ไหวเดี๋ยวก็จับเสียบซะหรอก”
“อ๊ายยย!!! ปากพี่นี่มัน...อื้อ...อ่อก!”
ยุริญดาตาเบิกโต ในขณะที่แทนไทยิ้มร่า ใครอยากให้หล่อนพูดมากล่ะ เขาฉวยทีเผลอสั่งสอนหน่อยเป็นไร
“ทำให้ฉันเดี๋ยวนี้ เหมือนอย่างที่ฉันทำให้เธอ” เขาสั่ง สองมือดันศีรษะหล่อนเข้าหาแท่งเนื้อร้อนผ่าวที่กำลังแข็งขึงตั้งชูตระหง่าน ดวงตาหล่อนเบิกโต สีหน้าบ่งบอกความทรมาน แต่ใครเล่าจะสน เขาดันตัวตนเข้าหาปากหล่อนซ้ำๆ จากเนิบช้าเป็นเร็วแรง จากเร็วแรงเป็นถี่ระรัว เกิดเสียงดังประหลาดในปากหล่อน ช่างรื่นหูยิ่งนัก
พวงผมบนศีรษะของยุริญดาถูกขยุ้มขยำ ปากก็ได้แต่อ้าอมส่วนนั้นเอาไว้ มันยังตั้งลำยิ่งใหญ่ ร้อนผ่าวและมันวาวไปด้วยน้ำในปากของเธอ มือเธอเริ่มปัดป้อง เมื่อการกระทำของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทัน เขายอมดึงเธอออก เป็นจังหวะให้พอได้หายใจ เขาจ้องเธออยู่ จ้องมองมาเหมือนตื่นตะลึง น้ำตาเธอเล็ด ปากยังอ้าค้าง น้ำลายหยดย้อยเป็นทางไม่ต่างจากท่อนลำตรงหน้า
“แม่ง...สวยฉิบหาย!”
ปากสบถแต่มือเลื่อนลูบใต้ดวงตาอันชุ่มฉ่ำ เขาจ้องตาหล่อน จ้องอยู่อย่างนั้นด้วยไม่เข้าใจผู้หญิงอย่างยุริญดา หล่อนเป็นคนอย่างไรกันแน่นะ เด็กเรียนที่กำลังใจแตก หรือแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ปรารถนาเรื่องเซ็กซ์กันแน่
ยุริญดายังไม่แน่ใจนักว่าคำว่า ‘สวย’ ที่เขาเอ่ยนั้นเป็นคำชมหรือเปล่า มือเขาปาดน้ำตาให้เธอ เธอไม่ได้ร้องไห้นะ ก็เจ้านั่นมันแทงคอนี่ น้ำตาไม่ไหลก็บ้าแล้ว
“เธอ! ไม่มีแฟนใช่ไหม!” ถามหล่อนแทรกเสียงฝนเพื่อความมั่นใจ มือขวายังสาละวนอยู่กับการลูบคลึงริมฝีปากนุ่มหยุ่น
ยุริญดาส่ายหน้าพรืดแทนคำตอบ มองแท่งเนื้ออันมันวาวแล้วใคร่รู้นักว่าเส้นเลือดที่ปูดโปนนั่น มันเริ่มต้นที่จุดใด เหตุไฉนจึงน่าตื่นตะลึงนัก มันดูน่าขนลุก แต่พอมาขดรวมๆ กันตรงนั้นแล้วช่างน่าดูชม
“ดี! ดีมาก!” บอกแล้วเสือกไสตัวตนแห่งชายเข้าสู่อุ้งปากยุริญดาอีกคราหนึ่ง บังคับหล่อนให้ดูดดึงท่อนลำอันร้อนผ่าว ริมฝีปากที่ครูดไถไปกับเส้นเลือดอันปูดโปนช่างงดงามนัก ไหนจะพวงแก้มสวยที่ตอบเว้าเพราะแรงดูดนี่อีก มันเซ็กซี่อย่างไม่มีใครเทียบได้เลย
“อืม...ค่อยๆ ยุ...ค่อยๆ เก็บฟันด้วย อย่าให้มันครูด อ๊า...เก่งชะมัด!” ชมเปาะเมื่อแม่สาวใสซื่อหัวไวเกินจะกล่าว อย่าว่าแต่หน้าพ่อแม่ของหล่อนเลย แม้แต่หน้าเพื่อนรักซึ่งเป็นพี่ชายของหล่อนนั้น ก็อย่าได้บังอาจโผล่มาเพื่อขัดความสุขเชียว
“คุณยุ!? คุณยุคะ! ได้ยินพี่ริษาไหมคะ คุณยุ!”
ยุริญดาตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเสียงพี่เลี้ยงคนดี ปากเธอหลุดออกจากท่อนลำของเขาในตอนนั้น
“พี่! เสียงพี่ษา! อ่อก!”
“จัดการฉันต่อเดี๋ยวนี้ ต่อให้ผีโผล่มาฉันก็ไม่สน ทำมันต่อไป!”
สองมือของยุริญดาจับแขนเขาแน่นหนึบ แรงที่เขากระแทกเข้ามาช่างรวดเร็วและรุนแรงนัก รุนแรงพอๆ กับเม็ดฝนที่กำลังตกกระหน่ำทีเดียว
“คุณยุ! คุณยุ!? คุณยุอยู่แถวนี้หรือเปล่าคะ!? ตอบริษาด้วย”
เสียงร้องถามดังใกล้เข้ามากว่าเดิม หัวใจของแทนไทเต้นระรัว ทั้งตื่นเต้น ทั้งใกล้จะถึงจุดผลิพุ่งแห่งความสุข ทำไมต้องมีคนมาขัดจังหวะด้วยนะ เขาไม่ยอมหรอก อย่างไรเสีย ปากสวยๆ ของยุริญดาก็ต้องได้ลิ้มรสรักของเขาเสียบ้าง!
“เร็วๆ เร็วเข้า! จะเสร็จแล้วยุ! ดูดแรงๆ อ๊ะ อ๊า!!!”
- Writer
