จ้าวหัวใจแห่งชีค EP.10 เธอคือใครกันแน่
1381 Words
ฮาริมเดินมาหยุดอย่างข้างกายของเจ้านายหนุ่มด้วยความแปลกใจ สายตาจ้องมองไปยังจุดหมายที่ผู้เป็นเจ้านายกำลังจ้องมองอยู่ และเขาก็รู้แล้วว่าตอนนี้ท่านชีคของเขากำลังมองอะไรกัน
“ท่านชีคครับ”
“มีอะไรของนาย...ฮาริม”
ชีคซาอิสถามฮาริมเสียงขุ่น หากแต่สายตายังจับจ้องอยู่ที่หญิงสาวร่างเล็กที่กำลังสาละวนอยู่กับการปลูกดอกไม้อยู่ในสวน
“ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิครับท่านชีค ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคุณอะมินาจริงหรือเปล่า?”
เขาสังเกตพฤติกรรมของสาวน้อยที่ท่านชีคซาอิสจับมาเมื่อสองเดือนก่อนด้วยความกังวล จากที่เขาได้คุยและเฝ้าสังเกตการณ์ เธอไม่น่าจะเป็นผู้หญิงที่โหดร้าย ฆ่าคนได้เลย ท่าทางออกจะอ่อนโยน น่ารักซะขนาดนั้น จะฆ่าคนได้อย่างไร
“หมายความว่ายังไงฮาริม”
คนที่ถามก็เริ่มรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน เขาเองก็เฝ้าสังเกตการณ์สาวน้อยร่างเล็กคนนี้มาเกือบสองเดือนเหมือนกัน ทุกสิ่งที่เขาคิด มันชักจะเริ่มสวนทางไปหมด ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้สนใจหรือทำกิริยาเหมือนที่นางฮาเร็มเป็นกันให้เขาได้เห็นสักครั้ง จนบางทีเขากลับคิดว่าเขาจับตัวมาถูกคนหรือเปล่า แต่ใจเขาก็บอกว่านี่แหละผู้หญิงที่ฆ่าน้องสาวของเขา
“เราจับมาผิดคนหรือเปล่าครับท่านชีค”
น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความกังวลของฮาริม ทำให้ชีคซาอิสถึงกับลังเลขึ้นมาเลยทีเดียว ไม่ใช่แต่เขาหรอกหรือที่สงสัย ขนาดคนสนิทของเขายังสงสัยเลย
“ที่สำคัญนะครับท่านชีค คุณอะมินาก็หายออกมาจากคฤหาสน์ของชีคฮาซานเกือบสองเดือนแล้ว แต่ทางฝ่ายโน่นยังไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไรเลย”
ชีคซาอิสยืนฟังคำพูดของฮาริมด้วยความอึ้งไปเหมือนกัน
ใช่สิ...เขาลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงกัน ถ้าผู้หญิงของชีคฮาซานหายตัวไป ฝ่ายโน่นก็ต้องออกตามหาสิ เขาพาสาวน้อยร่างเล็กนี่มาก็เกือบสองเดือนแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นทางฝ่ายชีคฮาซานออกมาตามหาเลย
“ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่อะมินาแล้วเธอเป็นใคร”
“ถ้าผมจำไม่ผิด เมื่อสองเดือนก่อนเธอบอกผมว่าเธอชื่อ ‘นันนา’ ครับท่านชีค”
ชายหนุ่มตอบผู้เป็นนายด้วยความกังวล หากสาวน้อยคนนี้พูดจริง ก็เท่ากับว่าท่านชีคของเขาเอาเธอมาทรมาน เป็นแพะรับบาปแทนผู้หญิงที่ชื่อ อะมินา
“เขาก็เคยบอกฉันแบบนั้น”
คราวนี้ชีคซาอิสเริ่มหนักใจขึ้นมา ถ้าสิ่งที่ฮาริมพูดเป็นความจริง ก็เท่ากับว่าเขาพาคนบริสุทธิ์มาทรมาน แล้วเขาก็ยังทำร้ายเธอสารพัด ใช้งานเธอก็หนักแถมยังลงไม้ลงมือกับเธออีกต่างหาก สายตาคู่คมกล้าจ้องมองหญิงสาวร่างเล็กที่ยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อด้วยความสับสน
“ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ อะมินา แล้วฉันจะทำยังไงดีล่ะฮาริม”
“ท่านชีคก็ปล่อยเธอไปสิครับ อ้อ...ถ้าให้ดีก็อย่าลืมขอโทษเธอด้วยนะครับ เพราะเธอเคยพูดเอาไว้ว่าชาตินี้จะไม่อภัยให้ท่านชีคอย่างเด็ดขาด แล้วสักวันหนึ่งท่านชีคต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่ท่านชีคทำกับเธอ”
ฮาริมพูดทุกคำพูดที่เขาได้ยินมาจากปากของสาวน้อยคนนั้น อย่างไม่มีขาดตกสักคำพูดทีเดียว
ชีคซาอิสถึงกับอึ้ง เห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้หญิงคนนั้นคงเกลียดเขามาก ถึงได้พูดแบบนั้นออกไป ชายหนุ่มหันหน้ากลับไปมองร่างเล็กที่กำลังลุกขึ้นยืน ก่อนจะบิดกายไปมา ท่าทางคนตัวเล็กคงจะเหนื่อยน่าดู ก็สมควรแล้วที่หญิงสาวจะเกลียดเขา
“แต่ผมว่าเธอน่ารักดีนะครับท่านชีค”
“นายพูดอะไรนะฮาริม”
คนที่จ้องมองร่างเล็กจนลืมตัว ถึงกับสะดุ้งไปกับคำพูดของคนสนิท ใบหน้าคมเข้มหันมามองคนข้างกายอย่างไม่พอใจ อย่าบอกนะว่าคนสนิทของเขาเกิดชอบแม่เชลยสาวอีกคน
“ผมบอกว่าเธอน่ารักดีนะครับท่านชีค หรือว่าท่านชีคไม่ชอบเธอ” คำพูดของฮาริม มันแทงทะลุหัวใจของชีคซาอิสเลยทีเดียว ไม่คิดเลยว่าฮาริมจะกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเขา
“ฮาริม!”
“ผมพูดจริงๆ นะครับท่านชีค ถ้าหากเธอไม่ใช่คุณอะมินาจริงๆ ท่านชีคก็คงจะรู้สึกดีกว่านี้ใช่ไหมครับ ผมรู้นะครับว่าท่านชีคคิดยังไงกับคุณอะมินาคนนี้ จะใช่หรือไม่ใช่ตัวจริง ทำไมท่านชีคไม่ลองพิสูจน์ดูเองล่ะครับ ถ้าใช่เราก็จะได้แก้แค้น ให้เธอรับกรรมต่อไป แต่ถ้าเธอไม่ใช่ ท่านชีคก็น่าจะปล่อยเธอไป หรือไม่ท่านชีคก็จัดการรับเธอเข้ามาเป็นนางฮาเร็มซะก็หมดเรื่อง”
“นี่นายคิดไปไกลถึงไหนกันฮาริม”
“ก็เท่ากับที่ท่านชีคคิดนั่นแหละครับ”
ฮาริมหันมาส่งยิ้มให้เจ้านายหนุ่มอย่างล้อเลียน ถึงแม้ว่าเขากับราชิดและชีคซาอิสจะเป็นเจ้านายและลูกน้องแต่พวกเขาทั้งสามคนก็เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก แล้วทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าท่านชีคผู้นี้คิดยังไงกับแม่เชลยสาวตัวน้อยนางนี้
ชีคซาอิสถึงกับพูดไม่ออก ใช่สิ...เขาก็ไปว่าฮาริมกับราชิดก็เป็นเพื่อนเล่น เพื่อนเรียนของเขามาตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้วมีเรื่องไหนบ้างที่พวกเขาจะไม่รู้กัน แค่เรื่องของผู้หญิงคนนี้ชายหนุ่มข้างกายคนนี้ของเขายังรู้เลย
แล้วทำไมเขาถึงคิดว่าจะปิดความรู้สึกของตัวเองให้รอดพ้นสายตาช่างสอดรู้ของเพื่อนคนนี้ได้อย่างไร
“ฉันปิดนายไม่ได้เลยใช่ไหมฮาริม”
“ก็เธอน่ารักซะขนาดนั้น ท่านชีคจะไม่หลงรักได้ยังไงกันล่ะครับ ใบหน้างดงาม ดวงตาหวานซึ้ง ยามเธอยิ้มก็ยังโชว์ลักยิ้ม โชว์เขี้ยวเล็กๆ ให้ได้เห็นในยามที่เธอยิ้มหรือหัวเราะออกมา”
ฮาริมเริ่มบรรยายลักษณะของสาวน้อยร่างเล็กด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน จนคนที่ยืนฟังถึงกับหน้าตึง เมื่อเห็นท่าทางเหม่อลอย เมื่อนึกถึงใบหน้างาม ดวงตาหวานซึ้งของเชลยตัวน้อยของเขา
“นายไม่ต้องทำท่าชวนฝันขนาดนั้นก็ได้ฮาริม ฉันไม่ชอบ”
ชีคซาอิสต่อว่าคนสนิทเสียงขุ่น เขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนพร่ำเพ้อถึงเชลยตัวน้อยของเขาแบบนี้เลย ให้ตายสิ... เขานี่คงจะเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ ที่ดันหลงรักเชลยของตัวเอง จากที่คิดจะเอามาแก้แค้น กลับกลายเป็นว่าเขาดันหลงรักเจ้าหล่อนเสียได้ และสิ่งที่เขาหวังเอาไว้ก็ขอให้เป็นจริงเช่นกัน
สาวน้อยที่เขาลักพามาเมื่อสองเดือนก่อน เป็นคนล่ะคนกับผู้หญิงที่ฆ่าน้องสาวของเขา เพราะไม่อย่างนั้น เขาคงทำใจลำบากที่จะเลือกระหว่างความรักกับความแค้น
“ผมก็แค่บอกให้ฟัง เธอน่ารักขนาดนี้ ไม่รู้ว่าตอนอยู่ที่วาลิเมียร์ เธอเป็นอะไรกับชีคฮาซานกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ผมรับประกันได้เลยว่าเธอคงไม่ใช่คุณอะมินาอะไรนั่นแน่นอน”
“ฉันจะเอาคำพูดของนายไปคิดดูก็แล้วกัน”
ชีคซาอิสพูดจบก็หันไปมองร่างเล็กที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงสองร้อยเมตรด้วยความไม่แน่ใจ สับสน หวาดกลัวกับคำพูดของคนสนิท หากเป็นจริง เขาก็จะโง่อย่างที่สาวน้อยคนนั้นเคยด่าเขาเอาไว้จริงๆ
/////////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- Writer
