ฮาคีมลอบมองหน้าน้องแล้วแอบยิ้มขำ แม้คนนอกจะมอง ‘ฟีรูซ เรกิวลุส’ ด้วยภาพลูกชายสุดที่รักยอดดวงใจของคุณหญิงกาญจนา และภาพลักษณ์เป็นคนเอาแต่ใจ เจ้าชู้ แต่สำหรับเขาแล้ว ฟีรูซเป็นคนทำงานหนักไม่แพ้พนักงานคนไหนในบริษัท เรื่องที่ฟีรูซพยายามให้คนยอมรับความสามารถนั้นเห็นได้ชัดเจน แต่อาจเพราะในสายตาของคุณหญิงกาญจนามองลูกชายเหมือนเด็กเสมอ ทำให้ฟีรูซเหมือนทำอะไรเองไม่เป็น
ประตูลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นล่าง ฮาคีมเอื้อมมือไปตบไหล่น้องชายเบาๆ ก่อนเดินนำหน้าออกมา สำหรับฟีรูซแล้วถึงจะเป็นพี่น้องแต่ก็เหมือนมีกำแพงบางๆ กั้นอยู่เสมอ เขาไม่รู้สึกสนิทกับใครสักคน ไม่ว่าจะเป็นฮาคีมหรือสิริมา ไม่สามรถพูดจาหยอกล้อเล่นหัวได้ตามประสาพี่น้องทั่วไป ไม่มีเพื่อนสนิท เหมือนเกิดมาเพื่ออยู่ตัวคนเดียว เพราะไม่ว่าจะทำอะไรคุณหญิงแม่จะต้องเข้ามาขวางไม่ให้เขาไปยุ่งกับคนอื่น ด้วยเหตุผลว่า ‘เพราะรัก’ แต่ความรักของแม่ กลับทำให้
