คราวนี้เด็กทั้งสองหันมองหน้ากัน ก่อนพร้อมใจกันยกมือปิดปากหัวเราะคิกคัก จากนั้นจึงหันมองไปโดยรอบอย่างระแวดระวัง แล้วส่งสัญญาณมือให้นายแพทย์หนุ่มโน้มหูลงไปรอฟังคำเฉลย
“A คือจับมือ B คือกอด”
“C คือจูบ ส่วน D ก็...อย่างว่า”
ผลัดกันบอกแค่นั้นก็พากันหันไปหัวเราะคิกคักอีกหน ขณะที่คุณหมอหนุ่มรู้สึกอิหลักอิเหลื่ออย่างไรพิกล ไม่รู้จะขำดี หรือเป็นห่วงอนาคตของชาติดี
ไม่อยากบ่นคำนี้เลยเพราะมันดูแก่... แต่... ให้ตายสิ!
เด็กสมัยนี้!!!
“เอาน่าๆ ไม่ต้องเขินหรอกค่ะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ”
เจ้าของจี้ W เอ่ยขำๆ
ขณะที่แฝดอีกคนหันไปอีกทาง ก่อนร้องบอกสั้นๆ
“ช่องนั้นว่างแล้วๆ คุณหมอ”
จากนั้นมือเล็กๆ สี่มือจึงดันตัวเขาให้ก้าวไปหน้าช่องขายตั๋ว ก่อนที่เด็กทั้งสองจะขอบัตรวีซ่าแบบสายรัดข้อมือจากพนักงานขายกันเจื้อยแจ้วเพื่อจะได้เล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกแห่งนี้ได้เกือบทุกเครื่องเล่นและกี่รอบก็ได้ จากนั้นจึงพากัน
