เธอกรีดร้องลั่นเมื่อถูกจับมือทั้งสองกดไว้เหนือศีรษะ ในขณะที่อีกมือของเขาลากยาวไปตามเนื้อตัวอ่อนนุ่มด้วยสีหน้าตื่นเต้นเหลือประมาณ เชษฐ์ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเธอทีละเม็ด ก่อนลากปลายนิ้วลงบนเนินอกสล้างที่เขาเคยสัมผัสจับต้องและติดใจในรสหวานของเนื้อนวลนางจนถึงวันนี้
เชษฐ์เสียดายมาตลอดที่หลงกลมารยาสาไถยของเธอ จนจัดการให้จบในครั้งนั้นไม่ได้ ทั้งที่เขาตั้งใจไว้ดิบดีว่าจะเลี้ยงดูมนตราให้เป็นเมียลับๆ อย่างสุขสบาย ไม่ต้องทำงานหรือไปถ่ายหนังโป๊อีกแท้ๆ แม้ไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวต้องต่อสู้สุดกำลังเยี่ยงสาวพรหมจรรย์ขนาดนั้น แต่นั่นก็ยิ่งทำให้ความต้องการในตัวเธอพุ่งสูงกว่าที่เคยอยากได้ผู้หญิงคนไหนๆ หากแต่ด้วยกลัวความผิด กลัวมนตราจะเอาเรื่องคืนนั้นไปบอกคนอื่นไปแจ้งความ จึงไม่กล้ารุกไล่เธออีกเป็นหนที่สอง
ตอนเธอลาออก เขาทั้งโล่งใจทั้งเสียดายในคราวเดียวกัน โล่งใจที่ความลับยังเป็นความลับ
แต่ก็เสียดายที่ไม่ได้
