ตอนที่ 6.คนคุ้นเคย

1512 Words

ปุ้นที่รู้เห็น ได้ยินได้ฟังทั้งจากปากของอรุณวตีและวิฬา เธอเห็นใจวิฬามากกว่า เพราะเงินจำนวนนั้นนายสาวของตนเองเอาไปละลายในบ่อนตั้งแต่วันแรกที่หยิบยืมมา ปุ้นปากหนักจนเตือนวิฬาไม่ทัน “นังปุ้น!!” อรุณวตีหันมาตวาดและถลึงตาใส่ปุ้น “ปุ้น มึงไปทำกับข้าวให้คุณตีเธอใหม่ไป แม่ซื้อหมูกับผักมาหลายอย่างเลย” แป้นที่เพิ่งกลับเข้ามาในบ้านรีบห้ามก่อนที่นายสาวจะล้งเล้งใส่บุตรสาวตนเอง “แม่!!” “ไปเถอะ ทางนี้แม่จัดการเอง” แป้นดันหลังบุตรสาว จนปุ้นยอมถอดใจ “แค่นี้นะ ฉันยุ่ง!!” อรุณวตีตัดบท กดวางสายแบบที่วิฬาท้วงไม่ทัน “นังแป้น สั่งสอนลูกสาวแกหน่อยเถอะ นับวันปากคอเราะรายมาก ฉันเป็นเจ้านายนะไม่ใช่เพื่อนเล่น” แป้นถอนใจมองหน้าเจ้านายสาว “แป้นมีเรื่องจะพูดกับคุณค่ะ คุณตี” อรุณวตีขมวดคิ้วมองหน้าสาวใช้ที่อยู่กับเธอตอนนี้ “อะไร!!” “แป้นกับลูกคงไม่กล้ารบกวนคุณตีอีกแล้ว เราสองคนตกลงจะย้ายไปอยู่ที่อื่นค่ะ ส่วนเงินเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD