“พี่ต้องชอบที่นี่แน่ค่ะ ทั้งอากาศและคน ทุกอย่างเฟอร์เฟคไปหมด” วิฬาเผลอคัวคุยฟุ้ง
“ชอบคนที่นั้นว่างั้น?” จนกระทั่งธาวินกระเซ้า วิฬาเลยหุบปากเงียบ “แม่อยากไปด้วย ยังไงก็ทำความรู้จักไว้เนิ่นๆ จะได้ไม่ประดักประเดิดนักเวลาที่หมอนั่นมขอแกนะยัยวิ”
“พี่วิน!!” ธาวินหัวเราะร่วน ก่อนสัญญาณจะถูกตัด
วิฬาบ่นพึมพำ “เกลียดความฉลาดของพี่วินจัง”
ธาวินเป็นคนหัวไว เขาฉลาดทันคนมาตั้งแต่เด็ก ความผิดปกติเพียงเล็กน้อยธาวินก็จับจุดถูก เขาเดาได้ตรงใจวิฬาเสียด้วย เธอชอบที่นี่ ชอบคนที่นี่ และเต็มใจหากต้องอยู่ที่นี่ตลอดชีวิต
“อารมณ์ดีอะไรเหรอครับ?” อชิระถามเสียงเรียบ เขาได้ยินบางอย่างที่ทำให้หัวใจกระตุกแปลกๆ วิฬาคุยกับใครบางคนด้วยสีหน้าเบิกบานสุดๆ เขารู้สึกหงุดหงิดจนต้องรีบระบายความอึดอัด ไม่อย่างนั้นอาจจะอารมณ์เสียทั้งวัน
วิฬาถอนใจ “แม่กับพี่ชายวิ อยากมาหาที่นี่คะ คงไม่น่าเกลียดใช่มั้ยคะ?”
“คุณที่คุณคุยด้วย คื
