วิฬาไม่ได้ตั้งใจมาค้างคืน เธอไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าใหม่มาเลย ชุดนอนแสนสบายที่สวมอยู่ก็คือเสื้อยืดตัวใหญ่ที่อชิระให้ยืมมา
“ตื่นแล้วๆ แปบนะปุ้น” เธออยู่ในสภาพที่ไม่เรียบร้อยนัก
“เสื้อปุ้นเองค่ะ เสื้อคุณวิยังไม่แห้ง” วิฬาหาเสื้อของตัวเองที่ถอดทิ้งไว้หน้าห้องน้ำไม่เจอ เธอกะจะถามใครสักคนตอนเช้า มาเฉลยตอนที่ปุ้นบอกนี่เอง
“โธ่! วิกะจะไปซื้อชุดใหม่ที่ตลาดเช้านี้พอดีเลย ลำบากแย่เลยนะ ขอบใจนะคะ” วิฬารับเสื้อยืดกางเกงขาสามส่วนที่ปุ้นยื่นให้มาอย่างไม่รังเกียจ
“ตัวนี้ปุ้นไม่เคยใส่เลยนะคะ ซักแล้วไม่สกปรกหรอกค่ะ”
“อากาศเย็นสบายจนวิเผลอตัวนอนตื่นสาย คนอื่นไปทำงานกันหมดแล้วเหรอคะ?”
“คุณอชิห้ามไม่ให้มาปลุกคุณวิค่ะ เธอบอกคุณเหนื่อยกับการเดินทาง ปล่อยให้นอนตามสบายไปก่อน” ปุ้นเปรยเหมือนชวนคุย
“ธรรมดาวิไม่เคยตื่นสายแบบนี้เลยนะ” วิฬารีบแก้ตัว
“ปุ้นก็เหมือนกันค่ะ ปุ้นไม่เคยตื่นสายแบบวันนี้เลยค่ะ ธรรมดาปุ้นต
