“เอา...สองคนนั้นพรือต้องไปนังหมุดกันตรงนั้นกัน” ลุงแสงที่กำลังบังคับหางเสือเอ่ยแซวแกยิ้มเป็นนัยๆ ด้วยนึกว่าทั้งคู่เป็นสามีภรรยากัน
“เอ่อ...หนาวครับลุงผ้าห่มลุงอุ่นจัง...ว่าแต่ผมมีเรื่องอยากให้ลุงช่วยหน่อยมีค่าตอบแทนน้ำใจเล็กๆ น้อยให้ด้วยลุงพอจะช่วยเราได้ไหมคือเราไม่ไปขึ้นฝั่งที่สมุยแล้วครับ” ชายหนุ่มรีบยื่นข้อเสนอเมื่อพอจะเห็นแนวทางจะหนีพวกคนร้ายซึ่งกำลังตระเวนขี่เจ็ตสกีวนหาโดยรอบ
พวกมันฉลาดมากันแค่ไม่กี่ลำเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตแต่เชื่อว่าคงมีแอบอยู่ตามเกาะแก่งเพื่อเตรียมพร้อมโจมตีเป็นแน่
“หือ...พันพรือหลาวนี่กะอิถึงแล้วนิ”
“เอ่อ...เรามีเรื่องสำคัญจะต้องรีบไปทำที่สุราษฎร์ฯ ลุงจะไปส่งเราที่ท่าทองได้ไหมครับ ผมให้ลุงสามหมื่นเลยเอ๊า” ลุงแสงถึงกับหูผึ่งนั่นเท่ากับรายได้ทั้งเดือนของตัวเองเลยทีเดียว ข้อเสนอน่าสนใจแต่ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆ การเดินทางจากสมุยไปยังท่าเรื
