“O müezzin bir daha çıktı mı karşına, aynı mahallede illa ki görmüşsündür?!”
Esma’nın gözlerini devirmesine ramak kalmıştı.
“Hayır kıskanç kocam, ne o güne kadar ne o günden sonra bir kez bile görmedim, görsem de tanımazdım zaten. Ama Halime camiye teravihe gitmek için ısrar ettiğinde konuyu anlatıp beni mazur görmesini söylemiştim. O da endişelenmememi, müezzinin çoktan tayin isteyip gittiğini söyledi.”
“Gitti diyorsun yani.”
“Ben demiyorum, Halime dedi. Çatma kaşlarını artık. Başka kavgamız olmadığı için mecbur anlattım, pişman etme lütfen. O zaman bile bana sesini yükseltmemiştin. Neye uğradığımı şaşırdım sabah. Alışık değilim ben.”
Tarık karısını ne kadar üzdüğünü fark ettikçe daha bir mahcup olsa da elinden bir şey gelmiyordu.
“Özür dilerim, gözüm döndü sanırım. Hayal bile edeme
