อ้อนรักเมียนอกกรอบ

2

กุลนิดารับทำความสะอาดห้อง ภายในคอนโดมิเนียมหรูแห่งหนึ่งให้กับอดีตรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยเธอชื่อ‘อินทิรา’ เป็นอดีตดาวคณะที่เรียนจบออกไปแล้ว เธอไม่ได้สนิทกับอินทิราผู้ว่าจ้างมากนัก เคยเห็นบ้างเป็นครั้งคราวรวมแล้วไม่ถึงสิบครั้งเพราะอินทิราเรียนจบออกไปก่อน

อินทิราเป็นแอร์โฮสเตสทำงานอยู่ในสายการบินชื่อดังอันดับหนึ่งของประเทศ คอนโดฯ หรูที่พักก็อยู่ไม่ห่างจากหอพักของกุลนิดามากนักแต่เป็นที่พูดถึงกันว่าหรูหรามีแต่มหาเศรษฐีเป็นเจ้าของสนนราคาแต่ละห้องต้องมีห้าสิบล้านบาทขึ้นไป อีกฝ่ายต้องการคนทำความสะอาดที่ไว้ใจได้ให้เข้ามาทำความสะอาดที่คอนโดฯ สัปดาห์ละหนึ่งวัน จ่ายค่าจ้างครั้งละหนึ่งพันบาท ทำงานเสร็จแล้วสามารถกลับบ้านได้เลย กุลนิดาได้รับการติดต่อจากเพื่อนสาวที่เคยเรียนร่วมคณะและเป็นลูกพี่ลูกน้องของอินทิราให้มาทำงานนี้

วันนี้ก็เช่นกัน กุลนิดาต้องเข้ามาทำความสะอาด ภายในห้องหรูหราประดับด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงระยับไปทุกตารางนิ้วจนกุลนิดาต้องค่อยๆ เช็ด ค่อยๆ ดูดฝุ่นอย่างดีเพราะกลัวไปทำของประดับของเขาตกแตกและเธอจะไม่มีเงินชดใช้

วันที่เกิดเหตุเธอเลิกทำความสะอาดดึกกว่าทุกครั้ง เพราะอินทิราเพิ่งจะโทร.ไปตามเมื่อตอนหกโมงเย็นให้รีบเข้ามาทำความสะอาด คืนนี้ใครบางคนจะเดินทางมาจากอเมริกา และเลือกมาพักที่นี่เพื่อจะเดินทางต่อไปหาเพื่อนที่จังหวัดเชียงใหม่ในเช้าวันรุ่งขึ้น

“กุล ทำห้องให้เรียบร้อยนะยะ ก่อนคุณไรอันจะมาถึง เสร็จแล้วก็รีบกลับออกไป ไม่ต้องอยู่เสนอหน้ารอเจอเขาล่ะ ถ้าฉันรู้ว่าเธออ่อยเขา เรามีปัญหากันแน่ ส่วนค่าจ้าง เดี๋ยวฉันโอนเข้าบัญชีเดิม”

“เข้าใจแล้วค่ะคุณอิน กุลรับทำความสะอาด ไม่ได้รับงานอ่อยผู้ชาย วางใจได้ค่ะ”

อินทิราอดจะหมั่นไส้ไม่ได้กับคำพูดถือดี ที่จริงแอบขัดใจอยู่บ้างที่ญาติผู้น้องของเธอแนะนำคนสวยราวกับดารามาทำความสะอาดให้ จะไม่จ้างก็ติดตรงที่ว่ากุลนิดาทำความสะอาดได้ถูกใจ แล้วที่สำคัญใครบางคนมีคำสั่งให้เลือกคนเดิมมาทำความสะอาดห้องนี้ห้ามเปลี่ยนแปลง

หลังกุลนิดาทำความสะอาดจนทุกอย่างเข้าที่เข้าทางจนเป็นที่พอใจ หญิงสาวเก็บเครื่องดูดฝุ่นเข้าในห้องเก็บของ มือบางยกขึ้นซับเหงื่อที่ซึมตามไรผม การทำงานผ่านไปด้วยดี

“เฮ้อ เสร็จสักที”

เจ้าของร่างบางหันไปทางระเบียงด้านหลังคอนโดฯ ไม่ลืมที่จะดึงผ้าม่านเข้าหากันให้เรียบร้อยก่อนจะกลับออกไป เธอชอบระเบียงด้านหลังของห้องนี้มากเพราะมีกุหลาบขาวพันธุ์ไวท์คริสต์มาสปลูกอยู่เริ่มแรกมันมีเพียงกระถางเดียวกำลังจะตายแล้ว เธอสงสารมันจึงจัดการบำรุงมันด้วยปุ๋ยชีวภาพแล้วย้ายใส่กระถางที่ใหญ่กว่าเดิม มันฟื้นตัวและกลับมาสวยสะพรั่ง แต่ช่วงหลังๆ เธอเริ่มสังเกตว่ามีกุหลาบมาเพิ่มอีกนับสิบกระถาง เวลาเปิดประตูระเบียงออก กลิ่นหอมของมันก็จะฟุ้งกำจายเข้ามา

เธอจึงชอบเปิดผ้าม่านและประตูระเบียงออกเพื่อรับลมเย็นและกลิ่นหอมของกุหลาบ แต่ในขณะเดียวกัน ลมเย็นหอบหนึ่งกลับพากลิ่นฝนมาด้วย ราวกับว่าฝนกำลังจะตกหนัก ทว่าสองเท้าที่จะเดินไปถึงก็ต้องหยุดชะงัก เพราะทุกอย่างตรงหน้ากลายเป็นภาพดำสนิท

พรึ่บ

เสียงไฟดับวูบลงกะทันหัน ภาพทุกอย่างเหลือเพียงสีดำ กุลนิดาตกใจอยู่ชั่วครู่จึงตั้งสติได้

“สงสัยไฟดับ” เสียงหวานพึมพำกับตัวเอง อาศัยว่าดวงตาเริ่มปรับโฟกัสเข้ากับความมืดได้ แสงสีเงินยวงจากดวงจันทร์ตกลงมาพาดไปยังระเบียง คิดว่าไฟตกไม่นานก็คงจะติด เพราะที่นี่เป็นห้องชุดระดับไฮเอนด์มีพื้นที่ใช้สอยถึงหนึ่งร้อยตารางวา สนนราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาท

ทว่าภาพที่เห็นตรงระเบียงก็ทำให้หญิงสาวถึงกับยืนตัวแข็ง ดวงตาสองข้างเบิกกว้าง หัวใจเต้นแรงจนเกือบหลุดออกมานอกอก

ภาพตรงหน้าคือเงาร่างของผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงระเบียง ผมยาวสยายลงมาปิดหน้า ส่วนใบหน้าไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความขาวโพลน กำลังย่อตัวลงกับพื้น ท่าทางคล้ายผีจูออนที่เคยเห็นในหนังผีเกาหลี เพียงแต่ผีตัวนี้ไม่ได้มีผมสีดำสนิท

“กรี๊ดดด”

“ผีหลอก”

วิ้วววว

เสียงลมพัดเสียดสีกับอากาศจนก่อเกิดเสียงน่ากลัวอย่างประหลาด ชายผ้าม่านสีขาวลอยพลิ้วสะบัด จนตัดภาพผีจูออนไปมาเหมือนมี เหมือนไม่มี แชนเดอเลียร์คริสตัลระยิบระยับหรูหราที่ประดับอยู่บนเพดานสูงลอยเคว้ง

กุลนิดาพยายามตั้งสติที่กำลังจะหลุดกระเจิง หมุนตัวจะวิ่งหนีไปจากห้องผีสิง ทว่าจู่ๆ ไฟก็ติดขึ้นแล้วก็ดับลงอีกครั้ง

ครั้งนี้หญิงสาวตกใจสุดขีด ร้องออกมาด้วยความกลัว “ช่วยด้วยผีหลอก!”

อาการขาดสติทำให้กุลนิดาไม่ได้ยินว่ามีคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง สองเท้าพยายามวิ่งพาตัวเองไปให้ถึงทางออก จนถลาไปชนกับแผ่นอกกำยำของใครบางคนที่หยุดยืนอยู่กลางห้อง

ดวงตาสองคู่สีนิลเข้มและสีฟ้ากระจ่างสบกันในความมืด กุลนิดาเงยหน้าขึ้นมอง เธอรู้ว่าเขาเป็นใคร เธอเคยเห็นเขามาที่นี่ เธอจำกลิ่นน้ำหอมของเขาได้ ตอนเขามาที่นี่ เธอก็อยู่ด้วยหลายครั้ง แต่ทุกครั้งเธอจะรีบกลับออกไปเพราะกลัวอินทิราจะไม่พอใจ

เขาเป็นเจ้าของห้องชุดสุดหรูห้องนี้ อินทิราบอกว่าตระกูลของเขาร่ำรวยติดอันดับโลก

เขาพยายามขมวดคิ้วเพ่งมองเจ้าของร่างบางที่เซ็นสัญญาเป็นผู้หญิงของเขา ในความมืดให้ชัด

ไรอัน คาเตอร์ หรี่ตาแคบๆ ลงมอง แล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“เฮ้ คนสวย ผมตื่นเต้น นี่คุณจัดเซอร์ไพรส์ต้อนรับการมาเมืองไทยของผมเหรอ ธีมผีผ้าห่มหรือยังไง ถึงดับไฟจนมองอะไรไม่เห็น"

ในเมื่อคู่ขาคิดจะให้ความเพลิดเพลิน เขาก็พร้อมจะตอบสนอง แต่นี่คงเป็นครั้งสุดท้าย

"งั้นเรามาเล่นสนุกกันเลย”

ใครจะไปรู้ ในนาทีเดียวกัน กุลนิดาจะได้เจอทั้งผีและเจอทั้งสามีคนแรกในชีวิต หัวใจดวงน้อยที่กำลังกระเด็นกระดอนเพราะเจอผีหลอก แต่ต้องเจอสิ่งที่น่ากลัวกว่าผี คือเธอกำลังจะได้สามีในนาทีต่อไป...

ร่างอ้อนแอ้นถูกเขาอุ้มขึ้นแล้วพาเข้าไปในห้องที่มืดสนิทเพราะไฟดับ แผ่นหลังบอบบางสัมผัสกับผ้าปูเตียงที่เธอเพิ่งเป็นคนดึงให้ตึงเองกับมือก็พลันได้สติ กุลนิดาดีดตัวลุกขึ้นแต่ถูกเขาผลักเบาๆ จนล้มลงไปบนเตียงขนาดคิงไซส์อีกครั้ง