Tulip 2
826 Words
Tulip 2
“ดอกไม้ค่ะ”
“ไม่ได้ใช้แล้วครับ คุณเอาไปทิ้งให้หน่อยแล้วกัน” ทิ้ง...ทิ้งอย่างนั้นเหรอ? ดอกไม้ช่อนี้พี่พิมพ์ตั้งใจจัดมากเลยนะ จู่ ๆ เขาจะให้ฉันเอาไปทิ้งทั้งที่ยังไม่ได้ใช้งานแบบนี้ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือยังไงกัน
“แต่ว่า...”
“ฝากทิ้งด้วย แห้งไปมันก็เป็นขยะแล้วนี่ รบกวนด้วยแล้วกัน” เอ่ยจบคนตรงหน้าก็เดินหนีไปทันที ปล่อยให้ฉันที่ยืนเคว้งอยู่ถึงกับโกรธควันออกหูเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น
มันก็จริงที่หากแห้งไปมันก็เป็นขยะ แต่สำหรับบางคนมันมีความหมาย มันมีคุณค่ามากเลยนะทำไมเขาถึงได้พูดอะไรไม่นึกถึงจิตใจคนฟังแบบนั้นล่ะ
“ไม่เอาก็ช่างสิ” ฉันบ่นตามหลังผู้ชายคนนั้นด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะตัดสินใจอุ้มดอกไม้กลับไปที่รถ ฉันค่อย ๆ วางดอกไม้ไว้ที่เบาะด้านหน้าข้างคนขับและยังไม่ได้ออกรถในทันที แต่เลือกที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดตอบข้อความจากเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉันแทน
ที่ตอนนี้ก็นู่นเลยไปเที่ยวญี่ปุ่นยังไม่กลับมา แต่เหมือนพอกลับมาจะชวนไปเที่ยวนะบอกว่าอยากดื่ม อยากนั่งฟังเพลงสบาย ๆ ฉันเองก็ไม่ค่อยได้เที่ยวหรอกเวลาเที่ยวก็ไปกับเพื่อนสนิทนี่แหละ แต่บางครั้งก็ไปกับพี่สาวและพี่ ๆ ที่ร้านบ้างเป็นครั้งคราวแต่เพราะเราทำงานตอนกลางวันหนักแล้วเลยไม่ค่อยชอบเที่ยวกันสักเท่าไหร่ พี่สาวฉันนี่แทบจะไม่เที่ยวเลย บอกเหนื่อย งงไปหมดอายุเพิ่งจะเท่าไหร่เอง เดี๋ยวต้องพาพี่สาวเที่ยวเยอะ ๆ แล้วล่ะ ทำแต่งานแบบนี้ไม่ไหวเลย
“พี่พิมพ์...” ตอบข้อความเพื่อนเสร็จก็กดโทรหาพี่สาว
(ว่าไง ส่งดอกไม้เสร็จหรือยัง)
“ค่ะพี่ หนูกำลังกลับบ้านนะคะเอาอะไรไหม?”
(ไม่มีเลย เย็นนี้พี่จะทำกับข้าวเอง)
“เยี่ยมเลย หนูอยากกินกับข้าวฝีมือพี่ ถ้าอย่างนั้นเจอกันนะคะกำลังกลับค่ะ”
(ได้เลย ขับรถดี ๆ พี่รอที่บ้าน)
“ค่ะพี่”
วางสายจากพี่สาวก็เริ่มเดินทางกลับบ้านพร้อมกับดอกไม้หนึ่งช่อ เรื่องอะไรที่ฉันจะทิ้งดอกไม้ที่พี่สาวตั้งใจจัดกันล่ะ เขาไม่เอาแต่ฉันเอาเองก็ได้ เพราะถึงยังไงลูกค้าก็จ่ายเงินแล้วและเซ็นรับดอกไม้ให้แล้วด้วยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น คนใจร้ายไม่อ่อนโยนกับดอกไม้ของพี่พิมพ์เลยสักนิด พิมพ์ขวัญไม่ปลื้มสิ่งนี้ค่ะ
“อ้าว ทำไมได้เอากลับมาล่ะ” พี่พิมพ์ที่นั่งอยู่บนโซฟาห้องนั่งเล่นเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ลูกค้าบอกให้ทิ้งค่ะ หนูเสียดายเลยเอากลับมา”
“อ้าว แย่เลยแบบนี้” คนที่จัดดอกไม้ช่อนี้อย่างพี่พิมพ์ถึงกับทำหน้าเสียใจ
“ใจร้ายมากเลยค่ะ แต่ไม่เป็นอะไรหรอกเดี๋ยวหนูให้พี่พิมพ์จัดใส่แจกกันให้หนูก็ได้ แล้วหนูจะไปตั้งที่โต๊ะทำงาน” บอกและอ้อนพี่สาว
“นะคะ ช่วยจัดใส่แจกันให้หน่อยนะคะ”
“ได้ แต่ไปกินข้าวกันก่อนเดี๋ยวพี่จัดใส่แจกันให้เอง” พี่พิมพ์ยอมรับปากพร้อมกับรอยยิ้มติดจะขบขันยามเห็นฉันทำหน้าอ้อนขอให้จัดดอกไม้ให้
“เย้ ขอบคุณค่ะ ไปกินข้าวกันหนูหิวข้าวมาก ๆ เลยล่ะ” วางดอกไม้ลงบนโต๊ะกระจกหน้าโซฟาจากนั้นก็รีบขยับเข้าไปควงแขนพี่พิมพ์เดินเข้าไปยังโต๊ะกินข้าว เราสองพี่น้องช่วยกันยกอาหารมาวางที่โต๊ะก่อนจะนั่งกินข้าวเย็นด้วยกันในช่วงเวลาเกือบสองทุ่ม
ช่อดอกไม้ถูกแยกออกจากกันก่อนจะถูกนำมาปักลงแจกันทรงสูงที่เข้ากับการตกแต่งภายในห้องนอนของฉัน หลังจากแยกกับพี่สาวเพื่อไปพักผ่อน ฉันก็ถือดอกแจกันไปวางไว้บนโต๊ะข้าง ๆ โต๊ะทำงาน เสร็จแล้วก็เดินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด เตรียมตัดงานให้เพื่อนสนิทตัวเองต่อ
คลิปที่มีความยาวสี่สิบนาทีวันนี้ถูกตัดและตรวจทานก่อนส่งงานให้เพื่อน เงยหน้ามองนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้จะตีห้าแล้ว วันนี้เป็นวันที่ร้านดอกไม้หยุด ฉันเลยไม่ต้องรีบมากเท่าไหร่ เมื่อมั่นใจว่าคลิปไม่มีปัญหาถึงได้ส่งให้เพื่อนตรวจหากมีจุดที่ให้แก้เพื่อนจะแจ้งกลับมาอีกที ฉันบันทึกงานเสร็จเรียบร้อยถึงได้เดินไปล้มตัวนอนบนเตียงพร้อมพักผ่อนสำหรับวันนี้แล้ว
เช้าวันหยุดที่ฉันอยากตื่นตอนบ่าย
- Writer
