เป็นตัวประกอบในนิยายไม่ใช่เรื่องดี

7 เจอตัวร้ายระหว่างทาง

เนื่องจากวันนี้อากาศดีเป็นพิเศษ ในตลาดผู้คนจึงพลุกพล่าน เพราะเป็นเวลาหลายวันแล้วที่ผู้คนไม่ได้ออกจากบ้าน วันนี้จึงถือโอกาสออกมายืดเส้นยืดสาย

วันนี้ซูลี่สวมชุดคลุมยาวสีฟ้าอ่อนปักลวดลายผีเสื้อเริงระบำ ชายกระโปรงพริ้วไหวไปตามจังหวะก้าวเดิน ทำให้ผีเสื้อเหล่านั้นขยับปีกราวว่ากับมีชีวิต เดิมทีนางก็เป็นสตรีที่งดงามมีเสน่ห์ แต่เมื่อบวกกับเสื้อผ้าที่นางใส่ก็ยิ่งทำให้นางดูงดงามมากขึ้นกว่าเดิม

ในเวลานี้หญิงสาวกำลังคิดหาวิธีว่าจะแย่งปิ่นหยกจากน้องสาวสุดร้ายของร่างเดิมอย่างไร นางจึงไม่ได้สนใจสายตาที่จ้องมองมายังตนเอง ในบรรดาสายตาที่จ้องมองมาเหล่านี้ มีทั้งชื่นชมในความงามและอิจฉาริษยา

อยู่ๆ เด็กคนหนึ่งก็วิ่งออกมาจากร้านค้าด้านข้างอย่างกระทันหัน แต่ซูลี่พลิกตัวหลบแม้ไม่ชนกับเด็กแต่ถึงกระนั้นตัวนางก็เอนไปชนเข้ากับบุรุษผู้หนึ่ง!

เขาจับไหล่ของนางเอาไว้ช่วยประคองไม่ให้ล้ม จากนั้นรีบปล่อยมือออกทันที ชายหนุ่มได้กลิ่นหอมจางๆ ออกมาจากตัวของนาง เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองอีกฝ่ายอย่างเสียมารยาท

เมื่อซูลี่เห็นหน้าตาของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน นางก็ขมวดคิ้วด้วยความกังวล เพราะคนที่ช่วยประคองนางในเวลานี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือนายท่านโหลว ซึ่งตามเนื้อเรื่องเดิมเขาคือชู้รักของร่างเดิม ซึ่งซูลี่ไม่ต้องการพบบุรุษเช่นเขาเลยจริงๆ

เสี่ยวอวิ๋นเห็นบุรุษคนอื่นจ้องมองนายของตนด้วยความความหลงใหล เด็กสาวก็กระอักกระอ่วน คิดว่านี่เป็นเรื่องไม่เหมาะสมรีบเดินไปบังหน้าเจ้านายของตนทันที "ขอบคุณนายท่านที่ปกป้องนายหญิงของข้า"

เสี่ยวอวิ๋นพูดคำว่า "นายหญิง" อย่างตั้งใจ

บุรุษผู้นั้นไม่แสดงอาการผิดหวังใดๆ ออกมา แต่หันสายตาของเขาหันไปมองฉู่เหิงที่ยืนอยู่ด้านหลังของสตรีคนงาม มุมปากของเขายิ้มออกมาอย่างเยาะเย้ย

ซูลี่รู้ว่าในตอนนี้เขากำลังดูถูกฉู่เหิง แม้ว่านางและเขาจะไม่เคยติดต่อกันเหมือนในเนื้อเรื่องเดิม แต่นายท่านโหลวเป็นคนที่ชื่นชอบสตรีรูปงาม เขาจะต้องจดจำนางได้ไม่มีวันลืมและต้องตามมาสร้างปัญหาให้กับนางในอนาคตแน่นอน

ในนิยายเรื่องเดิมแม้ว่านายท่านโหลวจะมีจิตใจที่ชั่วช้า แต่เขาก็รักใคร่ตามใจเจ้าของร่างเดิมมาก อย่างน้อยหลังจากที่เขาเข้าร่วมกับฝ่ายกบฏ และกลายเป็นผู้ชนะเขาก็ไม่ได้ละทิ้งเจ้าร่างเดิม

นายท่านโหลวยังคงจ้องมองฉู่เหิง สายตาของเขาทำให้ฉู่เหิงหวาดกลัว เขาเกาะแขนของซูลี่แน่น หญิงสาวมองเขาแล้วจับมืออีกฝ่ายเอาไว้เพื่อปลอบใจ ในเวลานี้จิตใจเขาเหมือนเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้นจะหวาดกลัวกับสายตาของบุรุษผู้นี้ก็ไม่แปลก

ซูลี่ไม่อยากจะเสวนากับตัวร้ายเช่นเขาจึงพยักหน้าให้อีกฝ่ายเท่านั้นแล้วพาฉู่เหิงเดินออกมาทันที จะหาว่านางเสียมารยาทก็ได้ แต่เจ้าตัวร้ายคนนั้นกล้าส่งสายตาข่มขู่เจ้าเด็กน้อยของนาง!

หญิงสาวนึกอยากจะเห็นตอนตัวร้ายเช่นเขาได้เผชิญหน้ากับพี่ชายของฉู่เหิงในอนาคตเหลือเกิน นางอยากจะรู้ว่าเขายังมีท่าทีโอหังเช่นนี้อยู่หรือไม่!

ฝ่ายนายท่านโหลวมองตามร่างของหญิงสาวคนนั้นไปจนสุดสายตา อดไม่ได้ที่จะยกมือของตนเองขึ้นมาดมกลิ่นหอมจากตัวนางที่ยังคงเหลืออยู่

คนรับใช้สังเกตเห็นเขาก็รีบเอ่ยประจบสอพลอ "นายท่าน...แม่นางผู้นั้นช่างงดงามเหลือเกิน น่าเสียดายที่นางแต่งงานกับเจ้าคนโง่คนนั้น"

ระหว่างที่พูดคนรับใช้ก็มีดวงตาเปล่งประกายขึ้นมาราวกับคิดบางอย่างได้ "หากว่าเจ้าโง่คนนั้นตาย...แม่นางคนงามก็จะกลายเป็นแม่ม่าย ยามนั้นนางก็ย่อมต้องมาติดตามนายท่านอย่างแน่นอน"

"ในเวลานี้ยังลงมือไม่ได้รออีกสักหน่อยเถิด" นายท่านโหลวเวลานี้ได้จินตนาการไปถึงตอนที่ร่างงามตกอยู่ภายใต้ร่างของเขาแล้ว

หลังจากเดินมาได้สักพักซูลี่หยุดที่หน้าโรงเตี๊ยมชื่อดังของเมือง "วันนี้หาได้ยากที่จะออกมาข้างนอก ข้าจะกลับไปเยี่ยมท่านพ่อที่บ้านเดิมสักครู่…พวกเจ้าดูแลคุณชายรองอยู่ที่โรงเตี๊ยมกันเถอะ"

จุดประสงค์ที่ซูลี่จะกลับบ้านเดิมก็เพื่อปิ่นหยก ดังนั้นวันนี้นางต้องรีบจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย

ตามเนื้อเรื่องเดิมหลังจากที่ซูลี่แต่งเข้าตระกูลฉู่ ต่อมาอีกไม่กี่เดือนซูเหมยก็แต่งงานกับคุณชายเฉินที่เป็นนายอำเภอแต่เขาต้องไปรับราชการที่ชายแดนอันห่างไกล การแต่งงานของซูเหมยครั้งนี้ไม่น่าพอใจนัก แม้ว่าครอบครัวของอีกฝ่ายจะร่ำรวยมาก แต่สามีของซูเหมยก็เป็นคนไม่สนใจเรื่องในบ้าน เขาเชื่อฟังและกตัญญูต่อมารดา เรื่องนี้ทำให้ซูเหมยลำบากมากเพราะว่านางต้องถูกกดดันจากแม่สามีโดนที่สามีไม่ได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

เดิมทีซูเหมยเป็นคนที่ชอบควบคุมคนอื่นมาตั้งแต่ยังเด็ก แต่ตอนนี้บทบาทของนางต้องกลายมาโดนผู้อื่นควบคุมแทน ซูเหมยทนไม่ได้นางจึงเก็บข้าวของและหนีกลับไปที่บ้านเดิมเมื่อเดือนก่อน

ในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมาครอบครัวของสามีได้มาตามนางกลับไป แต่ซูเหมยยังคงไม่ยินยอม นายท่านซูไม่อยากจะยุ่งเรื่องนี้ เขาจึงยกหน้าที่เกลี้ยกล่อมลูกสาวให้กับนางเฉินผู้เป็นมารดา

ความจริงเรื่องนี้เป็นเป็นจุดเริ่มต้นของการแตกหักระหว่างนายท่านซูและลูกสาวคนเล็ก เดิมทีเขาใช้เงินเป็นจำนวนมากสำหรับลูกสาวคนนี้ เพื่อหวังจะใช้นางในการนำมาซึ่งอำนาจ ท้ายที่สุดถึงขั้นได้แต่งงานกับข้าราชการที่เป็นนายอำเภอแต่ลูกสาวที่ดื้อรั้นก็ทนไม่ได้สุดท้ายต้องกลับมาอยู่ที่บ้านเดิม เรื่องนี้มันทำให้เขาผิดหวังเป็นอย่างมาก

ดังนั้นซูลี่เห็นว่าช่วงนี้เป็นโอกาสดีที่นางจะแย่งชิงปิ่นหยกของตนกลับคืนมา โดยอาศัยว่าท่านพ่อของร่างเดิมกำลังผิดหวังในตัวของลูกสาวคนเล็ก

❤️อ่านแล้วชอบคิดว่าใช่ ฝากกดใจ คอมเม้นท์ เพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ❤️