ความเดิม- "เฮีย..ไม่ค่ะ หมวยไม่ไปไหนทั้งนั้น หมวยจะอยู่กับเฮียอยู่ใกล้ ๆ ลูก ลูกกับต้นข้าวเองก็คงไม่อยากจากไปไหนเหมือนกัน ตายเป็นตายซิคะ ก็แค่ตาย อย่าคิดว่าสวย ๆ อย่างนี้จะยิงปืนไม่เป็นบู้ไม่เป็นนะคะ เฮียก็รู้ว่าหนูลูกใคร" ธิดารัตน์พูดขึงขังทำเอาอีกคนถึงกับหัวเราะร่วน
……………………………………….
"รู้คร้าบว่าหนูเป็นลูกสาวคนเล็กของนายหัวธาดาผู้ยิ่งใหญ่และดุดันคร้าบ" เขตแดนแกล้งเย้าภรรยา
"ไม่ต้องมาทำเป็นพูดเลย ดาบก็แกว่ง เปลก็ไกวนะจะบอกให้"
"อืม ขอบใจมากที่รัก เฮียรักเธอกับลูกนะ ตั้งแต่นี้ต่อไปห้ามประมาท จะออกไปไหนให้ระวังตัวนะ"
"หนูก็รักเฮียกับลูกค่ะ เราจะอยู่ด้วยกันจนหลาน ๆ ของเราโตเลยนะคะ"
"อืม..มะเฮียขอกอดหน่อย" ..พรึ่บ..สองสามีภรรรยากอดเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน
ตัดมาที่แก้วตาและดวงใจที่ภูเก็ตสองพี่น้องช่วยกันเก็บข้าวของจัดบ้านให้เข้าที่หลังจากเสร็จจากงานศพของนายชัย
"
