ล้างแค้นด้วยรัก (พิทยา-ปารดี)

25.การลาจาก

หลังจากนั่งรอที่ห้องผ่าตัดเป็นชั่วโมง ไฟของห้องผ่าตัดก็ดับวูบลงนั่นคือสัญญาณการสิ้นสุดการรอคอย สักพักก็มีแพทย์และพยาบาลเดินออกมา

"ไม่ทราบว่าใครเป็นญาติของ….(เว้นไว้) ครับ" แพทย์ที่เดินออกมาเอ่ยขึ้น

"ดิฉันเป็นภรรยาค่ะคุณหมอ" แก้วตาตอบด้วยแววตาสั่นไหว ระคนแปลกใจในคำพูดของแพทย์ท่านนี้

"ผมต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ เราไม่สามารถยื้อชีวิตไว้ได้ เนื่องจากมีอาการแทรกซ้อนหลายประการ และที่สำคัญเราพบว่าผู้ตายสูบบุหรี่น่าจะสูบอย่างหนักก่อนที่หมดสติแล้วมาโรงพยาบาลครับ สักพักจะมีเจ้าหน้ามาคอยอำนวยความสะดวกเรื่องศพนะครับ ผมขอตัวก่อน" แพทย์รายงานแล้วเดินออกไปเงียบ

อีกด้านของคนฟัง

..พรึ่บ..พี่ชัย พี่ทิ้งฉั๊นไปเหมือนลูกอีกคนเหรอ..ฮือ…..แล้วเธอก็เข่าทรุดลงไปกับพื้น…

"พี่แก้ว ๆ พี่แก้ว ๆ ทำใจดี ๆ ไว้พี่ต้องคอยเซ็นเอกสารเรื่องคนตายนะคะ พี่ต้องเข้มแข็ง อย่าเป็นอะไรไปอีกคนนะ พี่ชัยหมดเวรหมดกรรมแล้ว.." ดวงใจกล่าวเตือนพี่สาวอย่างรู้สึกเห็นใจด้วยน้ำตา

อืม…พี่รู้ พี่จะเข้มแข็ง" สักพักใหญ่ก็มีเจ้าหน้าที่มาติดต่อญาติให้เซ็นเอกสารและให้มารับศพในวันรุ่งขึ้นในเวลา 11.00 น.

"ถ้างั้น ผมว่าเรากลับที่พักกันก่อนดีกว่า จะได้ไปปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อ แล้วพรุ่งนี้ค่อยมารับศพตามที่เจ้าหน้าที่นัด" พิทยากระตุ้นเตือน

"จริงด้วยค่ะป้าแก้ว กลับบ้านก่อนนะคะ" ส่วนอีกคนได้แต่พยักหน้า

@บ้านของแก้วตา

"ตามสบายนะคุณพิทยา ไม่รังเกียจก็พักที่นี่เถอะ มีห้องรับแขกอยู่ห้องนึง ส่วนแม่ดวงใจกับยัยปริมเค้าก็มีห้องส่วนตัวของเค้า" แก้วตาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบเพราะเธอเหนื่อยเหลือเกิน

"พี่แก้วหนูจะนอนกับพี่ด้วย/หนูก็จะนอนกับป้าด้วยค่ะ"

"อืม..ตามใจ งั้นฝากแม่ดวงดูแลเรื่องอาหารการกินให้เด็ก ๆ ทีนะ พี่ขอตัวก่อนอยากอาบน้ำแล้วก็เอนตัวสักหน่อย”

"ได้ค่ะพี่แก้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"

"เด็ก ๆ หิวกันหรือเปล่า ตั้งแต่ออกเวรยังไม่ได้กินอะไรเลยไม่ใช่หรือเรายัยปริม"

"จริงด้วยค่ะ งั้นหนูไปดูในครัวก่อน/ ปะพี่พิท" ประโยคแรกเธอพูดกับมารดา ส่วนประโยคหลังเป็นการชวนแกมบังคับกลาย ๆ ว่าต้องเข้าครัวเพื่อทำอะไรให้เธอกิน และคนตัวโตก็เดินตามอย่างว่าง่าย

แก้วตาพาร์ท

หลังจากขึ้นมาพักอาบน้ำอาบท่าเสร็จจึงถือโอกาสโทรไปลางานเจ้านายเสียเลย

สายโทรออก ทันทีที่ปลายสายรับเธอจึงกลอกเสียงลงไป สวัสดีค่ะคุณเลขา ดิฉันอยากจะขอลากิจ พอดีสามีเสียชีวิตอาจจะขอลาติดกันสัก 1 สัปดาห์ค่ะ……..,ก็ได้ค่ะ…….,ค่ะสวัสดีค่ะคุณแดนไตรพอดีโทรหาคุณเลขาแล้วคุณเลขาส่งสายให้เจ้านายน่ะค่ะพอดีสามีพี่แก้วเสียชีวิตแล้วด้วยโรคหลอดเลือดสมองแตก อยากจะขอลางานสัก 1 สัปดาห์ค่ะ…..,ค่ะขอบคุณมากค่ะเดี๋ยวอีกสักวันสองวันแก้วจะแจ้งนะคะ ขออนุญาตส่งทางไลน์แล้วกันค่ะเพราะแก้วไม่สะดวกจริง ๆ มันฉุกละหุกไปหมด กะว่าจะทำพิธีง่าย ๆ เฉพาะญาติพี่น้อง คนรู้จัก แล้วก็ลูกน้องที่อู่ก็แค่นั้นละค่ะ……,ค่ะ ขอบพระคุณคุณแดนไตรมาก ๆ ค่ะ สวัสดีค่ะ

อีกด้านของแดนไตร

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ก็นั่งคิดคำนึงอยู่สักพัก

"เป็นอะไรไปเหรอคะเฮีย หน้าตาไม่ดีเลยมีเรื่องไม่สบายใจเหรอคะ"

"พอดีพี่แก้วตาโทรมาบอกว่าสามีแกเสียชีวิตแล้ว หลอดเลือดสมองแตกวันนี้เองก็เลยโทรมาลากิจ แล้วก็เชิญให้เฮียไปเป็นประธานน่ะ"

"ตายจริงทำไมโชคร้ายอย่างนี้นะ เสียลูก แล้วยังเสียสามีไปอีก แกคงเคว้งน่าดูเลย"

"ที่ไหนล่ะ น้ำเสียงแกดูมีสติมาก พี่แกแกร่งกว่าที่ปลายคิด แกร่งจนน่ากลัวว่าข้างในคิดอะไรอยู่ ที่สำคัญเรื่องเก่ายังไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง เรื่องใหม่ก็มานี่ซิ"

"ใช่ซิ เรื่องพ่อของน้องปริมก็ยังค้างคาอยู่ ไม่ได้ล๊ะ เดี๋ยวปลายต้องโทรบอกคุณพ่อก่อนนะคะ อย่างน้อยก็มาเป็นกำลังใจก็ยังดี"

"อืม เฮียก็จะบอกป๊าเหมือนกัน เค้าจะได้เดินทางมาพร้อมกัน ไม่แน่เราอาจะได้เบาะแสอะไรเพิ่มก็ได้" แดนไตรเปรย ๆ เพราะนึกสังหรในใจว่าเรื่องราวที่คลุมเครือทั้งหลายกำลังจะคลีคลายในเร็ว ๆ นี้ก็เป็นได้

............................................................

@เช้าวันใหม่

แก้วตา ดวงดาว และปารดีได้เดินทางไปรับศพผู้ตายและกลับมาบำเพ็ญกุศลที่วัดใกล้ ๆ บ้าน โดยได้รับความร่วมมือจากน้อง ๆ เพื่อนร่วมงานของแก้วตาที่เป็นธุระคอยดูและจัดเตรียมสถานที่ให้ซึ่งเธอจะสวดบำเพ็ญกุศลศพเป็นเวลา 3 วัน และทำพิธีฌาปนกิจในวันถัดไป

วันฟังสวดวันแรกมีแขกมามากหน้าหลายตาทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งลูกน้องของผู้ตายเอง และคนรู้จักของฝ่ายเจ้าภาพ และแดนไตรและครอบครัวก็ได้มาฟังสวดในวันแรกเพราะโรงแรมเป็นเจ้าภาพสวด ซึ่งวันถัดไปก็จะเป็นพลพรรครักเฮียชัยร่วมกันเป็นเจ้าภาพสวด และวันสุดท้ายจะเป็นเจ้าภาพคือแก้วตา ดวงใจ และปารดีเป็นเจ้าภาพสวด

วันฌาปนกิจของนายชัยเป็นไปอย่างราบรื่น มีลูกน้องเพื่อน ๆ ของนายชัยมาร่วมส่งลูกพี่อย่างอบอุ่น เพราะความเป็นคนดีของเขานั่นเอง มีเพียงเต้ที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะเป็นเด็กที่ได้รับความเมตตาจากลุงชัยเสมอ ไม่ว่าจะเป็นค่าผ้าอ้อมสำเร็จรูปของยาย ค่าไปโรงเรียนเมื่อครั้งยังเรียนไม่จบมัธยมต้น แม้ไม่เรียนต่อแล้วแต่อายุยังน้อยก็ให้มาฝึกทำงานกับลุงชัยจนฝีมือดีขึ้นและลุงชัยก็ผลักดันให้ได้เรียน กศน.จนจบระดับมัธยมปลายแล้ว