"กรี๊ดดด อย่านะคะ"
"ช้าไปแล้วสาวน้อย ฉันเต็มที่พอดี!!"
"!!!!!!!"
เรมี่ที่ถูกเบย์โยนลงที่นอนมองเขาอย่างหวาดกลัว ภาพคืนนั้นที่เธอมีอะไรกับเขาและมันเป็นครั้งแรกของเธอแสนจะทรมาน มันไม่ได้เกิดจากความรักหรืออารมณ์ร่วม มันเจ็บและรุนแรงมากเกินไป
"ยะ..ทำเรนะคะ ฮึก!"
"จิ๊ๆๆ อย่าพูดแบบนั้นซิ ก็ฉันบอกเธอแล้วไง ว่าฉันจะลองจากเธอก่อน พนักงานที่นี่ขายตัวเกือบทุกคน นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้แต่เธอไม่รู้ และมันก็เหลือไม่กี่คนที่ไม่ได้ขาย เธอรู้หรือยังว่าทำไมฉันลองเธอก่อน" เบย์เอ่ย
"มะ..หมายความว่าไงค่ะ"
เบย์กระตุกยิ้มก้อนค่อยๆถอดเสื้อตัวเองออกจนเผยมัดกล้ามเนื้อบนผิวขาวราวหิมะของเขา เรมี่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สู้ไม่ได้อีกครั้ง เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบลุกจากเตียง แต่ก็ไม่ทัน ถูกเบย์คว้าเอวไว้แล้วโยนกลับลงบนที่นอนพร้อมกระโดดขึ้นคร่อม
"คิดจะหนี มันไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง"
พูดจบเบย์ก้มลงซุกไซ้ใบหน้าหล่อๆไปตามลำคอ
