ภรรยายั่วรัก

หญิงสาวไร่ข้างๆ

เช้าวันนี้อิงนรีตื่นเช้าเป็นพิเศษ เพราะคุณนายสายบัวบอกว่าจะพาไปเที่ยวไร่ของเหนือภูผา เธอไม่ได้ตื่นเต้นกับสายหมอก แสงแดดอ่อนหรือทิวเขาสวยงามพวกนี้เลยสักนิด แต่เธอกำลังตื่นเต้นที่จะได้ไปเจอกับว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเองต่างหาก

"จะถูกใจพ่อเหนือฉันก็ไม่ว่าแกหรอกนะ แต่อย่าได้หลุดไปทำระริกระรี้ให้เขารู้เด็ดขาดเชียวว่าจริงๆ แล้วแกเป็นยังไง!!" คนเป็นป้าหันไปต่อว่าหลานสาวที่กำลังยิ้มร่าอยู่หน้ากระจก

"หนูอุตส่าห์พอใจคนที่ป้าจับคลุมถุงชนให้ ยังจะมาด่าหนูอีก"

"อุตส่าห์!! แหม!! ฉันมองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าแกอยากจะได้เขาจนตัวสั่น พ่อเหนือน่ะเขาเรียบร้อยสุขุม จริงๆ ก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่เอาแกมายัดเยียดให้เขา"

"ป้า!!! พูดซะเสียหมด หนูไม่ดีตรงไหน"

"ก็ไอ้กิริยามารยาท ท่าทางริกๆๆ ของแกนี่ไง ดีที่บ้านนี้เขาไม่ติดตามข่าวไฮซ้อไฮโซ เลยไม่ได้เห็นข่าวฉาวๆ ของแก" แม้ว่าสิ่งที่ป้าของเธอเข้าใจอยู่นั้นจะไม่เป็นเรื่องจริง แต่อิงนรีก็เลือกที่จะไม่แก้ตัว ข่าวที่ถูกเขียนถึงอย่างเสียๆ หายๆ ล้วนแต่เป็นข่าวที่ถูกใส่สีตีไข่จนเกินจริง ที่เธอไม่ออกมาแก้ข่าว ส่วนหนึ่งก็เพราะว่าไม่อยากถูกจับคลุมถุงชน

คนในแวดวงไฮโซต่างก็เข้าใจผิดในตัวเธอกันหมด บรรดาผู้ชายก็เข้ามาจีบเพื่อหวังจะเคลม แต่ก็ไม่มีใครได้สมดังใจสักคน ส่วนเหล่าคุณหญิงคุณนายที่ถึงแม้ว่าจะยังคบค้าสมาคมกับคุณหญิงอรุณวลีป้าของเธออยู่ แต่ก็ไม่มีใครอยากได้อิงนรีไปทำสะใภ้สักคน ด้วยข่าวฉาวๆ ถูกนักข่าวเขียนกันอย่างสนุกสนาน

หนึ่งในเหตุผลสนับสนุนน้ำหนักความน่าเชื่อถือของข่าวนั้น คือเหตุการณ์ที่อิงนรีบุกไปตบพนักงานโรงแรมซึ่งแอบคบหากับอดีตแฟนนักบินของเธอ และคลิปก็ถูกแอบถ่ายเอาไว้ก่อนจะถูกปล่อยออกมา และก็มีข่าวด้านลบเกี่ยวกับอิงนรีตามมาเรื่อยๆ เดิมเธอก็คิดอยากจะแก้ตัว แต่พอเห็นว่ามันช่วยกันเธอออกจากถุงที่จะจับคู่คลุมเธอชนกับคนนั้นคนนี้ อิงนรีจึงได้ตัดสินใจปล่อยเลยตามเลย

หลังจากเตรียมตัวเสร็จ ทุกคนก็ลงมาทานอาหารเช้าด้วยกัน จากนั้นก็มุ่งหน้าพากันไปที่ไร่ของเหนือภูผาทันที

ใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงในการเดินทาง แต่เมื่อมาถึงบรรยากาศดีเสียจนอิงนรีลืมอารมณ์หงุดหงิดตอนนั่งรถไปจนหมด

"สวัสดีครับนายแม่" เด็กหนุ่มคนงานในไร่คนหนึ่งวิ่งมาหาเจ้านายที่รถ เขาแอบมองดูสาวสวยที่มากับรถของเจ้านายด้วยท่าทางเขินอาย

"คุณเหนือมาไร่หรือยัง" นายแม่สายบัวเอ่ยถาม ตาก็มองหาลูกชาย แต่ไร่แห่งนี้กว้างขวางใหญ่โต หากเหนือภูผามาทำงานแล้วจริงๆ ก็คงจะมองไม่เห็นอยู่ดี

"มาแล้วครับ มาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างแล้ว" เด็กหนุ่มเอ่ยตอบ

"ไปตามให้หน่อย บอกว่าฉันพาหนูอิงมาหา"

"ครับ" เด็กหนุ่มรับคำสั่ง ก่อนจะรีบวิ่งตรงเข้าไปในไร่ เพียงไม่นานเขาก็วิ่งมาถึงจุดที่เหนือภูผากำลังเดินตรวจงานอยู่

"อ้าวตูน มีอะไร วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว"

"นายแม่...แฮ่ก....นายแม่พาผู้หญิงมาหาครับ ผมจำชื่อไม่ได้ จำได้แค่ว่าสวยมากเลยครับ" เด็กหนุ่มคนงานบอกกับเจ้านาย เหนือภูผารู้ทันทีว่าคนที่ตูนหมายถึงนั้นต้องเป็นอิงนรีอย่างแน่นอน

"โอเค ขอบใจมาก" เหนือภูผาวางมีดในมือลงก่อนจะรีบเดินไปที่บ้านพักก็พบว่าแม่และแขกอีกสองคนกำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะไม้ใต้ต้นมะขามหน้าบ้านพักของเขา

"สวัสดีครับคุณป้า สวัสดีครับคุณอิง" เหนือภูผาเอ่ยทักทายแขก

"แม่พาหนูอิงมาเที่ยวไร่น่ะ" สายบัวบอกกับลูกชาย

"ไม่น่าพากันมาลำบากเลย ที่ไร่ร้อนก็ร้อน แอร์ก็ไม่มี" เหนือภูผาหันไปบอกกับผู้เป็นแม่

"ดูพูดเข้าสิ!! แม่อยากพาหนูอิงเขามาดูว่าเราทำงานที่ไหนยังไง"

"ผมก็แค่กลัวคุณป้ากับคุณอิงจะร้อนน่ะครับ"

"ไม่หรอกค่ะ อากาศที่นี่เย็นสบายดีมากเลย ไม่แปลกหรอกค่ะถ้าจะไม่ติดแอร์" อิงนรีเสริมขึ้น

"เห็นไหมล่ะ อย่าไปใส่ใจเลยนะหนูอิง ตาเหนือคงห่วงว่าหนูอิงจะร้อน ถึงได้พูดแบบนั้น" แม่เลี้ยงสายบัวรีบอธิบาย เพราะกลัวอิงนรีจะน้อยใจที่ได้ยินลูกชายของเธอพูดจาไม่รับแขก เด็กสาวยิ้มกว้างพลางพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

"พาน้องไปเดินเล่นหน่อยสิ จะได้เห็นว่าไร่เราเป็นยังไง" ด้วยความที่อยากจะให้ทั้งสองคนสนิทกัน ทำให้แม่เลี้ยงสายบัวแกล้งออกอุบายให้ลูกชายพาว่าที่ลูกสะใภ้เดินเที่ยวในไร่ แต่เหนือภูผาดูจะไม่เห็นด้วยสักเท่าไหร่ เขาอยากจะทำงาน และก็คิดว่าในไร่ไม่มีอะไรให้เที่ยวด้วย แต่เพราะไม่อยากจะขัดศรัทธาจึงต้องยอมพาอิงนรีเดินเล่นในไร่

"ร้อนหรือเปล่าครับคุณอิง ยิ่งสายแดดก็จะยิ่งแรงนะครับ" เดินวนดูต้นส้มในไร่ได้สักพัก เหนือภูผาก็หันไปถามสาวสวยข้างๆ เธอหันไปยิ้มและส่ายหัวแทนคำตอบ

"อิงรบกวนเวลาทำงานของคุณหรือเปล่าคะ ดูเหมือนคุณจะไม่ค่อยโอเค" อิงนรีเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายก็พอจะเดาออกว่าเขาอยากจะทำงานใจจะขาด

"ไม่หรอกครับ ผมแค่คิดว่าในไร่มันไม่มีอะไรให้เที่ยว ถ้าคุณอิงอยากเที่ยวจริงๆ ผมพาไปที่อื่นดีกว่า" เขาตอบตามความคิดจริงๆ

"อิงคงไม่รบกวนคุณขนาดนั้นหรอกค่ะ"

"เหนือ..." เสียงใสของใครบางคนดึงความสนใจของอิงนรีให้ต้องหันไปหาต้นเสียง นั่นก็เพราะว่าเสียงเรียกชื่อว่าที่เจ้าบ่าวของเธอนั้นเป็นเสียงหวานของผู้หญิง

"อ้าวเมย มาไร่แต่เช้าเลยนะวันนี้" ยิ่งเหนือภูผาหันไปทักหญิงสาวปริศนาอย่างสนิทสนม มันก็ยิ่งทำให้อิงนรีแคลงใจ

"เหนือก็มาแต่เช้าเลยนะ" ปากเรียวพูดไป ตากลมโตก็มองดูอิงนรีด้วยความสงสัยไม่ต่างกัน

"นี่คุณอิง..." เหนือภูผาไม่รู้ว่าควรจะแนะนำว่าเธอเป็นใครดี จึงได้เว้นวรรคไปครู่หนึ่ง

"เป็นหลานสาวของเพื่อนแม่เรา" อิงนรีไม่พอใจในประโยคแนะนำตัวเธอสักเท่าไหร่ แต่ก็พอจะเข้าใจเหนือภูผา เพราะเธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันเพียงไม่กี่วัน จะบอกว่าเป็นว่าที่ภรรยาก็คงทำให้คนฟังตกใจ

"สวัสดีค่ะ" เมยหันมายิ้มให้กับสาวสวยข้างกายเหนือภูผา

"คุณอิงครับ นี่เมยเป็นเจ้าของไร่ข้างๆ"

"สวัสดีค่ะ" อิงนรีหันไปยิ้มกับหญิงสาวตรงหน้า เธอพอจะเดาอะไรๆ ออก แต่ยังไม่อยากจะด่วนสรุป ยังมีเวลาอยู่ที่นี่อีกหลายวัน หรือไม่ก็อาจจะได้อยู่ยาว ถ้าได้แต่งงานกับเหนือภูผาจริงๆ