Chapter Eighteen
"Dimas, ang dami naming nahuling isda." Tuwang-tuwa na ani ko. Lahat ng mga paing iniwan namin ay may mga huli. Lahat iyon ay ngayon ay nasa timbang buhat ni Governor Tiago at ni manong. Nauna lang ako sa kanilang tumakbo rito sa mansion.
"Akyat sa kwarto, Luna Magdaline." Sobrang seryoso ng mukha ng lalaki. Hinawakan pa nito ang braso ko at naramdaman ko ang sakit dahil sa mariing hawak nito roon.
"D-imas?" anas ko. Binalot ako nang takot. Nang simulan ako nitong hilain ay pasakit pa nang pasakit ang pagkakahawak nito sa akin. "A-ray ko!" ani ko. Sinubukan kong alisin ang pagkakahawak nito roon pero hindi ako nagwagi.
Naiakyat ako ni Dimas sa silid namin at nang makapasok ay itinulak ako nito sa kama. Kaso hindi umabot kaya bumagsak ako sa gilid lang ng kama. This tim
