When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Seventeen "Ito ang baon ninyo. Ingat kayo, ha." Ako ang tumanggap ng tupperware na inihanda ni Manang. Pagdating namin ng mansion ay nakahanda na talaga ang mga dadalhin namin ni Governor Tiago. Itinawag na kasi nito sa mga tao sa mansion na pauwi na kami at nagsabi ito ng mga kailangan namin. Nakapagbihis na rin ako. This time ay isinuot ko iyong damit na mas komportable ako. "Hindi naman pandagat iyan, Luna Magdaline." Bumagsak tuloy ang tingin ko sa long sleeve na suot ko at sa mahabang palda na halos sumayad pa sa lupa. "Pupunain mo rin ba ang suot ko katulad ng ama mo?" "No! Pero kasi magpupunta tayo ng dagat. Kapag nabasa iyan ay mabigat iyan." Tukoy nito sa palda ko. "May suot naman ako na panloob. Aalisin ko na lang ito kapag maliligo na ako." "Tsk. Bahala ka. Tara n