“ANSEL, please. Ayusin na natin ito. Kausapin mo naman ako,” nakikiusap na sinabi ni Yalena nang maabutan niya si Ansel sa garahe ng mansiyon ng mga ito. Pinigilan niya ang binata sa braso nang pasakay na sana ito sa kotse nito. “Pakinggan mo naman ako.”
“I thought action speaks louder than words? Isn’t it obvious that I don’t want to talk to you anymore? Kailangan ko pa ba talagang sabihin bago mo maintindihan?”
Parang tinusok ng libong karayom ang puso ni Yalena sa mga narinig lalo na nang marahas na alisin ni Ansel ang kamay niyang nakahawak sa braso nito. Nagliliyab sa galit ang mga matang tinitigan siya nito. Napalunok siya. Nanakit ang kanyang lalamunan sa kapipigil na huwag mapahagulgol sa harap ng binata lalo na nang muling manumbalik sa kanyang alaala ang mga binitiw
