I was too stunned to speak at first, but I still tried to speak. “I told you that don’t take my words seriously. Hindi naman ako seryoso sa mga sinabi ko sa ‘yo kagabi, kaya huwag mo na akong iwasan pa. My friends were thinking the wrong way about us,” sagot ko naman sa kaniya. Pero ngayon ay medyo seryoso na ang mukha ko.
Napatigil naman sa paglalakad si Chay at agad na tiningnan ako. “That’s good, then. I was just a little bit drunk last night, kaya gano’n ang ugali ko. I’m sorry about that.”
“No need to say sorry. You did nothing wrong.”
Matapos kong sabihin ‘yon ay inunahan ko na siya na maglakad. Bumalik na muli ako sa pagiging seryoso. Tangina, ni hindi ko nga alam kung bakit ko ba siya hinabol ngayon. Mabuti na nga lang at wala pa ang mga kaibigan ko, kaya hindi nila nasaksihan
