Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Bahagya akong napatahimik dahil sa isinagot niya sa akin. That was unexpected. Hindi ko naman naisip na baka ‘yon pala ang pinoproblema niya sa bahay nila. Nakitaan ko siya ng lungkot, pero nginitian pa rin niya ako. Ayaw niya sigurong ipakita na nalulungkot din siya. Saka ko lang din nakita ngayon na medyo naninilaw ang ilang bahagi ng katawan niya. Mukhang mga pasa ‘yon na pagaling na.
“I’m sorry for asking,” tanging sagot ko na lang sa kaniya. Natawa naman siya dahil sa sinabi ko. “It’s fine. It’s about time too that you get curious. It really took you a couple of weeks to ask me that question, huh.”
“What do you mean?” nagtataka naman na tanong ko pa sa kaniya. Nagkibit-balikat naman siya saka iniwas ang tingin sa akin. Tumingin si
