“Uh, hi?“ awkward na bati naman sa akin ni Chay. Umupo na lang ako sa upuan na nasa gilid ng kama niya. Natahimik naman sa buong kwarto. Nakakabingi ang katahimikan. Bakit nga ba kasi ako narito ngayon? Hindi ko alam kung ano bang naisipan ko at talagang nagpadala ako sa sinasabi niya sa akin kanina sa text. Pati na rin sa mga sinasabi kanina ng mga kaibigan ko.
Tumikhim naman ako. Nakaupo lang din si Chay sa harapan ko, sa kama niya: Simple lang ang suot niya na pantulog ngayon. “I’m sorry dahil imbis na matutulog ka na lang ngayon ay pinapunta pa kita rito sa kwarto ko. Alam ko naman na hindi pa tayo magkakilala talaga, pero ang dami ko na agad nagagawa na makakaperwisyo sa ‘yo,” sambit naman sa akin ni Chay. Hindi ko naman alam kung ano ang dapat kong isagot sa kaniya.
“I’m not here
