“กวิน! อาทิตย์!!!”
“Gotcha! จับได้แล้ว”
ขนในกายของมินตราลุกชันไปทั้งตัว
แม้เคยคิดว่าวันหนึ่งอาจจะถูกจับได้ แต่ไม่คิดว่าจะมาถึงรวดเร็วขนาดนี้
ร่างกายของมินตราสั่นระริกสุดขีด แววตาตื่นตระหนกสะท้อนภาพเปลือยเปล่าของชายหนุ่มทั้งสามคนสลับไปสลับมา หัวใจเธอเต้นแรงคล้ายกับกำลังจะระเบิดอยู่รอมร่อ ปลายนิ้วของเธอชาหนึบ ผิวกายที่ถูกขุนพลลูบไล้ราวกับถูกไฟร้อน ๆ แผดเผาจนต้องขยับกายหนี หากแต่เอวเล็กกลับถูกเขายึดตรึงไว้แน่นไม่ให้ขยับ
ร่างสูงแสยะยิ้มหวานอ้าปากประกบยอดถันที่สั่นระริก ไม่สนใจสักนิดว่าคนบนร่างกำลังรู้สึกเหมือนกำลังจะจมลงในหลุมที่ตัวเองขุด
“หัวใจเธอเต้นแรงจัง ตื่นเต้นเหรอ”
“นายหลอกฉัน…” ริมฝีปากเล็กต่อว่าขุนพลด้วยความน้อยใจ พยายามดันตัวออกหากแต่มันอ่อนระทวยจนแทบเคลื่อนกายออกห่างเขาไม่ได้
“แล้วมันต่างอะไรกับที่เธอหลอกพวกฉันล่ะมินตรา ฉันก็นึกว่าเธออยากควบสามซะอีก”
สีหน้าตื่นตระหนกของมิน
