เมียฮอตเนิร์ด | 5

1366 Words

“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นการนั่งดื่มด้วยกันอีกสักครั้งได้ไหมคะ” ฉันถามขึ้นก่อนที่คุณโอ๊ตจะลงจากรถเพราะตอนนี้รถของฉันจอดอยู่หน้าบริษัทของเขา ให้ตายเถอะ รู้แหละว่าคุณทัตและเพื่อนๆรวยมากแต่ก็ไม่คิดว่าจะรวยขนาดนี้เพราะเจ้าของบริษัท K นี่รวยติดอันดับในประเทศไทยเลยนะ “แล้วผมจะได้อะไรจากการไปดื่มกับคุณ” คุณโอ๊ตถามขึ้นสายตาที่เขามองฉันมันดูมีเล่ห์นัยซ้อนอยู่ “ได้ฉันไงคะ” ถึงแม้ในใจไม่ได้คิดแบบนั้นก็เถอะ ต่อให้เขามาเขาก็ได้เพียงนิดๆหน่อยๆจากฉันแต่ไม่มีทางได้ตัวฉันแน่ๆเพราะมันยังไม่ถึงเวลา “เจอกันคืนนี้นะครับ” คุณโอ๊ตพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเปิดประตูลงจากรถ ส่วนฉันก็ตรงกับคอนโดทันทีเพราะรู้สึกง่วงเหมือนจะนอนไม่พอ ปกติเช้าๆแบบนี้ฉันไม่มีทางตื่นแน่แต่วันนี้กลับผิดแผนไปหมด เมื่อฉันถึงคอนโดฉันก็ล้มตัวลงนอน ถามว่าอาบน้ำไหมก็ไม่ ค่อยอาบตอนตื่นก่อนจะไปทำงานทีเดียวเพราะชีวิตของฉันก็วนลูปอยู่แค่นี้แหละ 20.30 น. คลับ กริ๊ง ! “ว่าไง” ฉันพูดขึ้นทันทีเมื่อรับสายจากเพื่อนสนิทคนเดียวของฉัน “กูจะเข้าไปวันนี้” เพื่อนสนิทของฉันที่ชื่อบัวพูดขึ้น “จะมาก็มาแต่ไม่ได้ไปนั่งด้วยหรอกนะกูทำงาน” เพราะมันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ฉันมีหน้าที่ที่ต้องทำจะมาคอยเอนเตอร์เทนให้ใครไม่ได้หรอก “กูไปนั่งชิวๆรอมึงทำงานก็ได้ เสร็จก็ค่อยมานั่งกับกู” บัวพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะตัดสายไปทันทีโดยที่ไม่รอให้ฉันตอบอะไร ส่วนฉันก็ออกจากคอนโดตรงไปยังคลับของคุณทัตเพราะตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลางานแล้ว ไหนฉันจะต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ทำงานอีก เวลาล่วงเลยมาถึงตอนที่ฉันต้องขึ้นเวที สายตาฉันเหลือบไปเห็นคุณโอ๊ต วันนี้เขามากับแก๊งเพื่อนของเขาและเปิดโต๊ะอยู่ที่ชั้นสองของคลับ เขายกยิ้มให้ฉันแล้วชูแก้วขึ้นคล้ายๆกับการชวนดื่ม ฉันที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มตอบก่อนจะหันมาทำหน้าที่ของตัวเอง “อีมะนาว ทำไมมันนี้มึงเต้นยั่วมากมึงเป็นดีเจนะ” บัวเพื่อนสนิททักขึ้นทันทีเมื่อฉันลงจากเวทีมาหามันเพราะตอนนี้คุณทัตยังไม่เรียก ฉันจึงมีเวลามานั่งกับมัน “มึงเห็นนั่นไหมโต๊ะคุณทัตเจ้าของคลับนี้” ฉันชี้ไปยังชั้นสองทันที “งานดีมาก กูว่าเจ้าของคลับมึงงานดีแล้ว เพื่อนๆเขางานดีไม่ต่างเลยว่ะ” บัวพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับลูบปากตัวเองจนฉันระอากับท่าทางของมัน “โรคจิตดูทำท่าเข้า” ฉันเอ็ดมันขึ้นทันทีเพราะท่าทางของมันเข้าข่ายโรคจิต “แล้วโต๊ะนั้นมันเกี่ยวอะไรกับมึง อย่าบอกนะว่ามึงสนใจเพื่อนเจ้าของคลับอะ” บัวถามขึ้นอีกครั้ง ก็นะเพื่อนสนิทกันไม่ต้องบอกอะไรก็ต้องเดาได้อยู่แล้ว “ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ ทรงออกเนิร์ดๆ” ฉันพูดขึ้นทันที “หล่อนะแต่เนิร์ดขนาดนั้นเอาเป็นไหมก่อน” ไม่รู้อะไรซะแล้วเพราะระดับคุณโอ๊ตให้อธิบายเป็นคำพูดคงไม่ได้ “ที่กูสนใจเขาก็เพราะเขาเนิร์ดไม่จริงไงมึง” ฉันตอบกลับไปตามตรง “กรี๊ด...กูเป็นเพื่อนมึงมาตั้งแต่มอสี่ยันตอนนี้ใกล้จะจบปีสาม กูพึ่งเคยได้ยินมึงพูดว่าสนใจผู้ชายเป็นครั้งที่สอง” ใช่ ทุกคนได้ยินไม่ผิดหรอกเพราะฉันไม่ค่อยสนใจผู้ชายคนไหนจริงๆ “ก็คนนี้กูสนใจจริงๆ เขาดูมีอะไรและก็มีอะไรมากกว่าที่เห็น” “แสดงว่าคนนี้จะเอาให้ได้” บัวถามขึ้นอีกครั้ง สายตามันมองฉันเพื่อเค้นความจริง “ก็ถ้าเขาจริงจัง กูก็จริงจังเพราะกูชอบจริง” ฉันตอบกลับไปตามความจริงเพราะถ้าเขาจริงจังฉันก็พร้อม “แล้วตอนนี้มึงกับเขา” “กำลังลองเชิงสกิลการอ่อยใส่กันอยู่ ไม่รู้ว่าของจริงเริ่มตอนไหนแต่รู้แค่ว่าความสัมพันธ์กูกับเขาตอนนี้เหมือนแค่การอ่อยกันไปมาเพราะดูท่าแล้วเขาก็ไม่ง่าย” เพราะถ้าคุณโอ๊ตเขาต้องการจะมีอะไรกับฉันจริง ฉันว่าฉันเสร็จคุณโอ๊ตไปตั้งแต่คืนแรกแล้ว “แล้วมึงง่ายมากหรอ ถ้ามึงง่ายเขาคงได้เอามึงแล้วอีมะนาว” “แต่กูก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น แค่ไม่ได้เอาแต่อย่างอื่นก็มีให้ทำไหมวะ” ฉันพูดไปพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่มให้บัวที่นั่งอยู่ตรงข้ามสงสัยเล่นๆ “แต่ว่าไปคนนั้นก็หล่อนะเสื้อขาวอะ” ฉันหันหน้าไปยังโต๊ะของคุณโอ๊ตอีกครั้ง “คนนั้นชื่อคุณเพชร ส่วนอีกคนที่ใส่เสื้อสีดำชื่อคุณแทน” ฉันว่าขึ้นอีกครั้งเพราะดูจากสายตาบัวแล้วมันดูจะชอบคุณเพชรเข้าจริงๆ “พ่อหนุ่มเนิร์ดของมึงเดินมาทางนี้แล้วอีมะนาว” บัวพูดขึ้นทันทีนั่นทำให้ฉันหันไปมอง ตอนนี้คุณโอ๊ตกำลังเดินตรงมาที่โต๊ะของฉัน “ผมมาตามที่คุณบอก” คุณโอ๊ตพูดขึ้นพร้อมนั่งลงข้างๆฉัน ส่วนมือของเขาก็โอบเอวของฉันเอาไว้ “ฉันไม่คิดว่าคุณจะเดินมาเร็วขนาดนี้” ฉันยกแก้วขึ้นชนกับคุณโอ๊ต “อย่าเมินกูค่ะอีมะนาว” บัวเพื่อนสนิทของฉันพูดขึ้น อ่า...ให้ตายเอาจริงฉันลืมมันไปจริงๆแหละ “คนนี้บัวค่ะ เพื่อนสนิทของฉันเอง” ฉันแนะนำมันให้คุณโอ๊ตรู้จัก “ผมโอ๊ตครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” คุณโอ๊ตพูดขึ้น “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ งั้นอีมะนาวมึงนั่งกับผู้ชายของมึงไป กูจะไปเต้นหน้าเวทีสักหน่อย นักร้องงานดีมาก” บัวพูดจบมันก็เดินดุ่มๆออกไปหน้าเวที ทำให้ตอนนี้ทั้งโต๊ะมีแค่ฉันกับคุณโอ๊ต “ผมยังจำที่คุณพูดกับผมได้นะครับ” คุณโอ๊ตพูดขึ้นอีกครั้ง ส่วนมือที่โอบเอวฉันไว้ตอนนี้มันแปรเปลี่ยนเป็นบีบเอวฉันเบาๆ “ฉันพูดว่าอะไรหรอคะพอดีจำไม่ได้ คุณโอ๊ตช่วยทวนความจำฉันหน่อยได้ไหมคะ” ฉันกระซิบข้างหูคุณโอ๊ตพร้อมกับทำน้ำเสียงอ่อย จริงๆก็รู้แหละว่าเมื่อตอนเช้าฉันพูดอะไรไปบ้างแต่แกล้งๆพูดเฉยๆ “คุณบอกว่าถ้าผมมาดื่มกับคุณ ผมจะได้คุณ” “คุณอยากได้ฉันหรอคะคุณโอ๊ต” “ถ้าคุณอยากได้ฉันจริงๆทำไมไม่ทำตั้งแต่เมื่อคืนล่ะคะ ฉันตามเกมส์คุณทันนะคะคุณโอ๊ต ไอ้เกมส์ที่เรากำลังผลัดกันอ่อยใส่กันเนี่ย” “เพราะผมสนใจคุณไงครับคุณมะนาว” ฉันยกยิ้มกับคำพูดของคุณโอ๊ต “ฉันก็สนใจคุณค่ะ” พูดจบฉันก็ลุกขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของคุณโอ๊ตซึ่งคนโดนกระทำอย่างเขาก็ไม่ทุกข์ร้อนหรือขัดขืนอะไรใดๆ “ถ้าคุณรู้ว่ามันเป็นเกมส์ทำไมถึงเล่นกับผมล่ะครับ” สายตาคมมองฉันนิ่งพร้อมกับถามขึ้น “เพราะฉันสนใจคุณไงคะ เพราะสนใจจึงเล่นตามเกมส์ที่คุณวางไว้” “งั้นเรามาตั้งกติกาเกมส์ของเรากันไหม” “ยังไงคะ” “เดิมพันการอ่อย คุณกับผมใครจะทนไม่ได้ก่อนกัน” ❤️ ร้ายไม่พอ แผ่วไม่เป็นอีก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more