เมียฮอตเนิร์ด

เสียงดนตรีดังขึ้นอย่างกระหึ่มในคลับหรูพร้อมกับบีทหนักๆที่ถูกเปิดขึ้น ฉันโยกย้ายส่ายสะโพกพร้อมกับสแครชแผ่น ส่วนมืออีกข้างก็ถือแก้วเหล้าที่ถูกส่งขึ้นมาจากด้านล่างดื่มขึ้น แอลกอฮอล์สีสวยถูกยกเข้าปากอยู่บ่อยครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เสียงโห่แซวจากเหล่าผีเสื้อราตรีดังขึ้นอยู่ตลอดเวลา หลายคนต่างวาดลวดลายออกสเต็ปตามจังหวะเพลงที่ฉันเปิด เวลาล่วงเลยจนถึงเที่ยงคืนครึ่งหน้าที่ของดีเจอย่างฉันก็จบลงถูกสลับเปลี่ยนเป็นนักร้องอีกครั้ง ฉันลงจากเวทีมาด้านหลังที่เป็นห้องพักสำหรับพนักงานที่นี่ “มะนาวคุณทัตเรียกพบ” เสียงพนักงานเสิร์ฟรุ่นราวคราวเดียวกับฉันพูดขึ้นทันที “โต๊ะไหน” ฉันถามกลับไปทันควันเพราะมันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเมื่อฉันลงจากเวทีมา คุณทัตมักเรียกฉันไปพบเสมอเพราะแขกหลายๆคนในชั้นวีไอพีมักอย่างชนแก้วกับฉัน ส่วนคุณทัตถ้าถามว่าเขาเป็นใคร เขาก็คือเจ้าของคลับที่ฉันทำงานอยู่นี่แหละ “วีไอพีหนึ่งโต๊ะแปด” “ขอบใจ” ฉันลุกขึ้นเดินออกจากห้องพักตรงไปยังชั้นวีไอพีหนึ่งตามที่พนักงานคนนั้นบอก โซนวีไอพีหนึ่งเป็นชั้นสองของคลับซึ่งโซนนี้สามารถมองเห็นด้านล่างของคลับและยังได้ยินเสียงเพลงที่ดังอยู่จากด้านล่างอีกด้วย ส่วนวีไอพีสองซึ่งเป็นชั้นที่สามหรือชั้นบนสุดเป็นห้องวีไอพีที่ตัดขาดจากทุกอย่างไม่มีเสียงภายนอกและไม่มีใครไปรบกวนได้เพราะถูกจัดเป็นห้องๆ สามารถมองเห็นทุกชั้นของคลับได้มีความเป็นส่วนตัวที่สุด “สวัสดีค่ะคุณทัต” ฉันยกมือไหว้เจ้าของคลับขึ้นทันที “นั่งข้างผมสิมะนาว” ฉันหย่อนก้นนั่งลงข้างคุณทัตเมื่อเขาเอ่ยปากชวน คุณทัตเป็นเจ้านายที่ดีมาก ทุกครั้งที่เขาเรียกฉันออกมานั่นแปลว่ามีใครสักคนต้องที่การฉันและสิทธิ์ขาดก็อยู่กับฉันเพราะคุณทัตให้ฉันตัดสินใจเอง แน่นอนว่าฉันไม่เคยไปต่อกับแขกคนไหนมีเพียงนั่งดื่มด้วยเท่านั้นเพราะฉันทำอาชีพดีเจ ยึดมั่นในอาชีพของตนเองที่ว่าเล่นดนตรีเพียงเท่านั้น “มีอะไรคะคุณทัต” ฉันถามขึ้นทันที “นี่พวกเพื่อนๆผม พวกมันอยากชนแก้วกับคุณ” คุณทัตพูดขึ้นพร้อมกับผู้ชายตรงข้ามสองคนที่กำลังยกยิ้มให้ฉันและยกแก้วขึ้น “ยินดีอย่างยิ่งค่ะ” ฉันรับแก้วจากเด็กชงเหล้าพร้อมกับชนแก้วทั้งสองใบที่ถูกยื่นมาเข้า เอาจริงนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอเพื่อนๆของคุณทัต เพื่อนเขาทั้งสองคนหน้าตาหล่อเหลาเอาการแต่นั่นก็ยังไม่ใช่สเปคของฉัน ลืมบอกไปว่าฉันเป็นพวกไม่เอาใจลงไปเล่นแต่ถ้าหากฉันเจอคนที่ถูกใจ ฉันก็พร้อมจะพุ่งเข้าใส่ทันทีแต่อย่าว่าอย่างนู้นอย่างนี้เลยนะ ต่อให้ตอนนี้มีคนมาจีบมากเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเข้าตาฉันสักคน “นี่ไอ้เพชรส่วนนี่ไอ้แทน” คุณทัตแนะนำเพื่อนทั้งสองของเขาให้ฉันรู้จัก “มะนาวนะคะ” ฉันแนะนำตัวพร้อมกับยิ้มกว้างออกไปสวยๆตามมารยาทเพราะดูท่าแล้วคืนนี้ฉันคงนั่งโต๊ะนี้ยาวๆ “ผมชอบคุณมะนาวตอนอยู่บนเวทีมากเลยครับ” คุณแทนพูดขึ้นพร้อมกับสายตาของเขามองฉันหวานเยิ้ม “ฉันก็ชอบตัวเองตอนอยู่บนเวทีค่ะ” ฉันตอบกลับทันทีเพราะเท่าที่ฉันจำความได้ ฉันชอบการเป็นดีเจมาตั้งแต่เด็กๆ สนใจเรื่องเสียงดนตรี เสียงเพลงและการสแครชแผ่น “คุณทั้งสวย เซ็กซี่ ดูมีเสน่ห์ แบบนี้มีแฟนหรือยังครับ” คุณเพชรถามขึ้น แน่นอนว่าสายตาที่เขามองฉันดูก็รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่และแน่นอนว่าคุณเพชรไม่ใช่คนแรกที่มองฉันแบบนี้ มีหลายคนอยากได้ฉันไม่ต่างจากคุณเพชร ฉันจึงชินกับสายตาแบบนี้ไปแล้ว “คนนี้พวกมึงห้าม มะนาวไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่มึงเคยนอนด้วย” คุณทัตเอ่ยปากห้ามปรามเพื่อนตัวเองทันที นั่นทำให้ทั้งคุณแทนและคุณเพชรหยุดมองฉันด้วยสายตาหื่นกาม “ฉันไม่มีแฟนหรอกค่ะ พอดียังไม่เจอคนที่ถูกใจ” ฉันตอบกลับไปตามตรง ไม่มีใครถูกใจและไม่มีใครเข้าตา บางครั้งการเล่นกับอะไรแบบนี้มันก็น่าสนุกดีเพียงแค่เราไม่เอาตัวกับใจไปเล่นเท่านั้น แค่มีชั้นเชิงการตอบกลับด้วยคำพูดนิดๆหน่อยๆก็พอแล้ว “ถ้าคุณมะนาวอยากมีแฟน ผมขอสมัครเป็นตัวเลือกนะครับ” คุณเพชรพูดขึ้นอีกครั้ง “แล้วเมื่อไหร่ไอ้โอ๊ตจะมา” เสียงคุณทัตดังขึ้นอีกครั้งเพื่อเปลี่ยนบทสนทนาที่เพื่อนของเขากำลังขายขนมจีบให้กับฉัน ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่เขาพูดถึงคือใครแต่ถ้าทายเล่นๆก็คงเป็นเพื่อนในกลุ่มของพวกเขาอีกคน “ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนดีกว่า พอดีฉันยังไม่ได้เก็บของเลยค่ะ” ฉันทำท่าก้มมองนาฬิกาแล้วพูดขึ้น ตอนนี้ตีหนึ่งกว่าแล้ว ฉันนั่งอยู่ตรงนี้นั่งคุยกับพวกเขามาร่วมชั่วโมงมันถึงเวลาที่ฉันควรไปกลับไปพักผ่อนได้แล้ว “ขอบคุณที่สละเวลามานั่งคุยกันนะครับคุณมะนาว” “เจอกันใหม่นะครับคุณมะนาว” “สวัสดีค่ะ” ฉันตอบกลับเพียงแค่นั้นก็ลุกจากโซฟาทันที อั่ก ! “อ๊ะ” ฉันร้องขึ้นทันทีเมื่อชนเข้ากับอกแกร่งของใครสักคนที่กำลังเดินมา “เป็นอะไรไหมครับ” เสียงหล่อๆของคนที่ถูกฉันชนพูดขึ้น นั่นทำให้ฉันไม่รอช้าที่จะเงยหน้ามองเขา ผู้ชายคนนี้ใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงสแล็คสีเดียวกัน การแต่งตัวดูก็รู้ว่าเป็นผู้ชายเรียบร้อย ออกผู้ดี ลักษณะท่าทางเหมือนกับหนุ่มเนิร์ดแต่มันกลับมีอะไรสักอย่างที่ทำให้ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้ดูน่าค้นหามากกว่าสิ่งที่เห็น “เป็นอะไรไหมครับคุณ” เขาถามฉันขึ้นอีกครั้ง “ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอโทษทีนะคะ” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับเอี่ยวตัวออกจากอ้อมแขนของเขา บอกเลยว่าแค่แขนก็แน่น ! “มาปุ๊บก็ชนคนสวยของกูเลยนะมึง” คุณทัตพูดขึ้นทันที “โทษทีกูพึ่งเคลียร์เอกสารเสร็จ” เขาตอบคุณทัตพร้อมกับหันมองฉันนิ่งๆ “มะนาว นี่ไอ้โอ๊ตเพื่อนสนิทของผมอีกคน” คุณทัตแนะนำคุณโอ๊ตเพื่อนเขาให้ฉันรู้จัก “ฉันมะนาวค่ะ” ฉันตอบกลับก่อนจะยกมือปัดผมที่ปิดหน้าทัชหูเรียกแขกเบาๆเพราะคุณโอ๊ตนี่แหละที่ดูเหมือนจะเข้าตาฉันและน่าค้นหามาก จะเรียกว่าฉันสนใจก็ได้เพราะฉันไม่เคยเจอผู้ชายที่ดูมีอะไรเหมือนเขา ลุคภายนอกที่เห็นอาจจะไม่ใช่ความจริงที่เป็นก็ได้ ฉันว่าเนิร์ดแบบนี้คงแซ่บน่าดู “ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เขาตอบกลับเพียงแค่นั้นพร้อมกับเดินไปนั่งข้างๆคุณทัต บทสนทนาของเราทั้งคู่จบลง ฉันเดินออกจากห้องด้วยความอ้อยอิ่ง เขาดูเข้าถึงยากกว่าที่ฉันคิดแต่แล้วไงในเมื่อฉันสนใจยังไงฉันก็ต้องได้เพราะฉันมั่นใจว่าฉันก็มีดี “แล้วเจอกันนะคะคุณโอ๊ต” ❤️ มาแล้วค่ะ สำหรับตอนแรก รอดูความแซ่บของมะนาวได้เลยและบอกเลยว่าคุณโอ๊ตก็แซ่บไม่ต่างกัน สิ่งที่พวกเธอเห็นมันก็แค่ภาพลวงตา