"ฝึกงานวันแรกจะไม่ให้ผมไปส่งจริงหรอ” คุณโอ๊ตถามขึ้นทันที “เราคุยกันแล้วนะคะ” ฉันพูดขึ้นเพราะฉันคุยเรื่องนี้กับคุณโอ๊ตไว้นานแล้ว “ผมไม่อยากให้คุณขับรถ ผมกลัวคุณเกิดอุบัติเหตุ” เขาพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับเดินเข้ามากอดฉันที่กำลังแต่งชุดนักศึกษา “สบายใจได้ค่ะ ฉันจะขับช้าๆถ้าถึงที่ทำงานฉันจะทักบอกคุณโอเคนะคะ” ฉันตอบกลับไปพร้อมกับหยิบกระเป๋าเพราะฉันต้องไปรับบัวอีก “ฉันไปก่อนนะคะคุณโอ๊ต ฉันไม่อยากไปสาย” ฉันพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับแยกตัวออกมา แอบถามคุณโอ๊ตไว้ว่าเขาต้องไปทำงานกี่โมงซึ่งคำตอบที่ฉันได้กลับมาคือเก้าโมงและถือว่าเป็นโชคดีของฉันเพราะฉันต้องไปถึงที่ทำงานแปดโมง “ตื่นเต้นไหมมึง” ฉันถามบัวทันทีเมื่อมันขึ้นมาบนรถ “ไม่เท่าไหร่เพราะกูทำใจรอแล้ว ได้เดินยาวๆแน่สามเดือนนี้” เพราะเท่าที่ฟังรีวิวมาจากรุ่นพี่เด็กฝึกงานส่วนใหญ่เขาให้เด็กฝึกงานเดินเอกสารเยอะมาก “กูหวังว่าที่นี่ไม่เป็นแบบนั้น” เ