ตอนที่ 8 ไม่สวยหรอคะ
1763 Words
เจ้าบ่าวรูปหล่อในชุดสูทสากลสีดำหล่อเหลา ยืนต้อนรับแขกเคียงคู่กับเจ้าสาวที่สวยงามมีออร่าจนคนทั้งงานตะลึง โดยเฉพาะเขา ที่เมื่อเห็นครั้งแรกตอนขึ้นไปรับเธอที่ห้อง ก็ยืนตะลึงตาค้างไปหลายวินาที
เจ้าสาวคนสวยในชุดสีขาวกระโปรงฟูฟ่องผ้าลูกไม้ฝรั่งเศสเนื้อดี และตกแต่งด้วยดอกไม้ผ้าสามมิติเล็กใหญ่ทั้งชุดซึ่งใจกลางเกสรดอกไม้เป็นคริสทัลเกรดดีระยิบระยับล้อแสงไฟยิ่งทำให้เจ้าสาวงดงามโดดเด่นราวเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์
เจ้าบ่าวสุดหล่อเหล่มองเธอหลายครั้งอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ ก็ชุดที่เธอใส่นั้นมันเว้าลึกโชว์เนินเนื้ออวบอิ่มของวัยสาว ซึ่งของเธอมีมากมายกว่าคนอื่นจนแทบล้นทะลักออกมาจนทำให้เขาขัดใจอยากจะหาเสื้อมาคลุมให้ แถมด้านหลังยังแหวกลึกลงโชว์แผ่นหลังนวลเนียนของเธอจนถึงบั้นเอว ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเลือกชุดนี้ให้เธอ น่าตีนักเชียว เรื่องอะไรปล่อยให้เมียเขาใส่ชุดโชว์เนื้อหนังขนาดนี้
“ใครเลือกชุดให้ครับ”
ในที่สุดคนหล่อก็อดทนไม่ไหว ก้มลงกระซิบถามเจ้าสาวของเขาไปตรงๆ
หญิงสาวหน้าเสียเล็กน้อยที่เขาถามออกมาอย่างนั้น นี่เธอไม่สวยหรอกเหรอ หรือว่าชุดนี้มันไม่เหมาะกับเธอ คนสวยเริ่มเสียเซลฟ์แล้ว
“แม่ดาค่ะ ไม่สวยหรอคะ”
เธอก้มมองชุดที่เธอสวมใส่อีกรอบ เธอก็ว่ามันสวยดี ทั้งช่างหน้าช่างผม และทุกคนก็ต่างชมเธอไม่ขาดปาก แต่ทำไมเขาถึงทำหน้าไม่ปลื้มมันขนาดนี้
“สวย แต่มันโป๊ไปนะ อะไรจะเว้าลึกขนาดนี้ พี่ว่ามันไม่เหมาะ พวกผู้ชายมันมองจนเหลียวหลังกันหมดทุกคน แม่นะแม่ ทำไมเลือกชุดนี้ ที่ร้านไม่มีชุดแขนยาวหรือยังไงนะ”
เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับเธอเกินหนึ่งประโยค นึกว่าเจ้าบ่าวของเธอจะเป็นประเภทเงียบขรึมสงวนคำพูดเสียแล้ว เพราะเขาแทบไม่พูดและไม่ยิ้มกับเธอเลย ก็แหงล่ะ คนไม่ได้รักกัน แต่โดนบังคับให้ต้องมาแต่งงานรับผิดชอบชีวิตเธอทั้งชีวิตนี่นะ ใครมันจะยังรื่นเริงอยู่ได้ ในเมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงนี้มันคือภาระของเขาชัดๆ
“เอ่อ มีค่ะ แต่แม่ดาบอกว่าคุณปรินซ์ให้ตัดสินใจเลือกเอาเองเลย และแม่ดาว่าชุดนี้สวยดีค่ะ ก็เลย...”
“ตามใจแม่ ว่างั้น”
หญิงสาวหน้าเสีย ก้มหน้าหลบสายตาเขาอย่างลุแกโทษ นี่แค่วันแรก ก็เริ่มทำอะไรไม่ถูกใจเขาเสียแล้ว ชีวิตแต่งงานของเธอต่อจากนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไร คงไม่น่าจะใช่เรื่องง่ายๆ เลยที่ต้องอยู่ร่วมกันกับเขา คนที่เธอไม่ได้รู้จักนิสัยใจคออะไรเลยแม้แต่น้อย
“เห้อ เอาเถอะ ไหนๆ ก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว คราวหลังก็อย่าตามใจแม่มาก นึกถึงความต้องการของตัวเองบ้าง”
ความต้องการของตัวเองหรือ มันเป็นอย่างไรนะ เธอไม่ได้คิดถึงสิ่งนี้มานานแค่ไหนกันแล้ว จนแทบลืมความรู้สึกนั้นไปแล้วด้วยซ้ำ
“ค่ะ ขอโทษค่ะ”
“ช่างเถอะ อย่าทำหน้าเศร้า ยิ้มหน่อยครับ นั่นไอ้ตะวันมาแล้ว”
ชื่อนั้นทำให้เธอเงยหน้าขึ้นไปมองหาเจ้าของชื่อ ใบหน้าที่หมองเศร้าเมื่อครู่หายเป็นปลิดทิ้ง เธอยิ้มกว้างดวงตาเป็นประกายส่งให้กับเพื่อนของเขาอย่างน่าหมั่นไส้ หน็อย แม่ตัวดี ผัวยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ทั้งคน แต่ดันไปยิ้มหวานให้ผู้ชายคนอื่นนะ คอยดูเถอะ คืนนี้เขาจะลงโทษให้เข็ดเลย
“สวัสดีค่ะ คุณตะวัน”
เจ้าสาวยกมือไหว้ชายหนุ่มอย่างนอบน้อมพร้อมส่งยิ้มกว้างให้เขา เพราะแขกที่มาในงานล้วนเป็นแขกของเขาแทบทั้งสิ้น ทั้งแขกผู้ใหญ่ในวงการธุรกิจ เพื่อนฝูงในแวดวงเซเลบไฮโซ และยังจะเพื่อนสมัยเรียนของเขาอีก เธอแทบไม่รู้จักใครเลยจนรู้สึกอึดอัด
“สวัสดีครับ ยาหยี ยินดีด้วยนะครับ ยินดีด้วยนะโว้ย ไอ้ปรินซ์ เมื่อเช้ามาไม่ได้จริงๆ ประชุมบอร์ดบริหารประจำปีพอดี เลื่อนไม่ได้ด้วย”
“เออ ขอบใจมากที่มา มาถ่ายรูปกัน”
ชายหนุ่มทั้งคู่ยืนประกบเจ้าสาวคนสวยที่ยืนส่งยิ้มหวานให้กล้องอยู่ตรงกลาง ก่อนที่แขกจะแยกย้ายกันเข้าไปนั่งในห้องจัดเลี้ยงเพราะใกล้เวลาของพิธีการบนเวทีแล้ว
แล้วงานแต่งที่ยิ่งใหญ่อลังการก็จบลงไปอย่างสมบูรณ์แบบ ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวจึงมารวมตัวกันอยู่ในห้องสวีทของโรงแรมหรูที่ใช้เป็นห้องหอในคืนนี้
หนุ่มสาวนั่งพับเพียบอยู่ที่พื้นข้างเตียงโดยมีพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายนั่งอยู่ด้านบนเพื่อให้พรทั้งคู่
“พ่อกับแม่ขอให้ปรินซ์รักและเอ็นดูน้องมากๆ ดูแลปกป้องน้องให้ดี ทำหน้าที่สามีที่ดี อย่าให้ขาดตกบกพร่อง อย่าทำให้เมียเสียใจเป็นอันขาด ปรินซ์ทำได้ไหม”
ปราบ พ่อของเจ้าบ่าวขอคำมั่นสัญญาจากลูกชายตัวเอง เพราะยาหยีก็เหมือนลูกสาวอีกคนของเขาเหมือนกัน
“ได้ครับ”
ชายหนุ่มตกปากรับคำพ่อออกไปอย่างหนักแน่น สมกับเป็นลูกชายคนโตของบ้านที่ทำอะไรมักจะเด็ดขาดเสมอ
“แม่เชื่อว่าถึงแม้ลูกทั้งสองจะไม่ได้เริ่มต้นสร้างครอบครัวจากความรัก แต่ความน่ารักและความดีของน้อง จะทำให้ปรินซ์รักน้องได้ไม่ยากอย่างที่แม่เคยพูดเสมอ แล้วเมื่อถึงวันนั้น ลูกจะขอบคุณพ่อกับแม่ ที่เจ้ากี้เจ้าการเรื่องนี้ของลูก”
“ครับแม่”
“ส่วนยาหยี ยินดีต้อนรับมาเป็นสมาชิกในครอบครัวเรานะลูก แม่รักลูกตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกยังไง ทุกวันนี้ก็ยังรักเหมือนเดิม ถ้ามีอะไรอึดอัดไม่สบายใจก็ปรึกษาแม่ได้ทุกเรื่อง อย่าคิดว่าแม่เป็นแม่สามีที่อาจเข้าข้างลูกชายตัวเอง แต่ให้คิดว่าแม่กับพ่อ คือป้าดากับลุงปราบคนเดิมของลูกนะ”
“ค่ะ แม่ดา”
“แม่อยากให้ยาหยีอดทน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ดูแลปรนนิบัติสามีให้ดี อย่าขัดใจ อย่าเถียงพี่เขา มีเรื่องไม่เข้าใจอย่าเก็บเงียบ ต้องคุยกันให้เข้าใจ ไม่อย่างนั้นเรื่องพวกนี้มันจะทำให้ลูกไม่มีความสุข แม่เชื่อว่าความดีของลูกแม่จะทำให้พี่เขาเอ็นดูและรักลูกได้ไม่ยาก”
“ค่ะแม่”
“ส่วนปรินซ์ แม่ขอฝากน้องด้วยนะลูก น้องยังเด็ก อาจดื้อไปบ้าง ปรินซ์ก็ค่อยๆ สอนน้องนะ แม่ขอให้ปรินซ์เอ็นดูลูกของแม่บ้าง สักนิดก็ยังดี วันนี้ยาหยีมีคนที่วางใจได้ดูแล แค่นี้แม่ก็ตายตาหลับแล้ว”
“ครับ แม่ภา ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลน้องให้ดี จะไม่ทำให้น้องเสียใจครับ”
คำพูดที่หนักแน่นกว่าครั้งไหน เอ่ยออกมาเพื่อรับปากกับมารดาฝ่ายเจ้าสาว แล้วบ่าวสาวก็หันหน้าเข้าหากัน ทั้งคู่สบตากันนิ่งนานดั่งตกอยู่ในภวังค์ ก่อนภวังค์หวานนั้นจะถูกทำลายลงด้วยจอมมารทั้งสามเหมือนเดิม
“พวกพี่ขอฝากพี่ชายของพี่ด้วยนะครับ ถ้าออกนอกลู่นอกทาง ยาหยีบอกพวกพี่กับแม่ได้เลย”
ปรมัตถ์ เอ่ยฝากฝังพี่สะใภ้คนสวย ก่อนเอ่ยสำทับให้เธอสบายใจว่าพวกเขาก็พร้อมจะปกป้องความรู้สึกพี่สะใภ้อย่างเธอเหมือนกัน
“พี่ชายคนโตของพวกพี่คนนี้ออกจะพูดน้อย ปากแข็ง เผด็จการบางครั้ง ออกจะดุๆ ด้วยซ้ำ ยาหยีอย่าคิดมากไป ค่อยๆปรับตัวเข้าหากันนะครับ มีอะไรปรึกษาพวกพี่ได้หมดทุกคน คิดเสียว่าพวกพี่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของยาหยีนะครับ”
ปราณนต์ แบดบอยทรงเสน่ห์เอ่ยกับพี่สะใภ้อย่างจริงใจ เพราะก็อดจะรู้สึกเอ็นดูสาวน้อยที่แสนจะเรียบร้อยพูดน้อยคนนี้ไม่ได้
“อยู่บ้านเราไม่ต้องเกร็งนะครับ แรกๆอาจต้องปรับตัวหน่อย แต่เดี๋ยวก็จะชิน ยังไงพี่ขอให้ยาหยีอยู่กับครอบครัวเราอย่างมีความสุขนะครับ”
ปุณณัตถ์ ดาราหนุ่มสุดฮอตลูกชายคนสุดท้องของบ้านที่ไม่ค่อยได้กลับบ้านเท่าไหร่เอ่ยอวยพรเธอจากใจ เพราะอย่างที่บอก พวกเขาทั้งสามหนุ่มนึกเอ็นดูพี่สะใภ้คนสวยที่อายุน้อยกว่าพวกเขามากคนนี้ไม่น้อยเลย
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ พี่ปัถย์ พี่ปราณต์ พี่โปรด”
พี่สะใภ้ยังสาวเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มจากใจ เธอยอมรับเลยว่าตอนแรกรู้สึกกังวลไม่น้อย ว่าจะเข้ากับลูกชายทั้งสามของบ้านนี้ได้หรือไม่ เพราะแต่ละคนกิตติศัพท์ไม่ธรรมดาเลย แต่สุดท้าย การต้อนรับที่แสนจริงใจจากพวกเขาในวันนี้ ทำให้เธอสบายใจขึ้นมาก คาดว่าการอยู่ร่วมกับคนหน้าใหม่ในครอบครัวใหม่ คงจะราบรื่นและผ่านไปด้วยดีนะ ที่เหลือก็แค่ปรับตัวและทำความรู้จักกับสามีของตัวเอง ซึ่งก็คงต้องค่อยๆ ศึกษากันไป
“ส่วนพี่ปรินซ์ เราคงไม่ต้องพูดอะไรกันมาก ก็รู้ๆ กันอยู่นะครับ เดี๋ยวเราค่อยไปคุยกันนอกรอบ พวกผมจะรอพี่พาพี่สะใภ้กลับไปที่บ้านพรุ่งนี้นะครับ”
ลูกชายคนรองของบ้านเป็นตัวแทนน้องชายคนที่เหลือ เอ่ยอวยพรพี่ชายสุดที่รัก สิ่งที่พวกเขา หนุ่มๆสุดห่ามจะคุยกัน มันเป็นเรื่องที่ออกอากาศไม่ได้ คงต้องรอกลับไปคุยกันในห้องสังสรรค์เฉพาะตัวของพวกเขาในวันพรุ่งนี้แทน
“เอาล่ะ พ่อว่าให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยู่กันตามลำพังดีกว่า เดี๋ยวพวกพ่อกลับบ้านกันก่อน เจอกันพรุ่งนี้ที่บ้านนะลูก พ่อขอหลานหัวปีท้ายปีเลยนะปรินซ์”
“ครับพ่อ ผมจะพยายาม จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังครับ”
รอยยิ้มกรุ้มกริ่มส่งตรงมาให้เจ้าสาวคนสวยที่รีบก้มหน้างุดทันทีที่ประสานกับสายตาแพรวพราวของเขา คนบ้าอะไรไม่รู้ พูดออกมาได้ต่อหน้าคนมากมาย ไม่อายปากเลยจริงๆ สามีเธอเป็นคนแบบไหนกันแน่นะ
- Writer
