ขิมมพัสตร์เลี่ยงคำพูด และอยากจะยุติสนทนาไว้แค่นั้น
ขจรเดชหันมายิ้มแห้งๆให้กับหล่อน และเขายกมือถูเข้าหากัน เหมือนเขินจนเก้อ
“งั้น ผมขอตัวเข้าในครัวก่อนนะครับ ตั้งแต่เช้าไม่มีอะไรลงท้องเลย”
ขิมมพัสตร์ถอนใจโล่งอก
เมื่อขจรเดชจากไป
และฝ่าย นิสรี เพื่อนนางแบบของหล่อน ได้เข้าไปข้างใน เพื่อช่วยงานในครัว ทิ้งนางแบบเพื่อนสาวไว้
เพราะขิมมพัสตร์ ก็ไม่อยากตามไปช่วย เพราะว่า หล่อนเพิ่งเดินทางมาถึง และเหนื่อย
จึงไม่อยาก จะทำอะไรในตอนนี้ นอกจากนั่งพัก
และอีกอย่าง ก็ไม่อยากจะแตะโน่นนี่ ก็เพราะกลัวเล็บหัก และอีกอย่าง หล่อนนั้นแพ้ผงซักฟอกและน้ำยาล้างจาน
“นี่ คุณพสวี เขาไปทางไหนล่ะจ้ะ ยัยขิม”
ประโยคที่นิสรีเอ่ย พร้อมสายตาที่เมียงมอง
ทำให้ใบหน้าสวยที่นิ่งสงบแล้ว กลับนิ่งหนัก เหมือนไม่สนใจกับนิสรีถาม
จนเพื่อนนางแบบเอ่ย
“นี่ ยัยขิม ได้ยินฉันพูดหรือเปล่า”
ขิมมพัสตร์ค่อยหั
