สมใจถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ไหวตอนที่ลูกสาวโทรทางไกลมาจากฝรั่งเศส สุมิตราอ้างว่ามีงานด่วนกะทันหันและทำโทรศัพท์มือถือหายจึงไม่ได้ติดต่อกลับไป เมื่อรู้ว่าดารกาพามารดาไปตามหาตัวเองถึงเกาะยาตราก็รีบบอกให้ทั้งคู่ออกจากเกาะทันที
“ถ้าเสี่ยอนันต์มาเจอแม่เข้าอาจจะทำอะไรก็ได้นะคะ”
หญิงสาวกังวลเพราะดารกาไม่รู้จักหน้าตาของเสี่ยอนันต์กับพวกลูกน้องหัวโจก สมใจเองก็เป็นหญิงวัยกลางคนนุ่มนิ่ม เกิดอะไรขึ้นมาคง พากันหนีไม่ทันแน่ เธอรู้ดีว่าอนันต์ยังหมายตาตัวเองอยู่
“จ้ะลูก แม่กับดาวจะกลับกรุงเทพฯ ทันทีจ้ะ” สมใจรับปาก นาง จับมือดารกาไว้อย่างขอบคุณ “อีกเจ็ดวันเจอกันนะลูก แม่จะรอที่คอนโดของหนูนะ”
“ค่ะแม่ ขอคุยกับดาวหน่อยค่ะ”
ดารการับโทรศัพท์มาแนบหู ท่ามกลางเสียงคลื่นลม หล่อนจับมือสมใจไว้อย่างกังวล อยากจะเล่าให้สุมิตราฟังว่าพ่อของเธอมาอาละวาดที่คอนโด แต่ก็กลัวว่าเพื่อนจะเสียงานกลับมา ระหว่างนี้เธอดูแลสมใจเองน่าจะ
