รักเกิดในไร่ส้ม

ตอนที่ 2 ครอบครัวสุขสันต์ (3)

“พี่อาร์มล่ะก็” เจ้าของร้านอาหารในตัวจังหวัดหัวเราะมากกว่าเดิมถึงสองเท่า มองตามแผ่นหลังพี่ชายสุดแสบ ขณะนั้นตาหนูถือจานออกมาช่วยพี่เอื้อยคำ น้องหนึ่งวางจานขนมโก๋ลงบนโต๊ะแก้วใสหน้าโซฟา กระโดดขึ้นไปเด้งดึ๋งๆ ในมือมีขนมทั้งสองข้าง

โดดเล่นไปมามารดาจะจับก็กระโดดหนี ซนยิ่งกว่าอะไร คุณยายกับคุณยายทวดเดินเข้ามาเท่านั้นแหละถึงสงบนิ่ง ยอมลงจากโซฟาไปกระโดดเล่นต่อบนพื้น ตาหนูวิ่งหนีคุณยาย ไม่ยอมให้ท่านเข้ามาอุ้มมาจับไปนั่งด้วย จะจับตัวไว้แต่ก็พลาดตลอด คุณยายน้องหนึ่งปวดหัวตาม

“กระโดดสูงจังลูก มาหายายเร็ว ขนมหล่นลงพื้นหมดแล้วนั่น”

“น้องหนึ่งจะไปหาลุงอาร์มครับ อยากไปซิ่งในไร่”

กระโดดดึ๋งๆ มองหาคุณลุง เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยลุงหลานคู่นี้ ตามใจกันสุดๆ น้องหนึ่งติดคุณลุงหนึบมากกว่าติดพ่อตัวเองซะอีก โรงเรียนหยุดครั้งไหนชอบขอให้มาส่งไว้กับลุงอาร์ม เข้าทางพ่อของแกเลย รายนั้นจ้องจะหาเวลาทำน้องสองให้พี่หนึ่งอยู่แล้ว จนกระทั่งในที่สุดอินทุอรก็ตั้งครรภ์ลูกคนที่สองตามคาด

“ลุงอาร์มไปเข้าห้องน้ำครับ น้องหนึ่งมานั่งกับคุณแม่เร็ว คุณแม่กับน้องเวียนหัวจะแย่แล้ว”

“ซิ่งอะไรกันตัวแค่นี้เอง แล้วนี่พี่ชายเธอกลับมาแล้วเหรอแม่อิน”

“พี่อาร์มเพิ่งกลับมาถึงเมื่อกี้ค่ะคุณย่า”

ทันทีที่ลูกชายเข้ามาใกล้ก็คว้าไว้ จับให้นั่งนิ่งข้างคุณยายทวดของแก ตาหนึ่งดิ้นขลุกขลักหยิบขนมโก๋กิน ขนมจีบก็อยากกิน อินทุอรแย่งช้อนออกจากมือลูกเป็นฝ่ายป้อนให้เอง ไม่อย่างนั้นเนื้อตัวคงเลอะแน่

“กลับมาก็ดีสิย่าจะเฉ่งซะให้เข็ดเลย ไปทำแสบอะไรไว้เพื่อนย่าถึงโทรมาบอกว่าหนูกิมเล้งไม่เอามันแล้ว หน็อย ย่าอุตส่าห์หาผู้หญิงดีๆ ให้ ยังทำให้ย่าเสียหน้าอีก” บรรยากาศเริ่มเดือด

อินทุอรฮากลิ้งยามมองใบหน้าคุณย่า ท่านดูจริงจังมากเกินไป ทั้งที่คิดว่าท่านคงรู้อยู่ก่อนหน้าจะมัดมือชกแล้วว่าคนอย่างพี่อาร์มหวงเนื้อหวงตัวตัวเองมากแค่ไหน มีเหรอจะยอมใครง่ายๆ

“หาเมียให้ดีแค่ไหนก็ไม่เอา สนใจแต่แม่เอยแล้วดูเขาสิแค่เจอหน้าตาอาร์มก็แทบวิ่งหนีลงทุ่งแล้ว”

“หลังบ้านน้องเขาไม่ได้มีทุ่งหญ้าทุ่งนาอะไรสักหน่อย จะหนีลงทุ่งได้ยังไงครับ” เข้ามาทันได้ยินพอดีจึงแย้งกลับแบบน้ำขุ่นๆ นั่งลงตรงกลางจับเจ้าเด็กแสบขึ้นมานั่งบนตัก แย่งขนมจากมือหลานมากินหน้าตาเฉย

“ย่ะ!” คุณย่าปวดหัว “ว่าแต่อาร์มไปทำแสบอะไรไว้ เพื่อนย่าถึงโทรมาว่าหนูกิมจะไม่เดทกับอาร์มอีก!”

“ไม่พอเท่านั้นนะลูก หนูกิมเล้งบอกต่อว่ารับนิสัยอาร์มไม่ได้” มารดาอาชวินเล่าเสริม

“อะไรกัน แค่กินมูมมามนิดๆ หน่อยๆ เอง ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ” เฉลยจบก็หัวเราะลั่น ใช้มือบีบแก้มไอ้ตัวแสบประกอบจังหวะสามช่า ดีดหน้าผาก ดึงผมหลาน เจ้าตัวแสบเงยหน้าขึ้นมามองชกเข้าให้กลางหน้าท้อง เล่นซนด้วยกันเป็นเด็กๆ เลย

ย่าจันทร์ยกมือขึ้นจับหน้าผาก

“ย่าว่าแล้วเชียว ต้องไปทำอะไรพิเรนท์มาแน่”

“เอาน่าคุณย่า คุณแม่ ถือซะว่าผมกับน้องกิมเล้งเข้ากันไม่ได้แล้วกันนะครับ แล้วสเป็คผมก็ไม่ใช่ผู้หญิงหมวยๆ ซะหน่อย คราวหน้าเลือกให้ดีๆ นะ ไม่อย่างนั้นผมคงขึ้นคาน แย่เลย ฮ่าๆ”

ยังมีหน้าไปหัวเราะอีก เจอลูกตบมหาภัยเข้าให้พร้อมกันจากมือคุณย่ากับคุณแม่ หัวอาชวินคะมำลง ลูบปอยๆ ก็ไม่หายเจ็บ ขืนนั่งอยู่ต่อคงโดนตีเรื่อยๆ จึงหาทางชิ่งพาหลานไปขับรถเล่น

“น้องอิน ชวนนายไฟอยู่กินข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะ พี่ไปดูคนงานลงปุ๋ยแป๊บเดียว” บนคอเขามีไอ้ตัวแสบขึ้นขี่ ตาหนึ่งบิดหูเขาทำปากบรืนๆ เหมือนกำลังสตาร์ทรถ เสียแต่นี่มันหู ไม่ใช่กุญแจ บิดไปบิดมาอยู่ได้ไอ้เจ้าหลานคนนี้

“ได้ค่ะ น้องหนึ่งอย่าซนมากนะลูก ช่วยลุงอาร์มทำงานด้วย”

“ครับผม ไปกันเลยครับลุงอาร์ม บรืน บรืนน”

ตาหนูหนึ่งออกแรงบิดอีกครั้งรถยนต์คันใหญ่ก็มุ่งหน้าออกจากบ้าน สั่งให้เลี้ยวซ้ายก็แล้วตาม เลี้ยวขวาก็ยอมไป ตาหนูพอใจมากหัวเราะร่าเริงกอดคอคุณลุงอาร์มคนหล่อเข้าไปในไร่ส้ม ด้านหลังคุณลุงคุณหลานอินทุอรคอยมองตามด้วยรอยยิ้ม ชอบที่พี่ชายเอ็นดูเด็ก แค่หลานยังเลี้ยงดีขนาดนี้แล้วถ้าเป็นลูกชายแท้ๆ พี่อาร์มคงจะไม่แคล้วเป็นยอดคุณพ่อ

ภายในไร่ส้มสัตยา คนงานบางส่วนขลุกอยู่ในโรงหมักปุ๋ยอินทรีย์จากส่วนผสมธรรมชาติ ทั้งแบบน้ำและแบบแห้ง ไร่ส้มของเขานอกจากมีต้นส้มกว่าร้อยห้าสิบไร่แล้วยังมีแปลงผักมากกว่าห้าสิบไร่ คละช่วงว่าฤดูนี้ควรปลูกอะไรจึงจะได้กำไรงาม โดยเกษตรประจำไร่จะทำตารางผักออกมา เก็บเกี่ยวได้ทั้งปีแต่ละวันจะมีรถกระบะจากหลายจังหวัดวิ่งเข้ามาขอซื้อไปครั้งละหลักร้อยกิโลกรัม ภายในไร่ส้มมีโซนบริการนักท่องเที่ยวทั้งในรูปแบบร้านอาหารและรีสอร์ตจำนวนสิบห้าหลัง

ราคาต่อคืนค่อนข้างสูงและผู้จะมาเข้าพักต้องจองล่วงหน้านานจึงจะมีห้องว่าง ธุรกิจทั้งหมดอาชวินเข้ามาบริหารเต็มตัวได้ราวๆ แปดปีแล้วนับจากนายอาชา ซึ่งก็คือบิดาของเขาหลังท่านเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว ก่อนหน้านี้ก็สบายหน่อยที่ส่วนรีสอร์ตกับบริการนักท่องเที่ยวมีน้องอินคอยช่วยเหลือ แต่หลังจากน้องอินแต่งงานไปเมื่อสี่ปีก่อนงานก็หนักขึ้นกว่าเดิมสองเท่า อาชวินรับหน้าที่ดูแลทั้งหมดแต่โชคดีหน่อยที่เขามีคุณแม่กับคุณย่าคอยช่วยดูแลคนงาน และงานเล็กๆ น้อยๆ เพราะงานหนักแบบนี้แหละเขาถึงไม่มีเวลาหาเมียหรือเดทกับใครสักที

นายใหญ่หน้าดุทว่าใจดีเดินดูความเรียบร้อยของงานกับหัวหน้างาน ลุงเดชรายงานคล่องแคล่วชัดเจน แจกแจงออกว่าคนงานแต่ละคนในโซนนี้ทำอะไรไปบ้างแล้ว คืบหน้ากี่เปอร์เซ็น และปุ๋ยที่ทำไว้พร้อมเอาลงแปลงเมื่อไหร่ อาชวินฟังแล้วก็จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ปกติจะมีผู้จัดการไร่หนึ่งคนชื่อ ‘ศิวา’ คอยช่วยจด แต่ก็อย่างที่เล่าไปงานในไร่เยอะมาก ศิวาต้องไปดูส่วนอื่นจึงไม่ได้มาติดตาม

อาชวินเคยเกริ่นๆ หลายครั้งแล้วเรื่องอยากได้ผู้ช่วยสักคนแต่ยังไม่ได้เปิดรับสมัคร ก็ได้แต่หวังว่าสาวสวยดีกรีเลขาผู้บริหาร จะอยากร่วมงานในไร่ส้มเล็กๆ ของเขา แต่… บางทีอาทิตยาอาจจะไม่มาสมัครก็ได้ ก็หล่อนปฏิเสธเขาไปตั้งขนาดนั้นแล้ว

“ลุงอาร์มครับ น้องหนึ่งหิวข้าวแล้ว” เสียงตัวแสบพูดขึ้น อาชวินยังคุยกับลุงเดชไม่จบเลยด้วยซ้ำ

“ไหนสัญญากับแม่อินแล้วว่าจะไม่กวนลุงทำงานไง ไปขอป้าใจดื่มน้ำทางนั้นเลยไป” อาชวินย่อกายลงนิดหน่อยให้หลานลง เจ้าแสบทำหน้าทำตาเซ็งๆ บ่นอุบอิบว่าขอกินข้าวแต่ลุงกลับไล่ไปกินน้ำซะงั้น แต่ถึงจะบ่นก็ยังวิ่งไปอ้อนป้าๆ ขอกินน้ำอยู่ดี

“น้องหนึ่งยิ่งโตยิ่งน่ารักนะครับ เหมือนคุณอินสมัยเด็กๆ เลย” ลุงเดชเอ็นดู

“ซนยิ่งกว่าลูกลิงอีกครับลุง น้องอินตอนเด็กยังเรียบร้อยมากกว่า”

“แล้วอีกคนรู้เพศหรือยังครับ ตอนนี้กี่เดือนแล้ว”

“ผู้หญิงครับ หกเดือนแล้ว นายไฟร้องเฮยิ่งกว่าถูกหวยซะอีก”

“อย่างนี้คุณอาร์มไม่ต้องไว้หนวดรอหรอกเหรอ”

“อย่าเลยครับลุง แค่นี้หน้าผมก็ทั้งแก่ทั้งดุ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แล้ว” ว่าจบก็หัวเราะ ชวนลุงเดชคุยเรื่องงานต่อไม่กี่เรื่องก็ต้องขอตัวพาเจ้าแสบกลับบ้าน เดินเข้าไปรับหลานเจ้าหลานกำลังนั่งดูคนงานสาวๆ เก็บของเตรียมกลับบ้าน เอียงคอมองเขาซ้ายทีขวาทีอยู่ได้ ลุงก็ไม่เห็นจะเจ้าชู้ทำไมตาหนึ่งถึงเจ้าชู้นักฮึ อาชวินเข้าไปจี้เอวแล้วอุ้มขึ้นมาขี่คอชักชวนกลับบ้าน

เจ้าหนูบอกลาพี่ๆ ส่งจูบเช็คเรตติ้ง ทุกคนหัวเราะครืนเอ็นดู

“คุณพ่อ!” เจ้าหนึ่งวิ่งขึ้นเรือนไปอย่างเร็ว กระโดดปีนขึ้นตักบิดาเมื่อเห็นท่านกลับมาแล้ว และกำลังนั่งคุยกับคุณแม่ คุณยาย คุณยายทวด ลุงอาร์มตามมาทีหลังดีดหน้าผากหนึ่งครั้งโทษฐานไม่รอ น้องหนึ่งได้อยู่กับพ่อไฟแล้วจึงไม่สนใจลุงอาร์ม แลบลิ้นใส่ จะถูกลุงตีแต่มือแม่อินไวกว่าผลก็คือน้องหนึ่งโดนตีแขนหนึ่งครั้งแบบไม่ออมแรงเลย แม่อินใจร้าย

ตาหนูเอียงคอไปมา ล้วงหาโทรศัพท์ในถุงเสื้อพ่อไฟมาดูการ์ตูน

“จะกินข้าวกันแล้ว งดครับ” พ่อไฟบอกและดึงกลับ

..............

ฝากนิยายด้วยนะคะ