"ท่านอ๋องเราควรจะทำเช่นไรต่อจากนี้"ตงเกาใช้ไม้ในมือเขี่ยไฟให้ลุกโชติช่วงไล่ความหนาวเหน็บ เฉิงอู๋อ๋องนั่งพิงต้นไม้ใหญ่ไม่หลับนอน อ้ายฉิงนอนหนุนตักเสื้อคลุมตำแหน่งอ๋องห่มคลุมร่างบางไว้กันหนาวมืออุ่นกอดไว้ไม่ห่าง เจียวหยูนอนข้างกองไฟถัดออกไป
"พวกนางทำให้ห่วงไม่น้อย การจะทำสิ่งใดจะต้องห่วงพระชายารองอ้ายฉิงยิ่งกว่าใคร ข้าไม่อาจทนเห็นนางจะต้องลำบากหรือต้องระหกระเหินพบอันตรายไปพร้อมกับเรา"
“ท่านอ๋องเรากลับเข้าไปในวังหลวง ฝากพระชายารองไว้กับใต้เท้าเหว่ย”
“เกรงว่าฮองเฮาจะใช้นางเป็นเครื่องมือ เดิมข้าเคยได้ยินเรื่องฮองเฮาประทานยาพิษให้กับมารดาของอ้ายฉิงเพื่อการันตีว่านางจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับฝ่าบาททั้งๆ ที่มารดาของอ้ายฉิงต่อรองว่าขอแค่ให้นางคลอดลูกออกมาก่อนจึงจะกิน ยาพิษแต่ฮองเฮากับกดดันให้นาง กินยาพิษเสีย”
“ฮองเฮาช่างใจคอโหดเหี้ยมยิ่งนัก”
“ในตอนนั้นใต้เท้าเหว่ยลงทุนขึ้นเขา เจ็ดยอดเซียนเพื่อหายาถอนพ
