"เอาล่ะ บอกมาจะให้ข้าน้อยตงเกาช่วยอะไรท่านได้บ้างนายหญิง"
"เดิมข้าแปลงโฉมให้อัปลักษณ์เพื่อป้องกันผู้อื่นจากความโชคร้ายแต่ตอนนี้ แผ่นหนังที่ปกปิดใบหน้าหายไป"ตงเกาพยักหน้า
"จะให้ตงเกาไปนำแผ่นหนังแปลงโฉมคืนมาให้นายหญิงอย่างนั้นหรือ"
"ไม่ดีแน่ หากว่าท่านอ๋องนายของท่านมาพบข้าในสภาพแบบนี้"
"ดีเสียอีกข้านึกสภาพสีหน้าท่านอ๋องไม่ออกว่าจะดีใจเพียงใด ท่านมีใบหน้าซีกหนึ่งไม่ได้ดั่งใจท่านอ๋องยังหึงหวงท่านทำไหน้ำส้มแตกไปหลายไหหากพบว่าท่านมีใบหน้างดงามเพียงนี้เกรงว่าคงจะปิดจวนอ๋องขังท่านไว้ในห้องเจ็ดวันเจ็ดคืน"ส่งเสียงหัวเราะในลำคอ
"ท่านสัญญากับข้าแล้วท่านองครักษ์ว่าจะช่วยข้าปิดบังเรื่องนี้"
"ปิดบัง ท่านคิดดูไม่สู้บอกความจริงไปเสียง่ายดายกว่าปิดบังท่านอ๋องที่ฉลาดหลักแหลมเป็นเรื่องยากยิ่ง บางทีข้าเริ่มจะคิดว่า ท่านอ๋องรู้ความจริงแล้วก็ได้ จึง..หวงแหนท่านยิ่งนักแต่ท่านอ๋องแสร้งโง่งม"
"ช่างเขา ข้าแค่
