The Fate of Love( BOOK 1)

chapter 22

Arabella pov's

After what happened that one morning..Hindi ko na alam kung anu pang magiging estado nang sitwasyon namin ngayon.. Natatakot akong mahuli kami ni Sean...pero mas natatakot akong tanggihan si David..

Buong buhay ko,si David lang ang tanging pinapangarap ko,pinapangarap kong maging akin..Pero kailangan kung tumanaw nang utang na loob .Kaya kahit sarili kong kaligayan isinantabi ko muna iyon..para mapagbigyan ang kahilingan ni Tita Karena..

Nasa hapag kaninan kami ngayon at sabay sabay kaming kumakain nang breakfast.

Nakita ko si David, hindi man lang ito nag abalang tumingin sa amin sobrang seryoso nang mukha nito.At si tita Karena and Sean naman busy busy sa pag uusap para nalalapit na kasal namin ni Sean.

Yes you heard me right..kasal... ikakasal na kami ni Sean.Dahil alam kong sa pamamagitan nun,makakabayad na ako nang utang na loob..

Sa totoo lang after what happened that morning ay gusto kunang umayaw sa set up na ito.Gusto kunang ituloy ang buhay ko..gusto kunang mamuhay nang masaya kasama si David...pero nananaig pa din Ang awa ko kay Sean..he is one of the better person,I've ever known..kaya kailangan kung isantabi muna lahat...bahala na...

" Ijah,Ara...medyo madidelay ang church wedding niyo ni Sean,kaya I have a better idea.." tita Karena said..

" Really mom? what is it?" excited na wika ni Sean..habang sumubo ito nang pang ilang ilang bacon.

" while preparing your papers for your church wedding..Anu kaya kung,judge wedding na muna...Yung tipong contract signing nalang muna,Saka na Ang vows...what do you think guys?" tita Karena asked ..

Agad akong natigilan dahil alam ko kung anung ibig sabihin ni tita Karena dahil alam ko Sean wants to rush the wedding..Sa totoo lang gusto kunang sabihing ayaw ko na....na hindi kuna kaya ang mga pagpapanggap na ito...pero panu ko ba ito matatakasan ngayon? mukhang wala nang pag asang makaatras pa ako sa kasalang ito..

" Babe..what do you think..okay lang ba sayo yung, suggestions ni mommy" Sean asked me... honestly I don't know what to say..dahil Wala naman akong balak na talagang ituloy lahat..nakakabigla!

Yun tipong uo gusto mong makatulong but,it's all my life that we are talking about now...at kabilang dun ang happiness ko..

.

Sasagot na sana ako,when I heard someone dropped the spoon..

" Dude..my problema ba?" agad na tanong ni Sean kay David..

" Nothing..I gotta go..." he said at agad itong umalis sa lamesa.Agad ko namang nakita ang pagmamadali ni tita Karena para sundan si David...Hindi ko alam ayaw kong mag assume but I think against din talaga si David sa kasalang ito..

Pero paanu ba kami makakatakas?kapatid niya ang lubos na nangangailan nang tulong ngayon madaling isiping,gusto mong tumulong,pero napakahirap palang gawin in reality..

" you know what,my napupuna ako kay David these few days.." Sean said .. Nakaramdam ako agad nang kakaibang kaba...dahil sa sinabi niyang yun...

" uhm...baka..baka may problema lang Yun .wag Muna siyang pansinin..I used to it.." pilit akong ngumite Kay Sean.

At bumalik kami sa pagharap nang pagkain...at nakahinga naman ako nang maluwag,nang hindi na siya tumugon sa sinabi kong yun.

At habang kumakain kami napag usapan din namin ang tungkol sa contract signing...Sa totoo lang,Wala na akong balak ituloy ang pagpapanggap na ito dahil parang nagiging complikado na lahat.

Pero kapag nakikita kuna ang mukha ni Sean,at naalala ang pakiusap ni Tita Karena sa akin...muli akong napa pa oo.

Kaya wala na akong nagawa pa,pumayag nalang ako sa gusto nila...I guess this is my fate,nabuhay ako nang dahil sa pamilyang ito,kaya dapat matuto akong tumanaw nang utang na loob....

Sabay kaming dumating ni Sean sa school and the usual lagi niya akong hinahatid sa classroom ko,which is mas lalo akong kinakainggitan nang lahat ,lalo na sa mga kaklase ko.

But I don't mind them..Wala naman din silang matutulong sa buhay ko..hindi nila alam kung gaanu kalaking responsibilidad ang ginagampanan ko ngayon..

" Ang lalim ahh...Coffee? " agad naman akong nagitla when grant asked me to have coffee...bukod kay Alora si Grant lang naman talaga ang tangi kong naaasahan lalo na dito sa school..Agad akong tumango at sumama sa kanya...

" hey..you look pale..what happened.." grant asked me,habang pinaupo niya ako sa upuan...

Agad kong hinawakan ang mga kamay nito,at tinitignan ko ito sa mata isang tingin na halos iiyak na ako,gusto kong magsumbong sa kanya kung gaanu kacomplikado ang buhay ngayon..

" ssh...it's okay..I'm here....tell me what happened? " he asked me again..

" Grant.....I'm - I'm getting married..." I sobbed..Hindi Kuna napigilan Ang mg luha kong nag uunahang pumatak..

" What?? I mean? to David? " gulat na wika ni Grant

Umiiling iling lang ko,at pinunasan ko ang mga luha sa mata ko...

" then who?? don't tell me....oh Jesus Christ...diba sinabi kuna sayo,magiging complicated lang ang buhay mo sa magkapatid na yan! panu na yan?? bakit ka pumayag? " he asked me with full of concerned...

" I don't know grant,I didn't even know what to say...I can't hurt Sean ..he needs me more than anyone else...natatakot ako Grant...Hindi ko na alam ang gagawin ko.." I said as I hugged him back

" Tell me what can I do? you know I can help you..if you want to go somewhere...I can take you there..malayo sa kanilang lahat...just tell me Ara.." Grant said...

And honestly gusto kunang patusin ang offer niya na umalis nalang,Iwanan ko na lahat nang to...para matapos na ang paghihirap nang kalooban ko..

Pero I was so weak to do such thing .Hindi ko kaya...dahil utang ko ang buhay ko sa pamilyang ito...

" Salamat nalang Grant,pero siguro ito ata talagang nakatadhana sa akin." I said to him

" Oh come on Ara..that's not made sense...you have your options..wag mong pilitin Ang sarili mong magpakasal sa Isang taong hindi mo naman talaga mahal..."

Grant said..And he's right... pero nakapag desisyon na ako..at yun ang ibalik ang pabor na binigay nila sa akin..

"I can't say no Grant... panindigan ko ang desisyong ito .." I said to him .As he hugged me again...and take a deep sighed..

" ..if that's your decision...irerespeto ko yan Ara...andito lang ako lagi para sayo Ara,always remember that." he said at niyakap ko din ito pabalik....

Natapos ang buong maghapon na wala akong kagana gana.Ito ang huling araw na magiging single ako at bukas...magiging Mrs Alonzo na ako...Sounds like nakakaengganyo pero hindi ito ang pinapangarap ko.Ayaw ko man aminin pero hirap na hirap akong tanggapin lahat.

Mabigat sa kalooban ko ang makasal kay Sean... pero nakapagbitiw na ako nang pangako,At kailangan kong tuparin iyon...

Nakahiga ako ngayon sa kama ko, at iniisip ko ang magaganap bukas...Pero ganun nalang ang gulat ko nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko... Agad akong napatayo....

Sobra akong nagulat kong paanu siya nakapasok Dito sa kwarto ko..I even locked it..

" David...a- Anung ginagawa mo dito? panu ka nakapsok?" gulat na tanong ko sa kanya....he didn't said any words..pero agad akong sinalubong nang yakap..

Isang mahigpit na yakap at ramdam na ramdam ko ang mga luhang pumapatak sa mga mata nito..

" I don't know if kakayanin ko baby...para akong pinapatay nang pauti uti habang iniisip kong pagmamay ari kana nang iba bukas, please..don't marry him...please" he begged..at ramdam ko din ang sakit na nararamdaman niya ngayon..dahil parehas kami nang nararamdaman...

" David" tanging nasambit ko..Hindi ko inaasahan na gagawin niya ito ngayon..

" We can't do this...Hindi natin pwedeng baliwalain si Sean..he's your brother.." I said to him..

And I just heard him sniffled..alam kong hirap din ito..pero anu nga ba ang magagawa namin?

" Can i stay here for the whole night..I want to be with you Arabel..kahit ngayon lang..please let me feel you for the very last time..." David said as he held my face and claiming my lips...gustohin ko mang pigilin siya,pero Hindi ko kayang traydorin ang puso ko at ang katawan ko..

Ito na ang huli...

Alam kong maling mali ito,pero alam nang diyos na nagmamahalan kami ni David..bago pa man dumating si Sean..ay talagang mahal kuna ito..At hindi iyon mababago nang isang pagpapanggap lamang...

Mas lumalim pa ang halik na iyon at mas naging aggresibo .At naganap na naman pangyayaring hindi dapat mangyari...

We made love till dawn..hindi ako tinatantanan ni David hanggat hindi ito napagod we made love like there is no tomorrow..dahil kinabukasan ,hindi na pwedeng mangyaring muli ito.