Cansu tüm gece değişik değişik rüyalar görmüş ama her rüyasının baş karakteri Haşmet Karahanlı olmuştu. Dudaklarında adamın dudaklarını hissetmek, onun nefesini tenine kazımak, kucağında olup en edepsiz yerlerini kendi mahreminde hissetmek değişik garip ama paha biçilemez bir hazdı.
Elini yüzünü yıkayıp kahvaltı masasını hazırlayan annesinin yanağına “Günaydın sultanım” diyerek öpücük kondurduğunda şüpheci irislerin odak noktası oldu.
“Günaydın mı gerçekten kızım?”
Cansu şüpheci bir şekilde etrafına bakındı. Yutkunurken “Bence aydı gibi ama sana aymadı mı annem?” dedi. Masaya elindeki tabağı koyan kadın “Bana bak kız, bana aymadı o gün. Akşam bir yolunu buldun kaçtın ama şimdi yemem. Anlat bakayım neler oluyor?” deyip ellerini beline koydu.
Sağa sola bakan kız duvar saatine bak
