Güneşin doğuşundan saatler sonra gözünü açmayı başarabilen Sejal yattığı yerde doğrulurken hâlâ uykuluydu. Gözlerini ufalayarak yanı başındaki boşluğa baktı.
Kahverengi gözleri bu kez komodinin üzerindeki saati buldu. Henüz dokuzdu ama Reis yerinde yoktu. Belki de kahvaltıya inmiş kendisini bekliyordu. Eğer öyleyse ne diye uyandırmamıştı ki?
Şimdi bir de buna laf yemek istemiyordu. Gerçi kaçta yatıp kaçta kalktığıyla ilgilenecek bir yapısı yok gibiydi. O daha çok, ne deyip demediğiyle, nereye gittiği, kimlerle muhattap olduğuyla ilgileniyordu.
Yatağından hızla kalkıp kalçalarında toplanan beyaz geceliğini aşağı indirirken omuzlarından düşmüş askılarını da düzeltti. Yalın ayak hızlıca banyoya doğru ilerlediğinde uzandığı kapı kulpu tuttuğu an açılmış, ince, küçük bedeninin de öne doğru e
