บทที่15

1048 Words

ฉันจะดึงผ้าห่มออกแต่ก้มลงไปมองเห็นว่ากระโปรงนักศึกษาของฉันมันร่นขึ้นมาสูงมากจนเห็นอันเดอร์แวร์ลายลูกไม้สีดำสุดเซ็กซี่! นี่หมายความว่าเขาที่เขาทำคือกลัวโมกจะเห็นงั้นเหรอ…. “จะนอนอีกนานมั้ย?” เสียงของเขาทำให้ฉันต้องรีบลุกขึ้นมานั่งอย่างไว คนบ้าอะไรปรับอารมณ์ไวชะมัด! “ทำไมเธอต้องปิดตัวตนที่แท้จริงด้วย?” คำถามของเขาทำให้ฉันเหมือนหยุดนิ่งทุกสิ่งอย่างแม้แต่การหายใจ.. “เก่งจังนะคำถามที่ทิ่มแทงใจคนเนี่ย!” เพราะคำถามนั่นทำให้ฉันนึกถึงเหตุการณ์ที่อยากจะลืม เขาจะมาสะกิดแผลในใจของคนอื่นด้วย! ฉันเลือกที่จะเลี่ยงเดินออกไปก่อนที่เขาจะได้เห็นสีหน้าที่แสนจะเจ็บปวดของฉัน…. ตลอดทั้งวันฉันไม่ได้ไปไหนเลยได้แต่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาในห้อง เพราะเมื่อวานอิตาบ้าโลกันต์ดันมาสะกิดปมฉันเข้าให้ เชื่อละว่าในอนาคตเขาคงเป็นจิตแพทย์ที่ดีได้แน่ ๆ นี่ขนาดยังเรียนไม่จบยังสามารถล่วงรู้ความในใจของฉันได้ขนาดนี้เลย….. ใช่….เมื

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD