บทที่10

1139 Words

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฉันต้องมาปลุกนายนะ” ปลุกฉันเพื่อ??!! ผมเหลือบตามองเห็นท่ายืนที่สุดจะมั่นของเธอแล้วโคตรหมั่นไส้เลยผู้หญิงอะไรมั่นหน้ามั่นหุ่นจนเกินงาม แล้วยิ่งกระโปรงสั้น ๆ นั่นอีกเห็นแล้วหงุดหงิดลูกตาชะมัด! “ปลุกทำไม” “ก็ลากนายไปเรียนไงล่ะ ฉันรู้นะว่าเช้านี้มีเรียน” ยัยนี่เดินมายื่นหน้าใส่ผม “เพราะฉันมีตารางเรียนของนาย!!” ไม่พูดเปล่านะ แพรลีนยังถือวิสาสะใช้มือเล็ก ๆ นั่นมาลูบบริเวณไหปลาร้าผมเฉย…. ”ไม่ไปอ่ะ” ผมปัดมือเธอก่อนที่จะโดนลวนลามไปมากกว่านี้ แล้วล้มตัวนอนหันหลังโดยไม่สนใจเสียงแว้ด ๆ ของเธอที่กำลังบ่นผมอยู่ นอกจากเสียงเธอจะน่ารำคาญแล้ว ทุกอย่างที่เป็นเธอมันก็น่ารำคาญด้วย! “ได๊ ไม่ตื่นดี ๆ งั้นช่วยไม่ได้นะนายเลือกเอง” ควับ!! สิ้นเสียงปุ๊บ เธอก็ผลักผมให้นอนตรง ๆ แล้วก็ขึ้นคร่อมกันแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ประเด็นคือเธอมีแก้วน้ำอยู่ในมือด้วยไง!! ซ่า….. คือเหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD