21
เช้าวันต่อมา
คนที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า หันมามองร่างอรชรที่เดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะหันกลับไปมองกระจกตามเดิม ราวกับว่าศรัญญาเป็นอากาศธาตุ ส่วนศรัญญานั้นก็เหมือนรู้ว่า เขาไม่อยากมองหน้าเธอ หญิงสาวเดินตัวลีบผ่านร่างหนาเพื่อไปเข้าห้องน้ำ
“เดี๋ยวก่อน” เสียงใหญ่รั้งเท้าเล็ก
“คะคุณใหญ่”
“ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอหน่อย”
“ค่ะ เรื่องอะไรคะ” เธอถามอย่างสงสัย พร้อมกับใจเต้นระทึก หน้าแดงขึ้นมาไม่รู้ตัว เมื่อมวลภาพวันรุ่งขึ้นของวันแต่งงานย้อนเข้ามาในหัว
“ทำไมต้องหน้าแดงด้วย ฉันไม่ได้พิศวาสเธอหรอก” เขาดุใส่ “เรื่องที่ฉันจะพูดกับเธอมีสองเรื่อง เรื่องแรกคือเรื่องที่เรามีอะไรกัน เธอก็คงรู้ว่า เราสองคนไม่รู้ตัว ทุกอย่างเป็นแผนการของคุณปู่ ฉะนั้นเรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีก”
เรื่องนี้ศรัญญารู้ว่า ช่วงเวลานั้นสติของเธอไม่มีเลย จึงจำเหตุการณ์ไม่ได้ว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง มารู้ตัวอีกทีก็ตอนเ
