วิวาห์พยศใจ

11

11

สายน้ำเย็นเฉียบที่ไหลออกมาจากฝักบัว ไม่ได้ทำให้ร่างกายของจอมทัพลดความร้อนระอุลงได้เลย กลับเพิ่มขึ้นอย่างน่าประหลาด ทั้งที่ตั้งใจจะใช้น้ำดับอารมณ์โกรธของตน แต่ยิ่งอยู่ใต้สายน้ำก็ยิ่งเพิ่มพูนความร้อนในร่างกายมากขึ้น เป็นความร้อนแปลกๆ ที่เขาไม่เข้าใจว่า เกิดขึ้นได้อย่างไร จอมทัพพยายามระงับไม่ให้ก่อตัว ทว่าก็ทำไม่สำเร็จ ความปรารถนาในกายสูงขึ้นราวกับปรอทวัดไข้เคลื่อนตัวสู่ร้อยองศาเซลเซียล และสูงขึ้นเรื่อยๆ จนปรอทวัดไข้แทบจวนจะแตก

“เป็นบ้าอะไรวะเนี่ย ทำไมถึงได้มีอารมณ์มากขนาดนี้”

เขาพูดกับตัวเองอย่างไม่เข้าใจ ความปรารถนาที่มากล้น ส่งผลตรงต่อความเป็นชายที่เติบใหญ่ รู้สึกปวดร้าวไปทั่วจนจอมทัพต้องหาทางออกก่อนที่ความต้องการจะทำให้เขาบ้าคลั่ง ด้วยการสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง

ในความคิดของจอมทัพเวลานี้ เขากำลังจินตนาการว่า กำลังร่วมหลับนอนอยู่กับธนัสสรณ์ด้วยความเมามันและเจนจัด เสียงครางของเธอทำให้จอมทัพเกิดอารมณ์และแรงฮึด สาดพายุใคร่ใส่ร่างน้อยเปลือยเปล่าสุดแรง ไม่นานนักเขากับเธอก็เดินจูงมือกันข้ามผ่านไปยังสวรรค์

แต่นั่นดูเหมือนจะไม่ช่วยให้เพลิงพิศวาสในร่างกายของจอมทัพทุเลาลง เพียงไม่กี่อึดใจต่อมา อารมณ์ปรารถนาก็บังเกิดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ดูเหมือนจะลุกโชนยิ่งกว่าครั้งแรก เป็นอีกครั้งที่เขาเลือกจะช่วยตัวเอง

อีกด้านหนึ่ง

ศรัญญานอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงนอนที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดง ภายในร่างสาวเกิดความร้อนรุ่มขึ้นมาท่วมท้น ใจกลางร่างกายมีความผิดปกติที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คล้ายมีน้ำวนอยู่ภายใน ช่องท้องเกร็งแล้วรู้สึกว่า มีพายุบางอย่างก่อตัว

เมื่อร่างกายร้อนไม่ต่างกับไฟ เธอจึงถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกทีละชิ้น หวังว่าจะช่วยบรรเทาความร้อนที่มีอานุภาพสูงขึ้นมาได้บ้าง แต่เปล่าเลยมันกลับไม่ได้ช่วยอะไรด้วยซ้ำไป ศรัญญายังรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่กระจายไปทั่วร่าง และลามลึกเข้าสู่เซลล์ต่างๆ เธอไม่เข้าใจเหมือนกันว่า เหตุใดจึงเกิดความต้องการทางเพศได้มากมายถึงเพียงนี้ ทั้งที่เรื่องพรรค์นี้ไม่เคยอยู่ในหัว ทว่าเวลานี้เธอต้องการมีใครสักคนมาช่วยให้ตนหลุดพ้นจากความเสน่หาเผากาย

ดวงหน้าหวานระเรื่อด้วยเลือดฝาด ริมฝีปากเม้มราวกับว่ากำลังข่มความปรารถนาที่โหมลุก มือเล็กวางลงบนทรวงอกของตนเองแล้วบีบเคล้น มืออีกข้างเลื่อนต่ำลงไปลูบดอกไม้ช่องาม ทุกสิ่งอย่างที่เธอทำ ศรัญญาไม่รู้สึกตัวเพราะกำลังถูกยาปลุกเซ็กซ์ที่ลิขิตผสมลงในน้ำชาให้เธอกับจอมทัพดื่มเล่นงาน

บานประตูห้องน้ำเปิดออก ร่างสูงใหญ่ของจอมทัพเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวเพียงผืนเดียว เขาเดินออกมาไม่กี่ก้าวก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นศรัญญานอนเปลือยกายบนเตียง เธอกำลังเคล้นคลึงทรวงอก อีกมือกำลังลูบไล้ของสงวน พอเห็นภาพนี้เพลิงพิศวาสที่คิดว่าทุเลาลงกลับกระพือเดือดขึ้นมาทันท่วงที เขาพยายามหักห้ามจิตใจไม่ให้ไม่ไหลไปตามอารมณ์ แต่เท้าเจ้ากรรมกลับเดินไปยังเตียงนอน สายตาไม่ละจากภาพนั้นเลย

“คุณ...คุณใหญ่...ชะ...ช่วยแก้ว...ด้วย”

ศรัญญาร้องขออย่างลืมอาย มองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน เวลานี้เธอไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น นอกจากจะให้ตนเองหลุดพ้นจากห้วงเสน่หา ที่ชักนำพาให้เธอเป็นสาวใจกล้า ตรงข้ามกับอุปนิสัยของเธอโดยสิ้นเชิง

“โอ้...พระเจ้า”

จอมทัพครางโดยไม่รู้ตัว ไล่มองภรรยาแสนเกลียดชังตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ทุกสัดส่วนของเธอสร้างอารมณ์ให้เขาได้มากมายนัก เนื้อตัวเขาสั่นไปหมด ไฟเสน่หาที่คิดว่าดับมอดไปเมื่อครู่ ตอนนี้มันโชติช่วงยิ่งกว่าไฟต้องลมเสียอีก มือใหญ่ปลดผ้าขนหนูออกจากกาย แล้วคลานขึ้นไปบนเตียง แนบชิดร่างอรชรแสนโสภา

เสมือนทั้งสองไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง จอมทัพลืมความตั้งใจที่ว่า จะไม่แตะต้องศรัญญาแม้แต่ปลายก้อย แต่ด้วยถูกกดทับด้วยฤทธิ์ยา ชักนำทุกสิ่งอย่างให้ดำเนินไปตามที่ลิขิตต้องการ อารมณ์มันพาไปทั้งสิ้น

ริมฝีปากทั้งคู่แนบติดกันอย่างรวดเร็ว จอมทัพสอดลิ้นเข้าไปสำรวจความนุ่มหอมในช่องปากเธอ กระหวัดลิ้นไล่ต้อนลิ้นเล็กที่ตอบโต้ด้วยความกล้าหาญจากยาที่ดื่มเข้าไป รสจุมพิตในครั้งนี้เขาและเธอไม่รู้หรอกว่าเป็นเช่นไร หวานมากแค่ไหน ละมุนลิ้นเพียงไร ทั้งคู่รู้เพียงว่า อยากจะระบายความร้อนเร่าในกายให้หมดไป

ปากเขาและเธอไม่ละห่างกัน มือแข็งแรงก็เช่นกัน ลูบไล้ไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่าที่เขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มเนียนของผิวเนื้อ ร่างโสภาส่ายตัวไปมาจากความสยิวซ่านที่ขณะนี้มากเกินกว่าที่เอจะต้านทานได้ ศรัญญาเหมือนคนกระหายใคร่เต็มที่ ต้องการให้เขาเติมเต็มร่างกายเข้ามาในตัวเธอใจจะขาด มือเล็กที่ลูบแผ่นหลังเขาเลื่อนมาจับความเป็นชายอวบใหญ่ ขยับรูดช้าๆ ทว่าผู้เป็นเจ้าของถึงกับครางครึ้ม

“โอ๊ย...ทนไม่ไหวแล้ว...หวานจ๋า”

ในจิตใต้สำนึกและแววตา เขาคิดว่า ตนเองกำลังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอยู่กับหญิงสาวที่ตนรัก ในขณะเดียวกันหูศรัญญาก็อื้ออึ้ง ฟังไม่ถนัดว่า เขาเอ่ยชื่อใครออกมา

อาจจะพูดได้ว่า ทั้งคู่ต่างทนไม่ไหวกับกามรมณ์ที่ก่อเกิดในกาย ไม่อาจจะเล้าโลมต่อไปได้ จอมทัพขยับตัวนั่งด้วยเข่ากลางร่างสวย จับเรียวขางามแยกออกไปทางด้านข้าง ก้มหน้ามองความฉ่ำเยิ้มจากน้ำสวาทที่ไหลเอ่อด้วยใจเต้นระทึก ก่อนจะจดจ่อความยิ่งใหญ่ตรงปากถ้ำ แล้วดันพรวดไปในครั้งเดียว

“กรี๊ดดดดดดด”

แม้ว่าศรัญญาจะถูกฤทธิ์ยาเข้าครอบงำ ทว่าความสาวที่ถูกพร่าไปอย่างไม่ใยดี ส่งผลให้เกิดความเจ็บปวด เธอทนไม่ไหว กรีดร้องออกมาสุดเสียงพร้อมกับน้ำตาไหลลงหางตา ร่างสวยเกร็ง ขาทั้งสองข้างสั่นระริก

“พระเจ้า...อูว์”

จอมทัพได้ยินเสียงกรีดร้อง แต่เขาหาได้สนใจ เวลานี้สิ่งที่ชายหนุ่มสนใจคือ ขับเคลื่อนตัวตนเหนือร่างบางอย่างดุดัน รุนแรง

“อา...อืม...คุณใหญ่”

เธอไม่รู้ว่าความเจ็บปวดทุเลาหรือยัง สิ่งที่รู้ตอนนี้คือความเมามันกับการเคลื่อนไหวของจอมทัพ ที่ทำให้ศรัญญาหลงลืมทุกอย่าง อ้าแขนรับความแข็งแกร่งที่ทะยานเข้าออกต่อเนื่อง

“หวาน...น้ำหวาน...อา...โอว์”

มือใหญ่บีบคลึงเต้าอวบ ก่อนจะก้มหน้าดูดกลืนยอดถันสีหวานที่ชูช่อล่อสายตา ความเสียวซ่านกระจายไปทั่วกายเธอ กระตุ้นเพลิงอารมณ์ให้ลุกโชน ประหนึ่งถูกเติมด้วยเชื้อไฟ