บทที่ 18 เมามายเพราะความกลุ้มใจ

1999 Words

เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วนลินธาราก็เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นธงชัยขึ้นไปนอนเล่นอยู่บนเตียงของตัวเอง ก็อดไม่ได้ที่จะพูดไล่ให้ธงชัยกลับไป "ยังไม่กลับไปอีกละ ช่วยออกไปให้พ้นๆหน้าฉันได้ไหม" นลินธาราพูดเสียงสะบัดไม่พอใจธงชัย "พี่รอทายาให้น้ำก่อน มานั่งตรงนี้สิพี่จะทายาให้ พี่หมอมิ้นเขาจัดยาทาแก้ฟกช้ำมาให้น้ำด้วยนะ" ธงชัยเผลอหลุดปากบอกเมียไป เรื่องที่หมอมิ้นรู้เรื่องของตนเองกับนลินธาราแล้ว "คุณว่าอะไรนะ พี่มิ้นรู้เรื่องนี้ด้วยหรือ คุณ.....ไอ้คนชั่ว ไอ้คนเลว เอาเรื่องนี้ไปบอกพี่หมอมิ้นทำไม ออกไปนะ ออกไปจากห้องนอนฉัน ถ้าคุณไม่ไปฉันจะออกไปเอง และจะไม่กลับมาที่ไอ้สวนยางบ้านี่อีก" นลินธาราพูดด่าว่าธงชัย ไล่ให้ออกไปจากห้องนอน และไปหยิบไม้กวาดที่วางอยู่ใกล้มือมาไล่ตีธงชัยด้วย "ไม่ออกไปใช่ไหม วันนี้คุณได้ตายคามือฉันแน่ คนบ้า" นลินธาราเอาไม้กวาดมาไล่ฟาดธงชัย "เฮ้ย! น้ำ อย่าตี โอ๊ยเจ็บ ตีแบบนี้ได้พิการกันพอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD