บทที่2.ผู้หญิงแปลกหน้า...กับตำแหน่ง ‘หม่ามี้’

1559 Words
บทที่2.ผู้หญิงแปลกหน้า...กับตำแหน่ง ‘หม่ามี้’ ชะเอมกลอกตาไปมา...เธอรู้สึกอึดอัด และอยากพาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ที่คุกคามความรู้สึกตัวเองแบบนี้สักที เธออยากขอตัวไปแต่งเนื้อแต่งตัวให้เรียบร้อย ไม่ค่อยชินกับการอยู่ในสภาพไม่พร้อม แถมมีสายตาคมกริบคู่นั้นคอยมอง สายตาที่เหมือนกับกำลังส่องเนื้อในเธอ สายตาที่เต็มไปด้วยร่องรอยกรุ้มกริ่มของผู้ชายเจ้าชู้!! เขาหล่อแล้วไง...เธอควรต้องสนเหรอ? เพราะต่อให้หล่อเหมือนหลุดออกมาจากหนังสือแฟชั่นชั้นนำที่ฝรั่งเศส เธอก็ไม่สน!! เมื่อเขาคือคน...แปลกหน้า... “คุณบุกรุกบ้านคนอื่นแบบนี้บ่อยเหรอคะ?” เป็นคำเปรยที่กระแทกเข้ากลางแสกหน้าอเล็กไซ เหมือนกับว่าหล่อนกำลังด่าเขาแบบ...อ้อมๆ เนียนๆ ในแบบที่เขาไม่เคยเจอ เมื่อมีแต่สาวๆ อ้าแขนรับ “ต้องขอโทษที่ทำให้คุณรู้สึกเช่นนั้นครับ บังเอิญว่าผมเห็นเอวาในบ้านหลังนี้ และไม่เห็นผู้ใหญ่อยู่สักคน ให้ผมทันได้ขออนุญาตก่อน” ชายหนุ่มแจงเสียงอ่อน เขาหรี่ตามองเรียวขาเพรียว ยามที่หล่อนขยับก้าวเดิน “อ๋อ...” หล่อนลากเสียงยาวแล้วก็หยุดพูด พร้อมกับหยุดเดินหนีด้วย เมื่อมองเห็นว่าคนแปลกหน้ากำลังโฟกัสอยู่ที่ใด ‘ชีกอ’ คำคำนี้ผุดขึ้นมาในใจ เธอกากบาทที่หน้าผากชายหนุ่มไว้ เขาถูกตัดทิ้งตั้งแต่ยังไม่ทันได้ทำความรู้จัก “ผมชื่อ อเล็กไซ อันยูคอฟ เป็นพ่อของเด็กหลงทางที่เธอเก็บมาคนนี้แหละ” ชายหนุ่มเปรยเหมือนเป็นการแนะนำตัวแถมอวดอ้างสรรพคุณของตัวเองด้วย ‘อันยูคอฟ’ ใครบ้างไม่รู้จัก เมื่อเขามั่นหน้าและดังพอตัว “ค่ะ...เชิญค่ะ ขอตัวค่ะ” ชะเอมพยักใบหน้ารับรู้ เธอรีบเอ่ยขอตัว ไม่อยากยืนเกือบเปลือยให้สายตาเจ้าชู้มองซอกแซกตามสบายอีก “เดี๋ยว!!” เสียงร้องเรียกทำให้เธอชะงัก หญิงสาวหมุนตัวกลับมามอง แต่ไม่ได้เอ่ยปากถาม ทำแค่เลิกปลายคิ้วขึ้นสูง “เธอชื่ออะไร?” ชะเอมยิ้มเธอไม่ได้ตอบ ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไปเงียบๆ อเล็กไซอึ้ง!! ยังมีผู้หญิงที่ไม่สนใจเขาหลงเหลืออยู่บนโลกใบนี้อีกเหรอ? หล่อนมั่นหน้ามากกว่าเขาเสียอีกนี่สิ หล่อนเป็นใคร? หรือพอคิดดูดีๆ หล่อนอาจจะมีสามีแล้ว เมื่อหล่อนดูเหมือนจะไม่ใช่สาวแรกแย้ม จากสภาพดูมีอายุพอสมควร “คุณป๊า!!” อิรินาลืมตาตื่น เด็กหญิงยกมือขยี้นัยน์ตา พร้อมกับส่งเสียงเรียกบิดา เมื่อลืมตาขึ้นมามองเห็นเขาเป็นคนแรก ชายหนุ่มปัดความสนใจหญิงสาวแปลกหน้าออกไปจากใจ เขาหันไปให้ความสนใจบุตรสาวแทน “หนูรู้ตัวไหมเอวา ว่าตัวเองทำผิด!!” เสียงของอเล็กไซเข้มขึ้น เขาไม่ได้อยากดุลูก แต่หากไม่ทำอะไรเลยครั้งต่อไปอิรินาจะต้องทำแบบนี้อีกเพื่อเป็นการประท้วงเขา ใบหน้ากลมป้อมหงิกงอลง เจ้าตัวเบ้ปากจนปากอิ่มบิดเบี้ยว สะบัดหน้าหนีบิดาฉับๆ ยกมือขึ้นกอดอกเป็นปฏิกิริยาต่อต้านที่อเล็กไซเห็นจนชินตา “เอวาเป็นเด็กไม่มีเหตุผลตั้งแต่เมื่อไร? ทำไมคุณป๊าไม่รู้คะ” ชายหนุ่มพยายามตะล่อมกล่อม เขารู้ว่าบุตรสาวไม่พอใจเรื่องอะไร แต่อิรินาก็ควรรู้และปรับตัว...เขาต้องสังสรรค์บ้างตามประสาชายโฉด...เมื่อเลือดลมหนุ่มยังวิ่งพล่าน... “เอวาไม่ได้ดื้อ ไม่ได้เป็นคนไม่มีเหตุผลด้วยค่า เอวาแค่อยากให้คุณป๊ารู้...เอวาไม่พอใจแม่นั่น!!” เด็กหญิงจีบปากพูด ความไม่พอใจผุดเต็มใบหน้า “แต่หนูก็ไม่ควรหนีออกมาแบบนี้นี่คะ...หากไม่เจอคุณน้าเค้า...หนูจะเป็นยังไงคะ” ชายหนุ่มพยายามชี้ให้อิรินาเห็นถึงจุดอันตราย หากพบคนที่ไม่ใช่คนดีล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น เด็กหญิงเม้มปากแน่น เธอช้อนสายตาตัดพ้อมองบิดา หน่วยตากลมโตคลอขังด้วยน้ำใสๆ อเล็กไซมองเห็นถึงกับใจอ่อนยวบ ถึงอิรินาจะไม่ได้เกิดบนฐานของความรัก แต่เด็กหญิงก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขที่เป็นเสี้ยวหนึ่งของเขา เขารักลูก และไม่ต้องการให้บุตรสาวเสียน้ำตา แต่จะให้หยุดความชอบของตัวเอง...ก็คงไม่ได้เช่นกัน เขามีเลือดเนื้อที่ค่อนไปทางพลุ่งพล่าน เขาชอบที่จะได้ระบายความกดดัน และความเครียดบนสรีระของเพศหญิงที่มีแต่ความนุ่มนิ่ม หอมหวาน “เอาล่ะๆ ครั้งต่อไปคุณป๊าจะไม่พาใครมาที่บ้านของเราอีก...Ok ไหมคะ?” ชายหนุ่มตัดสินใจ เขาจะสงวนบ้านให้เป็นบ้าน ไม่ควรพาคนนอกเข้ามาก่อความวุ่นวายในบ้านอีก จนกว่า อิรินาจะโตพอ...และเข้าใจความต้องการของเขา “จริงๆ นะคะ” เด็กหญิงดีใจจนฉีกยิ้มแป้น ลืมความน้อยใจที่มีต่อบิดาจนหมดสิ้น อิรินายังเด็กเกินไป...เด็กเกินจนไม่รู้เล่ห์ของคนเป็นพ่อ เพราะหากเขาไม่พาผู้หญิงสาวๆ มาสำเริงสำราญที่คฤหาสน์อันยูคอฟ ก็ไม่ได้หมายความว่า อเล็กไซจะไม่มีที่ซ่องสุม ชายหนุ่มมีแหล่งพักผ่อนหย่อนใจอยู่เกือบทุกมุมโลก มีหรือที่เขาจะอัตคัด...เขาพาสาวๆ ออกไปเริงรักที่อื่นก็ได้ ไม่เป็นการขัดใจบุตรสาว และอิรินาจะไม่ได้เห็นพฤติกรรมสำส่อนของเขาด้วย แต่คนที่เพิ่งแต่งตัวเสร็จ มาทันได้ยินคำสัญญาของชายหนุ่มเข้าพอดี ชะเอมเบ้ปาก เธอกลอกตามองบน เผลอแลบลิ้นออกมาเพราะความหมั่นไส้คนเป็นพ่อ เหมือนจะรู้ทันความคิดของอเล็กไซ...เขามีทางเลี่ยงหลบ และเด็กอย่างอิรินาคงตามไม่ทัน “คำพูดเป็นนาย กายเป็นบ่าว พูดอะไรออกมาแล้วทำไม่ได้ อนาคตจะไม่มีใครเชื่อถือนะคะ” เธอเปรยลอยๆ เมื่ออดใจไม่อยู่ ในวันที่อิรินาโตขึ้น เขาจะไม่เชื่อถือคำพูดบิดา เมื่อมันคือคำโกหกคำโตๆ ชายหนุ่มชำเลืองมองคนที่พูดลอยๆ พอพูดจบก็เดินหนี หล่อนทำเหมือนว่ากำลังยุ่งเสียเต็มประดา “หม่ามี้!! นี่คุณป๊าของเอวาค่า” เสียงแหลมเล็กของบุตรสาว เรียกความสนใจของอเล็กไซที่มีกับหญิงสาวแปลกหน้าเพิ่มมากขึ้น ‘หม่ามี้’ อิรินาเรียกหล่อนด้วยคำที่เด็กหญิงหวงแหน หล่อนสำคัญขนาดนั้นเชียวหรือ? สำคัญขนาดบุตรสาวของเขา มอบความไว้วางใจให้ “อืม...” ชะเอมพยักใบหน้ารับนิดๆ เธอพยายามไม่สนใจลูกตาวาวๆ ของชายที่เป็นบิดาเด็กหญิง “คุณป๊าขา...คืนนี้เอวาจะนอนบ้านหม่ามี้ได้ไหมคะ เอวาจะอยู่เล่นกับเฉาก๊วยกับน้ำตาล” เด็กหญิงรีบแจ้งความจำนง เธอมีเพื่อนใหม่ที่ถูกใจจนไม่อยากอยู่ห่าง เมื่อบิดาไม่ยอมให้เธอมีสัตว์เลี้ยง เวลานี้เธอมีน้องชายน่ารักถึง2 ตัว อิรินากำลังเห่อ เธอจึงยังไม่อยากแยกอยู่ห่างเจ้าหน้าขนจอมซน2 ตัวนั่น “เฉาก๊วย น้ำตาล...ใครคะ?” ชายหนุ่มถามกลับ เขามองหาสมาชิกใหม่ที่บุตรสาวเอ่ยถึง มาถึงบางอ้อเอาก็ต่อเมื่อเจ้าสัตว์หน้าขนตัวเล็กๆ เดินเข้ามาเสนอหน้า พร้อมกับส่งเสียงทักทาย “โฮ่งๆ” “จะดีเหรอคะ...รบกวนคุณน้า...เค้า...” ชายหนุ่มเว้นวรรคไว้ เขายังไม่รู้จักชื่อแซ่ของผู้หญิงคนนั้นเลย “หม่ามี้เอมชื่อเต็มๆ ว่าอะไรค่า?” เด็กหญิงรับลูกบิดา เธอตะโกนถามชะเอม เมื่อหญิงสาวก้มๆ เงยๆ อยู่ไกลๆ ชะเอมเบ้ปาก...ผู้ชายคนนี้ช่างเลี้ยวลด จนสามารถหาเหตุมาถามชื่อแซ่เธอจนได้... หล่อนผ่อนลมหายใจช้าๆ รวบรวมสติ กดความไม่พอใจเก็บไว้ในอก ก่อนจะเดินย้อนกลับมาร่วมวงสนทนา “ชะเอมค่ะ ชะเอม วรวัตน์” เธอเอ่ยแนะนำตัวสั้นๆ ไม่คิดจะขยายความใดใดมากกว่านี้เลย “ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก...คุณชะเอม หม่ามี้ของเอวา” อเล็กไซตีขลุม ดวงตาของเขาพริบพราว แต่ก็ต้องแปลกใจเพิ่มขึ้น เมื่อมองเห็นความไม่พอใจฉาบบนใบหน้าของมารดาคนใหม่ของบุตรสาว ผู้หญิงค่อนประเทศ ไม่ว่าสาวเล็ก สาวใหญ่ โสด หรือมีพันธะแล้ว ส่วนมากอยากจะได้ตำแหน่งนี้ มาดามอันยูคอฟ มีแต่คนอยากกระโจนใส่ แต่ปฏิกิริยาที่เขาเห็นจากสาวนามชะเอม มีแต่ความไม่พอใจฉาบบนใบหน้าเล็กๆ นั่นก่อนจะถูกกลบเกลื่อนหายไปแต่อเล็กไซดันเห็นเสียก่อน... ชะเอมเกือบจะกระโจนเข้าใส่อเล็กไซ แต่...ไม่ใช่เพราะความพิศวาสนะ หล่อนอยากจะกระโจนเข้าตะปบ!! ฟังไม่ผิดหร๊อก!! ที่ชะเอมอยากทำคือตะปบหน้าชายหนุ่ม ปิดลูกตาวาววับนั่น เขาจะได้ไม่มองเธอแบบนั้นสักที คิดเหรอไงว่าเธออยากได้เขาจนตัวสั่นเหมือนสาวๆ สิ้นคิดคนอื่นๆ เธอแค่อยากมีบุตรสาวน่ารักๆ อย่างอิรินา ไม่ได้รวมถึงบิดาสุดกวนโทสะคนนี้ด้วย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD