“คุยกันอีกนานไหมค่า เอวารอน๊านนาน!!” เสียงเล็กๆ ร้องเรียก เจ้าตัวอ้วนลอยคออยู่ในน้ำ จนห่วงยางแทบจะแฟบ หม่ามี้กับบิดายังเถียงกันไม่จบสักที
“เดี๋ยวนี้เลยจ้า” ชะเอมสลัดเสื้อสูทของอเล็กไซทิ้ง เธอกระโจนลงน้ำโดยเร็วท่ามกลางสายตาอึ้งๆ ของชายหนุ่ม
ตูม! ซ่า!
เสียงแรกคือเสียงเรือนกายกระทบแผ่นน้ำ เสียงดังซ่าเมื่อผิวน้ำแตกกระจาย และตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก เมื่อเงือกน้อยสองตน กำลังแหวกว่ายกลางสายน้ำใสใส
ชายหนุ่มยกมือเท้าสะเอว เขาโครงศีรษะ ไม่อยากเชื่อว่าชะเอมจะทำตัวแก่นแก้ว เมื่อเธออายุไม่ใช่น้อย ที่ลอยคอหัวเราะคิกๆ อยู่กลางน้ำนั่น ใช่คนที่เถียงเขารัวๆ เมื่อสักครู่ไหม
“คุณป๊า...ไม่ลงสระเหรอค่า?” บุตรสาวตัวแสบตะโกนถาม ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น ‘เป็นความคิดที่ไม่เลวทีเดียว’ หากได้ลงไปลอยคออยู่กับ2 คนนั้น เขาอาจจะมีโอกาสลูบคลำชะเอม หากหล่อนเผลอ
อเล็กไซยิ้มกริ่ม เขาเริ่มถอด!!
และคนที่จับตามองอยู่ถึงกับ
