รติรสบอกตัวเองให้เกลียดผู้ชายหยาบช้าคนนี้ แต่กี่ครั้งกันที่ร่างกายถูกล่วงล้ำ เธอกลับโอนอ่อนยอมตามเขาทั้งที่อยากเกลียดเขาให้เต็มหัวใจแต่ร่างกายกลับสนองตอบอย่างน่าละอาย
เดนิมยิ้มกริ่ม คิ้วเข้มเลิกสูงยียวนเย้าหยอก
“เธอเป็นของฉันมายเดียร์” ในตอนนี้... เขาอยากบอกแบบนั้น แต่กลับยั้งคำหลังเอาไว้ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดที่สั่งให้เขาเรียกเธออย่างอ่อนหวานทั้งที่ไม่เคยหลุดปากกับผู้หญิงคนไหน แม้ในยามที่อารมณ์ทะยานถึงขีดสุด ความต้องการของเขาพลุ่งพล่านเสียจนไม่อยากหาคำตอบ
ชายหนุ่มปัดฮิญาบสีสวยไปด้านหลัง เปิดเปลือยลำคอขาวผ่อง แล้วก้มหน้าลงซุกซบจูบไซ้ลำคอผ่อง ปาดลิ้นเลียไล้ ไม่สนใจการดิ้นรนขัดขืน เมื่อมือเล็กทุบเขามากๆ เข้า จิกข่วนเขาไม่เลือก ชายหนุ่มจัดการจับมือทั้งสองข้าง บิดไพล่ไปรวบเก็บไว้ด้านหลัง
“อย่า”
“อย่าห้าม เพราะฉันไม่คิดหยุด”
เรียวปากได้ไล้เลื่อนจากลำคอขึ้นมาประกบปากอิ่มเต็ม บดเคล้าอย่างแร
